İç çekişmelerimde bir sıfır yeniliyorum hayata
içimde kalan kırıklarla baş edemiyorum aylardır
belkide yıl oldu..
Harbi hiç saymadım oturupda tek tek sensiz geçen günlerimi
Sensiz kaldığım o günü tarihlere kazıdım
Her gelen geçen neler çektiğimi görsün okusun bir nebze olsada yaşasın istedim
Belkisi olmaksızın acımı yaşamaları oldukca güç olsada denemelerini görmek isterdim.
Sen bana kalan tek Tarihtin...
Bir türlü son'a koyuLmasını bilinmeyen bir noktaydın
en çok içimde ve de satırlarımda...
İç kırıkLıkLarım burkulmalarım...
Beni benden yok etmeyi başaran acılarım
Sancılarım içten içe olan kanamalarım...
Her gün daha da bir batıyor yüreğime bu düş kırıkLıkLarım
ve ben her dokunmak istediğimde kana bulanıyor ellerim
gözlerim kararıyor ve düşüyorum SeNden satırlarımdan...
Oysa Sen bendeki bir düştün
bembeyaz sayfalarımı hiç kirletmeyecek olandın
ve belkide bu bana göre böyle olandı
ve zamanın birinde öyle bir düştün ki bembeyaz sayfalar bile kana bulandı ansızın
benim rengim yine siyahtı
yasları tutmak hep bana kalırdı ve sen görmezlikten gelerek çekip giderdin UsuLdan sakince. . .
Ve ardından İntihar süslü satırlar bırakırdın kan dolusu kalemimin içine
ve her defasında şiirlerimde intihara teşebbüs eden onca sancılı kişiler bırakırdın
ve yine ardından onca yetimler kalırdı ki haddi hesabı olamayan
ve sen her defasında beni de herkesleştirdin ben ben olarak kalmak isteyişimde
ve onca düşden kopan kırıkLıklara gebeyim şimdilerde
İçimden düşüremediğim bir girdapLığın gebesiyim
senden kalan içimdeki bir p*ç senin sayende hiçLeşmekde
ve sen aldırmadan gittin onca şeyi göz ardı ederek
bu sefer arkandan herkesi yetim etmedi bu geri dönüşü olmayan gidişin
bu sefer herkes değiLdi bu seferki başkaydı
bambaşka
içimdeki p*ç ÖKSÜZ Kaldı geri dönüşü bile olmayan gidişinle !...

4ocak.
'yLz. / Bu şiir'imin gerçek hayattaki yaşantımla uzaktan yakından bir bağlantısı yoktur!