Konu: Alıştım susmaya Şiir & ResimLi Şiir Arşivi

Sevgilim sana nasıl söyleyeceğim, nasıl yazacağım..
Kelimelerim yetersiz, kalemim tutuk.
Sana öyle hasretim ki bütün sözler ifadesiz.
Senden önce yaşamamışım, senden önce ben ben değilmişim.
Sen gittiğinden beri yine kendimde değilim.
Seninle yaşadıklarım yetmiyor, anılar kalbimin acısını dindirmiyor.
Ayrılık kapıyı çaldı, seni benden aldı.. artık içeri hiç kimse giremiyor.

Sevemiyorum kimseyi, gözlerim senden başkasını görmüyor.
Ellerim senden başkasına gitmiyor.
Dudaklarım senden başkasını öpmüyor.
Geceleri bir yorgan gibi çekip üstüme, karanlığı örtüyorum.
Uzak yıldızların ışığı bile bu karanlığı delip geçmiyor.
Yıldız yok, ay yok, bulut yok.. umut yok sevgilim.
Umutsuz yaşanmıyor.

Sokağa çıksam attığım adımlar boşlukta geziniyor, yağmurlar yağsa damlalar bana seni söylüyor.
Çiçeklerin boynu bükük, güneş bitmiş.
Dünya benden hesap soruyor.
Bu ceza çok ağır sevgilim, bana reva gördüğün bu ceza çekilir gibi değil.

Yüreğim sökülüyor.

Hatamı biliyorum, yanlışın farkındayım.
Senden özür dileyecek yüzüm yok. İstersen kapının eşiğinde küçük bir taş olayım itip kaktığın, yeter ki uzaklara fırlatıp atma beni. Pencerende bir kuş olayım, elinin tersiyle uçurma beni.
İnce parmaklarında solgun bir çiçek olayım, buruşturup kırma beni..

Susup gittin, çekip gittin.
Bir namlunun ucuna kurşunu sürüp gittin. .
Ama öyle kaskatı öyle ağır ki ruhum, can damarım kesilse bir damla kanım akmaz.
Gözlerim ufka dikili, bir küçük kızıl ışık bekliyorum senden..

Bir aydınlık teli..

Bir umut..


Affeder misin beni ?




||

~

Neden sustuğumu biLmek istersen,

Gitmeden önce gözlerimin taa içine bak!

ßeLki anLarsın;
Mutlu olma arzusunu aşınca mutlu edememek korkusuna dönüşen duyguyu...

Gitmeden önce gözlerimin taa içine bak!

Belki anlarsın kavuşmadan önce neden kaybetmekten korktuğumu,
Özlemeyi neden daha çok sevdiğimi kavuşmaktan.
Bir hayatı doldurmaya yetecek güzeLLiğinin,
Bir hayaLi doLdurmaya yetmeyeceğini görürsün beLki de...

Gitmeden önce gözlerimin taa içine bak!


Çığlıklar gözLerde gizLidir asıl
Belki görürsün aşık sezgisinin yanılmazlığını
Derinlerde, taa derinlerde bir yerde,
tuhaf bir acının dayanılmazlığını...
Belki anlarsın nasıl,sevdalar doyamaz ümitsizliğine,kanamaz yalnızlığına...

Gitmeden önce gözlerimin taa içine bak !
Sonra sessiz bir hıçkırığın kanamaz yalnızlığına
Bu sevdalıyı usulca bırak...



~

Öyle uzak kaldım ki senden, sana ulaşabilecek gücüm kalmadi..
Hırçın yanımı görürdün ya hep, artık duruldum..
Haykırışlarım bile kendi karanlığımda kaybolur oldu..
Gecelerim öylesine uzun, öylesine karanlik ki, bir tek ışığı dahi bekler oldum senden aksedecek olan..
Yorulduğumu hissediyorum..
Beklemenin bu kadar canımı yakacağını hiç düşünmemiştim..

Bütün yakınların en uzağındayım şimdi..
Hani diyorum ki bir kez gelipte tutsan ellerimi..
Sarılsan sımsıkı..
Belkide bütün çaresizliğim o an dağılacak..

Söyleyemediğim ve içime attığım tüm cümlelerle haykırmak geliyor içimden sana..
Sen yinede sus ve sessizliğin ardında saklan bütün çabalarıma rağmen..
Görmeyeyim yüzünde hazan solgunluğunu..
Bilmeyeyim yaseminlerin gülüşlerine ortak olduğunu..
Bir tek tebessümününde kalsa senden geriye, içimin titremesine yeter...

GüLüşLerinde ömrümü buLduğum..
GüLümseki kaLksın kaLbimin efkarı..
Yüreğime bahar, ömrüme can gelsin..
Hadi can dediğim gülümse..
Ben görmesemde hissedeyim..

Bilmelisin ki kaybedilmiş gülüşlerin bir değeri kalmadı artık..
Bir bebek yüzündeki gibi masum değil..
Bütün saflığı yok oldu...



~

Sevmesini istemek;
birazda seviLmeyi haketmek degiLmidir ?

Seversin birini çok içten Belkide sevdigini sanarsın İstersin oda sevsin seni , Peki sen gerçekten sevdinmiki ?
Aşık olmak emin olmak demektir kuşkusuz nedensiz sebebsiz onun olmak demektir !
Bütün bunları hissederken onun seni sevmemesi nasıl bi duygudur ...
Yaşadıysanız bilirsiniz ...

Hislerinin her bir zerresinden gözyaşı akıyorsa ,
Bütün gücünle onu tekrar görebilmek için çaba sarf ediyorsan ,
Bağıra bağıra aşkını anlatmayı istiyorsan ,
Bütün bunlara kalkıştıgın anda o arkasını dönüp gidiyorsa..
ßunun ne demek oldugunu yaşamışsanız anlarsınız ...

Gecelerin uzun geldigi anlar sadece gündüzleri görmek istediklerinden dogan güneştir ...
Kimbilir belkide karanlıktan ürktügün içindir ,
Yada gecelerinde yana yana ağladıgın sevdigin olmadıgı içindir ...

Bilinmezki bu her insanın aşk savaşı farklı ,

Sadece adı aşk kaldı !

O kadar çok seversinki bir an gelir sevgini anlatmayı istersin ... Kaldırırsın başını aynaya dönderirsin yüzünü
Gözyaşlarından berbat halde olan yüzüne hafif bir gülümsemeyle dalarsın geçmişlere ,
Ama bir an gelir anlatmaya korkarsın aşkını ...

Tek sebebi onun verecegi cevaptan emin olamamaktı,

Peki böyle olunca adını aşk koyabilirmiydin ? Korkmayacaksın !
Acıp yüregini benligine akıtıcaksın bütün zehrini sevgini üzerine ...
Belki olumsuz olacaktır verilen cevap
Ama asLa - acabaLarın - Olmayacaktı ...
Aşkı tanıman gerek ...
Eger aşıksan ne kadar çok zaman geçerse geçsin sen hala onu bekliyorsan sana dönecektir ...
Dönmesini bekleyen biLir bunun ızdırabını ..

Her kapı çalışında mutluluk ve umut dolu ışıltısındaki gözler bilir bunun anlamını ...
Her kelimemi anlıyorsan sende bunları yaşamıssındır demektir ...
Ben bekleyişlerdeyim hiç dönmeyecek olsa bile özleyişlerdeyimm ...

Anlıyorumki;
ßen aşkLa bir merhaßasız tanışmışım Aniden !





~

Yüreğin yanıp tutuşurken bir avuç sabahla yıkamak gerekirmiş
O'nsuz yarınları.
Güç katan, hayat veren,canım derken sevdama, el olup gitmek kadar yalanmış, yalanmış aşk .

Yalnızlık daha güçlü kılıyor küçük dünyamda beni.
Gerek acı, gerek mutluluk, hepsi kendi bahçemde ektiğim tohumlarda sundu bana büyük yüreğimi.

Şans verirken canımı acıttığını, yüzüme gülerken sevdamı kanattığını bilemeyecek kadar kapamışım gözlerimi.
Masallardaki gibi yaşadığımı düşünürken pembe köpükten dünyam damlayarak düştü avucuma dün gece.

Hep elimi uzatışlarım geliyor aklıma şimdi. Kendi hayallerime sarılışlarım, umutları bir bir dizişim yıldızlara yastığımla kavuştuğumda.

Ben O'nun omuzundayken bile yalnızlığımlaymışım ...

Hayatımın oyununu, hayatımın blöfüyle oynadım ve hayatımla ödüyorum bedelini... ne için ?
Hataları üstlenip kendime haklı çıkardım canım dediğimi .. vazgeçmemek, kaybetmemek adına.

OYSA O'nu KAYBETMEKLE KAZANDIM YAŞAMI ..

Hoşçakal haketmeyenim...
Ardında neLeri sakLadığını biLemediğim güLüşünLe;
hep mutLu kaL ...





~

Uzunca bir mektubu okur gibiydi gülüşünün rengi..

Özlemiştin ve gelmişti işte…

Postacının kutuya bıraktığı bir mutluluktu bu..



Büyüdüğün evin balkonunda izlerken eski sokağın, eskimeyen paket taşlarını,

ellerinde tuttuğun kitabın çok uzağına dalardı gözlerinin elası..

Bazen dolardı …

Bazen taşardı..

Elinin tersinde kalan gözyaşların küçük bir çocuk gibi kayardı avuç içine..

Bilemezdin bu halinle ne kadar güzel olduğunu..

Havada ince bir ağrı var ,
Her göz kırpışımda bana doğru akan..

Şu uçan martıların kanadı olsam diyorum,
Gri gökyüzünü içine almış pencereden ,
izlerken, beyaz uçuşlarını…
Diğer yanda,
Sahil boşalmış, yerler ıslak..
Uzakta duran deniz feneri ışıksız kalmış gibi,
Mahzun…

Şu koca dünya, nasıl sığıyor iki kirpik arasına?
Şu yollar,nasıl varıyor bir yerlere?
Ya ben? Nasıl özleyebiliyorum uzakları,
Hiç bilmezken…

İleride bir söğüt ağacı,
Bükmüş boynunu duruyor öylece...
Rüzgar okşuyor dallarını nazlı nazlı
Bir şeyler anlatır gibi, ara sıra duruyor söğüt,
Düşünüyor…Bakar gibi rüzgara , Susar gibi sonra…Sen gizlesen de,
Kısılan gözkapaklarının arasından ,
akıyor sözlerin…
Çevirsen de bakışlarını, yansıyor evrene,
Susuşların…Hava soğuk, Kar yağıyor ince ince….







Şimdiyse,

Ne sen varsın

Ne ben..

Yazılan çiziLen onca söze rağmen…




~

Bilir misin yar ?


Bilir misin şarkıların her notasına seni hapsetmişken, yasaklanmış şarkılarla yaşamanın ne demek olduğunu ? Bilir misin ruhum gözyaşlarıyla beslenirken, nehirleri kurumuş bir şehirde nefes almanın ne denli zor olduğunu ?


Ben biliyorum yar… Biliyorum soluksuz adım atmayı, biliyorum pınarsız çağlayanlar gibi akmayı…


Hisseder misin yar?


Hisseder misin kana bulanmış yüreğimin can çekişmelerini? Hisseder misin mil çekilmiş gözlerimin her dakika başı nemlendiğini ?


Ben hissediyorum yar… Duyuyorum yüreğimin acı dolu feryatlarını.
Duyuyorum dilsiz dillerimin çığlıklarını.


Belki de en doğrusu bilmemek, hissetmemek, duymamak… Gel gör ki başaramıyorum yar başaramıyorum. Çünkü sağır değil benim yüreğim .Kör değil gönül gözüm .Ölmemiş daha duygularım.


Tek çare var..YOKOLMAK..!


Peki son bir soru sana yar.Son bir soru…Bilir misin canıma can katarken varlığın, canımdan geçmenin yolunu? Candan geçmenin yolunu ?

Vurgunlanmış bir yürekte ağlıyor cümlelerim..

Yalnızlık kelimelerimi delip geçiyor .
İnadına bir yorgunluk yaşıyor gönlüm.
Kimseden habersiz, sessiz ve kimsesiz.

Bari sen olmasaydın .
Yalnızlık kimsesizliğimin içine alıp götürseydi beni.
Yusuf gibi soğuk ve karanlık bir kuyuya atılsaydım ve hiçbir kervan farkımın farkına varamasaydı.
Kana kana su içip bekleseydim, dolu sandığım onca kelimenin içinin, boş olduğunu benden başka kimse anlatmasaydı yine bana.

Düşünmek yoruyor beni.
Düşünmeden yaşayabilsem , yazabilsem, sevebilsem keşke.

Gönlümü alıştırmasam bir solukluk gelip gidenlere.
Hep ağlasam ama kimse duymasa beni.

Bağırsam avaz avaz kimse çığlık sanmasa.

Keşkelerim şeddelese iyikilerime kendini..
Sözlerimin en hükümsüz tarafını atsam içimden, ve hükmetsem dağarcığımdaki tüm cümlelerle yine kendime.
Sözüm dilimin döndereceği son harfe hükümsüz kalır hep yinede.
Cümle kendiliğinden dökülür yüreğimden gizlice.
Dilimin suçu yok bu işte.
Hiçbir dilbigisi kuralı gönlüme geçmiyor, dilim: 'çıkmamalı bu söz' diyor ama yüreğim dinlemiyor.
Dilim yüreğime sözünü geçiremiyor.

Yürekten konuşuyor artık benim cümlelerim ,dilim aradan çekildi çoktan.
Artık kaç nakarat yazarsın dilimi döndürmeye.
Kaç dizelik yüzgörümlüğü verirsin mührünü çözmeye.
Boşa uğraşma yâr, dilim cümlelerine yüzünü sürmez artık.

Yağmur ilk toprağa düşer.
Söz ilk yüreğe.
Bir haramlık kaldın sen bende, helâlleşmeye yüzüm yok.
Hak arama bende ahirette, ortalara düşüp seni aramaya niyetim yok.
Gözlerim bir vurgun daha yesin senden.
Hakkını al benden!

Bu son olsun , son yalnızlık, son veda ,son söz.
Düşlerimin çıplak yanlarını gece karanlığına bürüyeli çok oldu .
Sabah hiç olmasın istiyor düşlerim aslında , çıplak kalmak istemiyor onlarda.

Gözlerimden yüreğime ılık ılık indiriyorum seni.
Elimde mendil yok!
Bu sefer silmeyeceğim seni benden , terk-i yüreğimin sorumlusu olmaya niyetim yok.

Titremez artık kirpiğim senin sözlerine.
Ama hiçbir mendil silemez artık beni senden.
Bıraktım artık bendeki seni gözlerimden .

Zulmetimin şiirini yazmaya yetmez senin sözlerin.
Niyet et bana can!
Yüreğinden sökülmesin gözlerim.
Çek ellerini gönül hanemden, son nefesini vermek üzere bu yara kapanmak için.
Gözlerimden az akıtmadım seni yaramı iyileştirmek için can.

İyileşmişim artık ben, gitme vaktin geldi ellerimden.
Bir tesbihliktin sen dilimde, çektim ve bittin ellerimde..