Sinem Kobal; "Ben cesur bir kızım"

Oyuncu Sinem Kobal bir süredir ara verdiği ekrana geri dönüyor. Bu ara bol bol proje okuyan Kobal, ekrandan uzak kaldığı dönemde yaptıklarını, özel hayatını, ailesini anlatırken: "Ünlü olmaya anlam yüklemedim, hayatın bana getirdiklerini yaşadım" diyor.
Bir süre televizyondan uzak kaldım. Bir şeyler sürekli tükeniyor ve hayata değmek için kendini yenilemen gerekiyor.

Kendi duygularıma ve hislerime zaman ayırmam gerekiyordu.

Bir sürü tecrübem oldu. Onlar bana çok şey kattı.

Hayatta sürekli olgunlaşıp, çocuksulaşıyoruz. Hayat da bize bazı tecrübeler yaşatıyor. Ben de hayatı tecrübe ediyorum.

Daha çok gencim ve henüz bu yolculuğun içindeyim.

Hayata değmeden, garantici bir biçimde yaşayacağıma risk almayı, denemeyi, öğrenmeyi tercih ediyorum.

Kendi doğrularını koruduğun sürece hayatın önünden akmasına izin vermen gerekiyor.

Tam 12 yıldır hayatımızda Sinem Kobal. Çocukluğunu, genç kızlığını, aşklarını, hayal kırıklıklarını hepimizin gözleri önünde yaşadı. Sarı saçlı güzel kız, gözlerimizin önünde büyüdü. Büyürken yaşadığı başarılar kadar, sancılarına da şahit olduk. Beş yıldır futbolcu Arda Turan'la ilişkisi olan Kobal, evlilik aşamasında Turan'dan ayrıldı. Tüm ilişkilerini ister istemez basın önünde yaşayan Kobal, ayrılığa dair konuşmaktan kaçınıyordu. Bu röportaj için biraraya geldiğimizde de konuyla ilgili konuşmak istemediğini biliyordum. İlişki boyunca mutlu günlerinde basından kaçmadıkları, açıklama yapmaktan kaçınmadıkları için bu kararı anlamamıştım. Ama röportaj bitip, Kobal'la sohbet ettiğimizde; geçmişi anmadan, işine odaklanıp, olabildiğinde bu durumdan sıyrılmak istediği izlenimini edindim. Açıkcası hak da verdim... Röportajın satır aralarını okuyunca, siz de ona hak vereceksiniz...
- Dadı dizisiyle, 13 yaşında bir Lolita olarak hayatımıza girdiniz... O dönem herkes sizden söz ediyordu... Bu ilginin farkında mıydınız?
- Hiç farkında değildim. Çünkü daha çocuktum. Dadı'nın o kadar önemli ve patlayan bir iş olduğunu, dönemin tek çocuk ya da 'Lolita' diye tabir edilen oyuncusu olduğumu fark etmemiştim. Yıllar sonra bir gün bunun farkına vardım; 16 yaşımdaydım gazetede kendi haberimi görünce 'ünlü' olduğunu fark ettim. Tüm bu 'ünlü' olma halini yaşamamamda ailemin de etkisi var elbette. Çocukluğumdan beri okuldan çıkıp baleye gidiyordum. Tıpkı bale gibi oyunculuğu da benim için bir sosyal aktivite gibi tuttular. Zaten insanların tepkisini görebileceğim, hayatımda neyin değiştiğini fark edebileceğim bir ortama girmeye pek vaktim olmuyordu. Sadece sınıf arkadaşlarım 'Aaa seni izledik' diyorlardı.
- O zaman sektörün acımazlıklarına karşı sizi koruyan şey, aileniz olmuş...
- Tabii ki. Ailemin beni doğru yönlendirmesi ve yanımda olması büyük şanstı. Çocuk yaşta bu ünden etkilenmek çok kolay. Ailem ün denen şeyin çok önemli bir şey olmadığı hissiyle davrandı bana. Ben de ünlü olmaya büyük anlamlar yüklemedim. Büyük isimlerle çalışmak en büyük şansımdı.

