Böylesine özel bir konuyu burada bu şekilde paylaştığınız için ben de sizden nefret ettim .
Herneyse sizin için yeterince özel değil demekki ...
Yüzde 25 inin konversiyona eğilimli olduğu bir ülkede bu ajitasyon az bile aslında ... Yaşınız kaç bilmiyorum . Babanız sizi nasıl yetiştirdi onu da bilmiyorum ama umarım açtığınız konudan pişman olmazsın ...
Çözüm hiç bir zaman burada yazılanlar olmayacak .
Yıllarca çocukları için kocalarına katlanan anneler var diye kendi annenizin yaptığını garipseme hakkınız yok .
Ve emin ol (hormonal bir problemi yoksa annenizin) şevkat hormonu (prolaktin) nedeniyle anneniz bu başlığı okusa bile sizden nefret etmeyecek .
Ve inandığınız gerçek niye annenizin anlatamadıkları oldu ? Kim söyledi 'Dayanamıyorum' diye gittiğini ?