Konu: Alıştım susmaya Şiir & ResimLi Şiir Arşivi

..

Öyle bir hayat yaşadım ki cenneti de gördüm cehennemi de.
Öyle bir aşk yaşadım ki tutkuyu da gördüm pes etmeyi de.
Bazıları seyrederken hayatı en önden, kendimi bir sahnede buldum Oynadım.
Öyle bir rol vermişlerdi ki okudum okudum anlamadım.
Kendi kendime konuştum bazen evimde, hem kızdım hem güldüm halime.
Sonra dedim ki söz ver kendine
Denizleri seviyorsan dalgaları da seveceksin,
Sevilmek istiyorsan önce sevmeyi bileceksin,
Uçmayı biliyorsan düşmeyi de bileceksin,
Korkarak yaşıyorsan yalnızca hayatı seyredeceksin.
Öyle hayat yaşadım ki son yolculukları erken tanıdım.
Öyle değerliymiş ki zaman hep acele etmem bundan anladım.

ѕєnѕιzLιğι ѕєѕѕιzLιкLє тαçLαndıяdıм
Uçuяuмdan düşeя gibi heя yanıм sükuт
Tuтмazsan elleriмden en sona varacağıм
Ne olur, gözlerinle gözleriмi тuт.
Sensizliği sessizlikle тaçLandırdıм.
Lüтfen, sen de sessiz ol,isмiмi unuт.

мasada bir sen, bir de ben olsaм.
O an bize vursa мuмun alevi...
Ah aşkтan yansıмanla bin yıl kavrulsaм.
O renk тozpeмbe kılar büтün aleмi.
мasada bir sen, bir de ben olsaм.
Sonbaharda yaprak gibi sana savrulsaм.

Bir yangın var
Görünmeyen ama sıcaklığı kokusu çok yakında
Söndürülmek için yağmuru bekleyen
Bir çoçuk var
Üstü başı kirli ama yüreği tertemiz
Temizlenmek için yağmuru bekleyen
Bir gemi var
Motoru çalışan ama fırtınada karaya vurmuş
Gitmek için yağmuru bekleyen
Bir ağaç var
İri gövdeli, sağlam ama meyvesiz
Çiçekleri açmak için yağmuru bekleyen
Bir şemşiye var
Çok şirin, sevimli ama kullanılmamış hiç
Açılmak için yağmuru bekleyen
Bir yağmur var
Tertemiz, gökyüzünü kaplamış ama yağamıyor
Yağmak için doğru zamanı bekleyen
Eninde sonunda yağmur yağacak
Yağmur yağacak, herkes istediği alıp mutlu olacak

[!]

Vakit tamam!.. seni terk ediyorum.
Bu, kırık ve incecik
Bir veda havasıdır.
Tutuşan ellerimden
Parmak uçlarına değen sıcaklık,
İncinen bir hayatın yarasıdır...

Kalacak tüm izlerin hayatımda.
Gözümden bir damla yaş,
Sızlayıp resmine aktığında;
Bir yer bulabilsem keşke
Bir yer, seni hatırlatmayan;
Kan tarlası gelincik şafağında...

Ölümse, korktun.
Savaşsa, hep kaçtın...
Vur kendini kuşkularda, hadi al!
Sen bir suydun oysa,
Sen bir ilaçtın...
Hoşça kal canımın içi,
Hoşça kal...

..

Olması gerektiği kadar fedakar biriyim aslında; daha fazlasını umma açıkçası. Endişelerim, ideallerim, halletmeye çalıştığım meselelerim var. Başkalaşmaya çalışıyorum. Gözardı edilmiş tutumlar edinmek hoş. Değişmek, hiç de zor değil. Yalnızca özgür olabilsem, sorun kalmayacakmış gibi sanki. Anlaşılmak istiyorum: sevdiğim bir şarkıyı herhangi biriyle paylaşırken aynı duyguları hissetmek arzusu bu. Evet, tıpkı bu. Sese, ahenge kapılırken, kendini müziğin ritmine verirken yanında bir diğerinin olabilmesi; görkemli bir anda birlikte sadeleşebilmek. Birlikte dansedebilmek gibi. Sen hastayken başucunda birinin sabaha kadar oturması gibi. Arada bir alnındaki teri silmesi, üstünün açılmamasına dikkat etmesi gibi. Bir başkası için hayatta kalma çabası gibi sanki. Ölmek için değil, yaşamak için uğraşmak gibi. Ummadan, hayal etmeden, sıradan, olduğu gibi.doğal. Ve ciddi. Ciddi ciddi hayatla mücadele edebilme gücü. Bu gücü yanyanayken yaratabilme yeteneği. Ben bu yeteneğin bir parçası olarak sokuluyorum sana. Masallarla geliyorum. Efsanelerle geliyorum. Herhangi bir insanın birikimiyle geliyorum aslında. Art niyetsizim. İnan..

Ben önce o k/adını sevdim...

Ölüme gebe gülüşlerime inat
Bir inci tanesi çatlar yürekten
Uzar gözyaşlarım kürdilihicazkâr

Bahar süzüllerine düşer gölge yalnızlıklar
Titrer gönül sağanakları sensizlik ötesine
Uzanır ellerim tutlarında
Bir serçe talan eder düşlerimi

Kanatlanır oylumları niş savurumlarında
Kisvesi tanımlanır med cezirlerinin

Avaza düşer beklemlerim
Susar yorgun adımlarım tan seğirmelerine
Değer parmaklarım yürek oylumlarına
Kutsanmış yarınlara gebe kalır serzenişler...