MESELE BAŞARILI OLMAK DEĞİL

- Yokluk çeken bir ailenin meşhur olan ve onları geçindiren kızı değildiniz sonuçta...
- Çok şükür. Hiçbir zaman çok varlıklı ya da fakir bir aile de değildik. Okumuş, çalışan anne babanın çocuğuydum. Şanslıyım ki, beni bu yolda doğru yönlendirdiler. Ben de on üç yaşımdan beri kendi ayaklarımın üstünde duruyorum. Sonuçta biz bir aileyiz, ben ve onlar diye bir ayrım yok.
- Hollywood'daki çocuk oyuncular genelde ya uyuşturucu ya da alkol bunalımına giriyor...
- Çok üzücü bir durum tabii ki. Çocuksun ve zaten çocuk olduğun için sürekli etrafındakilerin ilgisiyle karşılaşıyorsun. İşin içine bir de tanınan biri olma durumu girince, sadece büyüklerin değil, yaşıtlarının ya da senden küçük yaştakilerin de ilgisiyle karşılaşıyorsun. Sanırım bu noktada da çocuk kalabilmek kilit nokta. Sonraki yaşlarında da kendin olabilmek önemli. Bunun için aileme tekrar tekrar teşekkür ediyorum ki, bu tarz şeyler benim hayatımda sorun olmak bir yana hayatım içerisinde yer almadı... Ama bir yandan da bunlar olmasa bile, zorlandığım şeyler oldu. Hayata değmeden garantici bir biçimde yaşayacağıma risk almayı, denemeyi, öğrenmeyi tercih ediyorum. Cesur bir kızım. Başarılı ya da başarısız olmak değil mesele. Mesele; çalışmak, denemek... 'Ya üzülürsem, ya başarısız olursam' diye bir şeyden kaçmam. Kendi doğrularımı içimde koruduğum sürece bir sürü olumlu olumsuz tecrübelerim tabii ki oluyor. Sonuçta bu mesleğin en zor tarafı göz önünde olmak ama ben yaptığım işi seviyorum. Bu meslek bir süre sonra istesen de istemesen de seni göz önünde kılıyor.
- Tüm hayatı kamera önünde yaşamak zor değil mi? Her adımınız, ayrılmanız, barışmanız, inişleriniz, çıkışlarınız hep göz önünde...
- Esas zor olanı olmayan şeylerle mücadele etmek. Aslında varolmayan şeylerin sunulmasıyla mücadele etmek zor. Kendimi keşfettiğim bir dönemde ben olmadığımı bildiğim bir tablo sunulunca üzülüyorum. Çünkü ona müdahale edemiyorum.

HAYATI TECRÜBE EDİYORUM

- Uzun bir ilişki yaşadınız , nişanlandınız ve evlenmek üzereyken ayrıldınız. Hakkınızda doğru ya da yanlış birçok haber çıktı. Ama siz asla bu konuyla ilgili bugüne kadar yorum yapmadınız. Bunun sebebi nedir? Neler oluyor?
- Ne yazık ki hayatımdaki birçok şey gibi bu konuda da farklı yansıtılan haberler oldu. Bunlar elbette beni rahatsız etti ama çok da takılmamaya çalışıyorum. Bunlara takılırsam hiçbir şeye konsantre olamam. Ben bu soruların sorulmasına saygı duyuyorum. Sonuçta o da göz önünde bir mesleğe sahip. Ben de öyleyim. Ama ben çocukluğumdan beri, sadece şu dönem için değil, sadece böyle bir durum var diye de değil, özel hayatım hakkında çok fazla bir şey paylaşmayı ve bunun üzerine cümleler kurmayı sevmeyen biriyim. O yüzden yorum yapmamayı tercih ediyorum. Bu bir tepki değil. Genel bir duruş. Özel hayatımla ön plana çıkmayı sevmiyorum. Bu konuda basında yer alan haberlerle ilgili de herkesten aynı hassasiyeti bekliyorum.
- Aşk hakkında şu an ne düşünüyorsunuz? Aşka dair umudu olan biri misiniz?
- İnsanın hayatta her şeye tutkuyla ve aşkla bağlı olması gerektiğini düşünüyorum. Tabii ki aşk, sevgi temiz duygular olarak geliyor bana. Elbette aşka inanıyorum. Her şeye aşkla bağlı olan bir kızım, aileme, işime, sevdiklerime... Aşkla bağlı olmadan, hayata değmeden, monoton yaşamak üzücü. Ben bunu kaybetmemeye, her şeye aşkla bağlı olup, o şekilde devam etmeye çalışıyorum ve tabii ki aşka inanıyorum.
- Olgunlaştığınızı düşünüyor musunuz?
- Sürekli hem de. Hayatta sürekli olgunlaşıp, çocuksulaşıyoruz. Hayat da size bazı tecrübeler yaşatıyor. Bunlar ya çocuksulaştırıyor ya da olgunlaştırıyor. Ben de hayatı tecrübe ediyorum.
- Nasıl algılıyorsunuz hayatınızı? İçinize dönüp baktığınızda, kendi yolculuğunuz size ne öğretti?
- Daha çok gencim ve henüz bu yolculuğun içindeyim.
- Bu aralar en sevdiğiniz söz hangisi?
- Tanrı zar atmaz.

