Ne zaman ben senin canını yaktım daHangi haftanın hangi günü hangi saati vurdum da seniBeni böyle yarım bıraktın..
Böyle ceza olmaz..!Olmaz yar..!Böylesi kanlı bir son olmaz..!Nasıl kıydında yüreğimi kan gölüne çevirdin ?Sensiz yüzmeyi bilmem ben unuttun mu?Çırpına çırpına ölmem mi seni mutlu edecek yoksa ?“can”dangeçtim..”canan” dan anladığın buysaSevgi denen şey düşmemiştir senin yüreğine..
Şimdi hangi duayla el açsam Rabbime ?
Ne desem ?
Nasıl dilesem ?
Neyi , ne için istesem ?
. . .Ya da her şeyi sineye çekip,kabullensem..Sende kalıp, kendimden geçsem…Yaşama dair tek bir sebebim kalmayana dekSenden yana ne varsa içimde.Ve ne varsa düşümde , teker teker öldürsem..!Payıma düşen hiçsizliği valizime koyup yollara düşsem..Ağlasam,kahretsem,inlesem..!Senden bana yadigar kalan bu şarkıyı dilime dolayıp,Mecnun misali yüreğinin çöllerine düşsem…
Susuzluğu(n)dan kuruyan duygularımın can çekişini seyretsem..
Ölmesem..
Ölemesem..
Ölüp ölüp dirilsem..!
Bir lahza olsun sızlar mı ki için..?
Elini yüreğine koyup,
“ …. Sevmiştim “ der mi bir kez olsun dilin ?
. . .
Vazgeçtim yar..
Sende kalıp ,kendimden geçmekten vazgeçtim..!Çünkü bilirim ki dilin “sevmiştim” demez..O zaman bu kadar acı senin için değmez..!Oysa ki..Sevmiş olsaydın beniKanlı bir sonu da yazsan bugünümeKan gölüne çevirdiğin yüreğimde,ölüme terk etsen de beniÖlmek pahasına sevmeye devam ederdim seni…Ama sen….Yalan bir sevgiye mahkum etmişsin beni…Sana ve savdana olan esaretim,Şiirimin son dizesiyle bitecek yar
Haberin olsun !!!
Ve şimdi beni eze eze girmiş olduğun o yol “ kime “ çıkıyorsa açık olsun…