Bir çiğ tanesi sarar yoksul anılarımı
Güğümlere işlenir düşe yazılı hayallerim

Siner gönül dokuntularına kahır
Boca eder sensizliği t/adım olan nazarlara

Sen tutar gözlerim...

Zebani gülüşler gelir sığınır gamzelerime
Yarım yamalak gün sağılır
Buselik düş yamalarıma

Pespaye umarlara gönül düşer her yanım
Bir 70 lik sevda donatır hayatı
Aşka hiç ihanet etmesem de
Yok yere vesikalanır

Nefesini dinlerim aşkın...

Yağmurlar yağarken yıkayalım günahlarımızı
Üstünede en tuzlu denizlere girelim
Tuzla kurutalım kanayan yaralarımızı
Bu denizde, aşk şampuanı ile yumuşatalım kalplerimizi
Sevgi sabunu ile ak pak tertemiz olalım
Eskilerden kalma defterleri yakalım
Küllerini gömelim umut tohumlarıyla
Yeni bir defter alalım
Kapağında sadece güzellikler olan
Sadece bize ait olan güzellikler ama
Çok büyük olsun, ömrümüz yetmesin doldurmaya
Sonsuza kadar yazalım yinede bitmesin yaprakları
Birlikte sadakat kalemi ile yazalım bembeyaz sayfalara
Sadece ikimizin bildiği bir dille yazalım
Bizi bizden başka kimse anlamasın
Akıl sır erdiremesinler bize
Kavga etmeyelim hiç, kızmayalım, kırılmayalım birbirimize
Boğar gibi sımsıkı saralım bedenlerimizi
Nefessiz kalana kadar öpüşelim
Ürkek bir kuşu kaçırmaktan korkar gibi
Titreyelim birbirimizin üstüne
Çok sevelim... Ölümüne, delicesine...

Sensiz geceler bir başka karanlık girdap gibi ucu bucağı yok
Sessizlik içinde çığlıklar kafamın içinde durmuyor duracağı yok,
Karanlıkta gözlerim açık binlerce tanımadığım yüzler seninki yok,
Gözlerim ateş gibi yanıyor, kalbim atmıyor sanki saplanmış bir ok

Sususluktan dudaklarım kurumuş,midem su dolu dalgaların sesi kulaklarımda
Yatakta diken var sanki ne yana dönsem batıyor sağıma soluma
Uykusuzluk değilde sensiz gecirdiğim ruyalar gıdıyor zoruma
Ayrılık sonrası nobeti işte bir uyku gibi girdi koynuma.

Saate bakmaksızın kapısını çalabileceği bir dostu olmalı insanın…
‘Nereden çıktın bu vakitte’ dememeli bir gece yarısı telaşla yataktan fırladığında; gözünün dilini bilmeli; dinlemeli sormadan söylemeden anlamalı…
Arka bahçede varlığını sezdirmeden mütemadiyen dikilen vefalı bir ağaç gibi köklenmeli hayatında; sen her daim onun orada durduğunu hissetmelisin. İhtiyaç duyduğunda gidip müşfik gövdesine yaslanabilmeli kovuklarına saklanabilmelisin.
Kucaklamalı seni güvenli kolları dalları bitkin başına omuz yaprakları kanayan ruhuna merhem olmalı…
En mahrem sırlarını verebilmeli en derin yaralarını açıp gösterebilmelisin; gölgesinde serinlemelisin sorgusuz sualsiz…
Onca dalkavuk arasında bir tek o sözünü eğip bükmeden söylemeli yanlış anlaşılmayacağını bilmeli.
Alkışlandığında değil sadece asıl yuhalandığında yanında durup koluna girebilmeli. Övmeli alem içinde baş başayken sövmeli ve sen öyle güvenmelisin ki ona övdüğünde de sövdüğünde de bunun iyilikten olduğunu bilmelisin.
Teklifsiz kefili olmalı hatalarının; günahlarının yegane şahidi… Seni senden iyi bilen sana senden çok güvenen bir sırdaş..
Gözbebekleri bulutlandığında yaklaşan fırtınayı sezebilmelisin. Ve sen ağladığında onun gözlerinden gelmeli yaş…
Yıllarca aynı ip üstünde çalışmış cesaretle ihanet arasında gidip gelen bir salıncağın sınavında birbiriyle kaynaşmış iki trapezci gibi güvenle kenetlenmeli elleri…
‘Parkurun bütün zorluklarına rağmen dostluğumuzu koruyabildik acıları birlikte göğüsleyebildik ya; yenildik sayılmayız’ diyebilmeli…
Issızlığın yalnızlığın en koyulaştığı anda küçücük bir kağıda yazdığımız kısa ama ümit var bir yazıyı yüreğe benzer bir taşa bağlayıp birbirimizin c******* içeri atabilmeliyiz:

‘Bunu da aşacağız!

İmza: Bir dost!…’

Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni

Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi

Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yanlız seni, yanlız senin gözlerini

Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım
Ben artık adam olmam bu derde düşeli

Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya
Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki

Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi
Ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği

Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;
Hangi şarkıyı duysam, bizim için söylenmiş sanki

Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor
Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini

Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu;
Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri

Raslaşmamak için elimden geleni yaparım
Bu böyle pek de kolay değil gerçi...

Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya;
Bunun verdiği mutluluk da az değil ki

Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa
Sensizliğin bir adı olur bir anlamı olur belki

İnan belli etmem seni hiç rahatsız etmem,
Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:

Bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu
Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri