Sen öyle süssüz, çabasız ve adsız, kendinleyken saplandın ruhuma...
Lise çağları ah. Bunları görünce özlem duydum birden
Canından saydığın yâr bile, bir gün el olur çıkar.
Aklın şaşar dostun düşmana dönüşür, düşman kalkar dost olur öyle garip bir dünya.
Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur.
Düşmem dersin düşersin, şaşmam dersin şaşarsın.
En garibi de budur ya; öldüm der durur, yine yaşarsın.
.
.
.
Sessizlik
ben de
Sen öyle süssüz, çabasız ve adsız, kendinleyken saplandın ruhuma...