Jose Mauro de Vasconcelos - Şeker Portakalı | Kitap Tanıtımı, Kitap Alıntıları

**Until The Grave** · 27 Şubat 2016, 16:41

"Bir şey daha var; küçük şeker portakalı fidanını hemen kesmeyecekler, kesildiğinde de sen çok uzaklarda olacaksın, fark etmeyeceksin bile."
Hıçkırarak bacaklarına sarıldım .
"Bu artık bir şeye yaramaz, baba; hiçbir şeye yaramaz..."
Benimkiler gibi yaşlarla dolan gözlerine bakarak bir ölü gibi mırıldandım:
"Onu kestiler bile, baba; benim küçük şeker portakalı fidanım kesileli bir haftadan çok oluyor."

**Earl Freyja** · 27 Şubat 2016, 16:41

''Nen var Zeze?”
”Hiç. Şarkı söylüyordum.”
”Şarkı mı söylüyordun?”
”Evet.”
”Öyleyse ben sağır olmalıyım.”

İnsanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor muydu yoksa? Bir şey demedim. Bilmiyorsa bunu ona öğretmeyecektim.

**Until The Grave** · 27 Şubat 2016, 16:41

''Sessizlik içindeydi her yer, ölümün kadifeden ayakları gezinir gibi. Ve ben, yaşamaya hükümlüydüm; yaşamaya!''

**Earl Freyja** · 27 Şubat 2016, 16:41

Yıllar geçti sevgili Manuel Valaderes. Şimdi kırk sekiz yaşındayım ve zaman zaman, özlemimde, hep bir çocuk olduğum izlenimine kapılıyorum. Birden ortaya çıkıverecekmişsin, bana artist resimleri ve bilyeler getirecekmişsin gibi geliyor. Hayatın sevilecek yanlarını bana sen öğrettin sevgili Portuga'm. Şimdi bilye ve artist resimleri dağıtma sırası bende, çünkü sevgisiz hayatın hiçbir anlamı yok. Ara sıra sevgimle mutluyum, ara sıra da yanılıyorum; bu daha sık oluyor.

**Earl Freyja** · 27 Şubat 2016, 16:41

Şimdi acının ne olduğunu gerçekten bimiyordum. Ayağını cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.

**Until The Grave** · 27 Şubat 2016, 16:41

+ Nen var Zeze?
- Hiç. Şarkı söylüyordum.
+ Şarkı mı söylüyordun?
- Evet.
+ Öyleyse ben sağır olmalıyım.

"İnsanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor muydu yoksa? Bir şey demedim. Bilmiyorsa bunu ona öğretmeyecektim."

**Until The Grave** · 27 Şubat 2016, 16:42

Uyuyalım. İnsan uyudu mu her şeyi unutur."

**Earl Freyja** · 27 Şubat 2016, 16:42

''İnsan yüreğinin, bütün sevdiklerini içine alabilmesi için çok büyük olması gerektiğini bilmelisin.''

**Earl Freyja** · 27 Şubat 2016, 16:42

Yeryüzü, sokak çocuklarınındı.

**Until The Grave** · 27 Şubat 2016, 16:42

'' - Totoca, çocuklar emekli midirler?
+ Ne?
- Edmundo dayı hiçbir iş yapmıyor ama para alıyor. Yani çalışmıyor ama belediye ona her ay para ödüyor.
+ Bunda şaşılacak ne var?
- Çocuklar da bir şey yapmıyorlar; yemek yiyorlar, uyuyorlar, sonra da analarıyla babalarından para alıyorlar.''

Merhaba Ziyaretçi Düşlerforum'a hoşgeldin !

Konu: Jose Mauro de Vasconcelos - Şeker Portakalı | Kitap Tanıtımı, Kitap Alıntıları

Seçenekler

Görüntü

---> Şeker Portakalı alıntılar