DUYGULARIMA VE HİSLERİME ZAMAN AYIRMAM GEREKİYORDU

- Yine aynı hızlı temponuz başlıyor. Altı dizi, üç filmden başrol teklifi almışsınız... Piyasa sizi özlemiş mi?
- 13 yaşımdan beri aralıksız hem televizyon hem sinemayla ekrandaydım ve seyirciyle buluşuyordum. Sadece kısa bir süre televizyona ara vermiştim. Bu dinlenmeye de ihtiyacım vardı. 12 sene aralıksız çalıştım televizyonda. Ufak bir ara hem kendime bir şeyler katmak, hem kendimi geliştirmek adına gerekliydi. Kendime emek vermem, hayata değip, özlemek için ara vermeliydim. Güzel bir dönem oldu. Sinema ekranında oldum Romantik Komedi 2'yi çektim. Garnier ile keyifli bir çalışmamız var. Bu yıl ekran içinde hazır hissediyorum. Bir sürü proje okudum, okumaya da devam ediyorum.
- Var mı heyecanlandıran bir proje?
- Şu an çok heyecanlandığım ve 'Tamam' dediğim bir şey yok. Televizyon enteresan bir sürece girdi, bir yandan onu da gözlemliyorum. Doğru karar vermeye çalışıyorum.
- Bu ara teenage döneminin bitişi ve daha kadınsı rollerin gelişine geçiş olarak yorumlanabilir mi?
- Sinemada Romantik Komedi'de o geçişi biraz yapmış oldum. Şimdi ekranda devam edecek umarım. 12 senedir, ekran önünde, çocukluk, genç kızlık gibi dönemlerin geçişini yaşadım. Bu da benim için bir geçiş dönemi olacak. Buna kendimi hazırlamam da gerekiyor. İlla bu tarzda roller oynamalıyım, diye düşünmüyorum. Başarı tek kişinin başarısıyla olmuyor. İlla drama, illa komedi, illa 25 yaşında birini oynamalıyım gibi kalıplarım yok. Bütün tabloya bakmaya çalışıyorum. Bir iş başarılı oluyorsa tek kişiyle olmuyor. Paket iyi olunca sen de başarılı oluyorsun.
- Uzak kaldığın süre içinde, yeni kadın oyuncular çıktı, güzel diziler yapıldı...Keşke içinde olsaydım dediğin bir iş var mıydı?
- Olmadı ama çok keyifle takip ettim. Çok da uzak kalmadım aslında. O arayı vermem gerekiyordu. Eğitim hayatımı tamamladım. Kendime bir şeyler kattım.

AYAKKABILARA KARŞI BİR ZAAFIM VAR

- Garnier'nin yüzü oldunuz... Bu işbirliği nasıl oluştu?
- Geçen yıl Garnier ile 3'ü 1 Arada ürünü için bir araya geldik. Hem markayı çok beğeniyorum hem de ilk kez bir Türk'le çalışma kararı alıp, beni tercih etmeleri beni heyecanlandırdı. İşbirliğimizin birinci yılını doldurduk.
- Bir günlük rutin beslenme ve bakım ritüelinizi anlatır mısınız?
- Küçük yaşlardan itibaren cildime ağır makyaj yapılıyor. Günlük hayatımda doğallıktan yanayım. Gün içinde makyaj yapmayı tercih etmiyorum. Fondöten yerine, güneş korumalı kapatıcı kullanmayı tercih ediyorum. Ağır kozmetik ürünler kullanmıyorum; gece kremleri, bakım kremleri hayatımda yok. Asla makyajımla uyumuyorum. Cildimi derin bir şekilde temizlemeye önem veriyorum. Özellikle genç yaşlarda cilt temizliğinin sağlıkla ışıldayan bir cilt için yeterli olduğunu düşünüyorum. Peeling ve maske ile cildimin derin temizlenmesini sağlıyorum.
- Saçınızı herkes merak ediyor, yıllardır röfle var ve yıpranmıyor...
- Haftada bir yılan yağı, susam yağı, badem yağını karıştırıp saçımda bekletiyorum. Gerçekten çok kötü bir kokusu var ama sonuç çok iyi...
- Nasıl zayıf kalıyorsunuz?
- Genetik olarak şanslıyım. Ama spor yapıyorum, hiçbir şey yapmadan böyle kalmak mümkün değil. Küçük yaşta bale yapmaya başladım, ardından tiyatroya geçtim. Tüm bu zaman zarfında hayatımdan sporu hiç çıkarmadım. Haftada üç gün aralıksız pilates yapıyorum. Hem sağlık hem de fit olma açısından pilatesin çok faydasını görüyorum.
- Gardırobunuz çok konuşuluyor...
- Modayı da takip ederim. Ama sırf moda diye dolabımda bulunan hiçbir şey yoktur. Kendimi iyi hissettiğim kıyafetleri seçiyorum. Ayakkabılara karşı bir zaafım var.

