Ne İçimde Seni Unutmak İçin Bir Çaba Var
Nede Aşkımı Körükleyen Bir Rüzgar
Ne Seni Görmeden Yaşayacak Kadar Güçlüyüm
Nede Seni Görmeye Dayanacak Kalbim Var...



“ Aşk tarafsızlığını yitirmişken
Yamalı yüreğimi iade ediyorum karanlığa..
Heybemde hüzünlerimle gidiyorum.
Olur da bir gün aramak istersen beni
Bir ömür uzaklıkta zannetme..
Ben sana bir nefes kadar yakın olacağım...
Çünkü ben “ altı harfli “ adında
“ Sana “ yaşıyor olacağım ... ”



Bu defa yorgunum ..
Bu defa üzdüler beni
Kırdılar belkide görmediler
Bu defa da ezip geçtiler ..



Yoruldum.
Bir adım atacak halim yok ya da adım atacak bir hayatım.
Çekilmez olacak mıydı bu hayat ya da çekilecek bir yönü yok muydu?
Zor mu gelecekti nefes almak bu şehirde ya da nefes almamı sağlayacak bir insan yok muydu?



kelimelerin kafiyesini alıyorum yüreğinden..
Şimdi kolaysa sen tamamla beni !...



Avucuna alabildin mi titreyen yalnızlığımı?
Sen sarılır sanırken yalnızlığımın sensizliğine
Ben emanetimi çoktan aldım geriye..


seninle karşılaşıp solduğum andı ölüm..
yüzüne baktığında tutuşup yandı ölüm..


Kabullenmek törpülüsede yaramı kabullendim . . Kara bir diken gibi Yuttum ! .



" ...boşa gidiyor bu yağmur boşuna yağıyor boşluğa
/
bizi yan yanabizi omuz omuza ıslatmıyorsa... "




Gözlerimde Bir Şairin Cesetler Üzerine Yazdığı Şiirler Asılı
Kafiyesi İntihar Olan Mısralar Arasında Yok Oldum
Sonra Seni Kaybettim Devrik Cümlelerde.
Sesime Ses Değse
İçimde Küfür Oluyor