kaleminize sağlık arkadaşım.
---> Benim Karalama Defterim
Her mevsim baharsın yüreğimin şehrinde,
Gül kokar saçların,gün ışır gözlerin.
Buram buram özlem tüter sokaklarımda,
Ey kayıp zamanların güzel kızı,
Yanışımın resmi olur gidişin.
Hasretinden yıllar eskittiğim,
Gidişinle kat_i olur bitişim.
dogukan
---> Benim Karalama Defterim
betimlemesiz olurmu hiç
şimdi kendimi kumsalda ki tek çakıla benzetmesem
nasıl anlatıırım ait olduğum yere gitmeme bir dalganın yeteceğini
hem sarf etmemek ayıp değilmi cümleleri
hezimetime bir son vermek isterdim
yetmedi kalemim
bizim ne dualarımız kabul oldu
ne isyanımız bi son buldu
titrer içim benim
içinde senin olmadığın bir dünya bana sondu
nasılda yalanmış her şey
ve herşey bir defolmuydu
hiç bir farkı yok çocuklar.. bebekken ne yapardık.. aynısı hiç bir farkı yok
---> Benim Karalama Defterim
Sana saygılarımdan baska bir seyim kalmadı
Sevgim artık girdi yerin dibine
Aska ac bir dunyanin kıtlığında
Sana sundugum bolluğun da cani cehenneme
Öfkemden ötürü bir af dilemem senden
Bir of demeye bin hak veriyorum kendime
Zaten kelimesini cümle icinde kullanmayacagim bu sefer
Bir gun mutluluk verdiysen geri kalan herseyin keder
Azap kadar degildi belki verdigin bu cile
Ama senin hıncıma yeter oldugun yeter
Susarken cümlelerim dökülüyor bak kağıda
Bitti sana duydugum ask kalmadi yerin duamda
Sen beni anladığin gun alacaksin o darbeyi
Kalacaksin olmeden tek başına arafta
hiç bir farkı yok çocuklar.. bebekken ne yapardık.. aynısı hiç bir farkı yok
---> Benim Karalama Defterim
hiç bir farkı yok çocuklar.. bebekken ne yapardık.. aynısı hiç bir farkı yok
---> Benim Karalama Defterim
hiç bir farkı yok çocuklar.. bebekken ne yapardık.. aynısı hiç bir farkı yok
---> Benim Karalama Defterim
umut denizinde savurduğum kürekler hep kırılsada
dalgalar boyumu asla geçmeyecek
kimseye kimseyi anlatmadım ben elbet
ama nakaratlarımın hepsi bire bir gerçek
sağa sola esneyen o kıyıdaki balıkçı teknesine
imrenerek bakıp büyüdüm o çocuk gözlerimle
her seferinde büküldü boynum
sıcak bir dilim ekmeğe sürdüğümüz tereyağı
ve sobada çıtırdayan odunların hazzıyla mutluyduk
bizden hep bir boy geride büyüdü hayallerimiz
çok da bir şey istemedik
mahalle kızlarına ıslattığımız saçlarımızla
ve çalamadığımız ıslıklarımızın şımarıklığı
belkide tek yaramazlığımızdı bizim
kimsenin ziline basıp kaçmadım ben
şimdi neden kalbime değip kaçarlar anlamadım
attığım adımlar tökezletirken bir avuç sevincimi
belkide kursağımın çok hoşuna gitmişdir hayaller
bundandır belkide her köşe başına çöküşüm
ve başım en çok ellerimin arasında güzel
herkes anlamaz ne anlattığımı
ama sen bari anla
unutursun derler bilenler hep zamanla
oysa ateşe körükle geliyor zaman ısrarla
boşver çözdüm ben bu dünya işlerini
bir şarkı patlat kendine bir tütün ısmarla
unutmazsın ama anlarsın zamanla
T.M
hiç bir farkı yok çocuklar.. bebekken ne yapardık.. aynısı hiç bir farkı yok
Alıntı