İNATÇIYIM AMA SABİT FİKİRLİ DEĞİLİM

- Hayatınızın dönüm noktaları neler?
- İlki, çocukken Haldun Dormen'le yolumun kesişmesi ve Dormen'in ailemi Dadı dizisinde oynamam için ikna etmesi. Ailem endişelenmişti çünkü. Eğer Haldun Dormen ailemi ikna etmeseydi burada olmayacaktım. İkincisi, Küçük Sırlar'dan sonra bir dönüm noktasıyla televizyona 'Stop' dedim. Tüm bu koşuşturma içinde hayatım boyunca yarın ne yapacağımı planlamış olarak uyandım. Hep bir plan vardı; okula gideceğim, sete gideceğim. 21-22 yaşında bunları düşünmeye başladım ve kendime 'Dur' dedim. Hayat çok hızlı geçiyor, bir saniye durup kendime zaman ayırmam gerekiyordu. Bu ara benim için çok faydalı oldu. Çünkü o koşuşturmaca içinde, detayları gördüm. 'Hayatımda ne yapmak istiyorum, ne şekilde devam etmek istiyorum'u anlamak için soluk almam gerekiyordu. Tabii ki bu da cesaret isteyen bir şey.
- Ara verdiğinizde nasıl bir Sinem'le tanıştınız?
- İlk zamanlar çok keyif aldım. Yarın ne yapacağım derdi olmadan yataktan kalkıyordum. Arkadaşlarıma vakit ayırdım. Bol bol uyudum. Alarm kurmadan güne başladım. Workshop'lara gittim, boş boş oturmadım... Seyahatlerimi yaptım. Dilimi geliştirmek için kurslara gittim. Öğrenmeyi ve çalışmayı seven biriyim.
- 'Hayatın size getireceklerini görmek adına, her şeyi akışına bırakabilme ve hayatın size dokunmasına izin vermeniz gerekir' demişsiniz bir röportajınızda... Siz akışta kalarak yaşayan biri misiniz?
- Ben otokontrolü yüksek bir kızım ama sabit fikirli, çok büyük hırsları olan biri değilim. İnatçıyım ama sabit fikirli değilim. Hayatın bana sunacaklarını es geçmeden yaşamaya çalışıyorum. Zaten hayatı rutinine bıraktığın zaman, su yolunu buluyor. Sadece biraz daha cesur olmak gerekiyor. Bu hayata bir kere geliyoruz, yaşamaya ve tecrübe etmeye geliyoruz sonuçta... Kendi doğrularını koruduğun sürece hayatın önünden akmasına izin vermen gerekiyor. Tabii ki bazen hayatında bir sürü kötü tecrübe de olabiliyor, oraya takılıp kaldığında çok üzülüyorsun ama bir-iki sene geçtikten sonra 'İyi ki öyle olmuş' da diyebiliyorsun. Galiba hayatta hiçbir şeyin insanı çok mutlu edip havalara uçurmaması aynı zamanda dipte hissettirmemesi gerekiyor.
- Bunu kontrol edemez ki insan...
- Tabii ki bunu kontrol edebildiğim ve edemediğim zamanlar oluyor. Ama en azından böyle bakmaya çalışıyorum ve doğru olanın bu olduğunu düşünüyorum. İki sene çok iyi gider her şey, bir sene iyi gitmez. Hayat zaten böyle. Umutla ve kendi doğrularınla yaşamaya çalıştığın sürece hayatla baş edebilirsin.

SONAT BAHAR
sabah.com.tr