Hep isterdim de tahmin etmezdim sana kavuşmanın bu kadar güzel olduğunu,
hatta aşkımızın imkansızlığı öyle sarmıştı etrafımı. Sanki bedenimde dinmek bilmeyen bir yara şerha , şerha kanamaya devam ediyordu yıllardır…

Öyle ki çoğu zaman nefes aldığımı, yaşadığımı hissetmiyor, yediğim aştan , içtiğim sudan tat alamıyordum. Senden başka hiç bir şeyi düşünemiyordum yanımda kim olursa olsun, hayatımdaki şeklin ne olursa olsun hep benim sevgilim olmanı istiyordum. Seninle sarılıp bir kerecik birlikte uyumak için neleri feda etmezdim, her gece rüyamda, gündüzleri hayalimde her daim sen vardın…

Telefonda sesini duyduğumda içim titriyor,kalp atışlarım hızlanıyor, sevgimi haykıracak tüm sözcükler dilimin ucuna değin geliyor ve çıkmak için bir tek ışık bekliyordu…

Öyle şeyler yaşadık ki , birbirimizi hiç istemediğimiz halde öylesine yıprattık, öylesine üzdük, yaraladık kimi zaman bile isteye kırdık kalplerimizi…Lakin ikimizden birine dışardan geldiğinde bu darbeler işte o zaman en kral şövalye, en güçlü savaşçı olup çıkıyorduk,onlara karşı… Çünkü biz bir birimizi çok seviyorduk, dosttuk, kankaydık hani , yasaklanan aşkımıza giydirdiğimiz elbisenin adı buydu “ Biz Kankayız “ Gerçi o da var ya ben hep güzel ve uzun sevdaların, aşkların önce dost olmaktan, iyi arkadaş olmaktan geçtiğine inanırdım, biz onu başardık ama aşkımızın aralanmış kapısını geç açtık.. Geç oldu ama inan hiç güç olmayacak meleğim, hiç pişman olmayacaksın…

Bile isteye hep başkalarıyla paylaştık birbirimizi “ Bak dostum bu sevgilim ……… “ demesek de benzeri bir çok boş şey ile kıskandık, kıskandırdık…
Öyle zordu ki seni bir başkasının yanında görmek, benim yüreğimde, onun yanında olduğunu bilmek öyle zordu ki yaşadığım son 5yılı hayatımdan cımbızla çekip almak istedim çoğu kez, ama öyle ya eğer o 5yılı yaşamasam o acıları yaşamazdık ama olmasa o bana 5asır gelen koca 5 yıl, seni de tanıyamazdım…

Ama gördüler işte ne yaparsak yapalım gizleyemedik sevgimizi, ne yapılırsa yapılsın sonunda aştık tüm engelleri…

Bilseydim o seni kırmaktan korkarak sakındığım usul öpücükle binlerce kıvılcımın alevleneceğini hiç beklemezdim…

Demem o ki sevgilim bugüne dek neler yaşadıksa yaşadık, bundan sonra sadece “BİZ” varız…Ben sana söz veriyorum Melekler şahidim olsun ki bundan böyle ölene dek hayatımda sadece Sen ve Ailelerimiz olacak. Sadece senin için yaşayacağım, sadece ikimiz için yorulacağım, gözleri, saçları sana benzeyen senin kadar sevgi dolu bir kızımız, yada Barış amcaları , doğrusu barış dedeleri gibi insan sevdalısı mert,cesur ve İnsan bir oğlumuz olmasını öyle istiyorum ki….

Şöyle bir düşündüm de “Can Tanem” sen benim neyimsin, neler yaşadık, Allah muhafaza bir gün bir delilik edip senden vazgeçmeyi düşünür müyüm ? gibi bir çok soru sordum kendime, ama inan düşünmesi bile güç BİRİCİĞİM çünkü sen çoktan benim Canım olmuşsun, sen ben de benden çok olmuşsun..
Hani her seviyorum dediğimde inanmaz, gülerdin ya. Hadi yine gül, hem de katıla, katıla aşkım çünkü seni hala ÇOK SEVİYORUM…

Öyle çok şeyler yazmak istiyorum , öylesine anlatmak istiyorum ki sana aşkımı ama nafile çünkü sana seni anlatacak senden daha güzel şeyler gelmiyor aklıma