Bir Can Kaç Karton Eder?

Bir soru sorarak başlayalım. Sizin için koreografi nedir? Hiç düşündünüz mü?

[Linkleri Görebilmek için ÜYE Olmalısınız!Hemen ÜYE OL!]

Bir soru sorarak başlayalım. Sizin için koreografi nedir? Hiç düşündünüz mü?

Bizim için koreografi emektir. Çünkü o 2 dakikalık görüntünün ardında günlere gecelere sığmayan insanüstü bir çalışma vardır. Ertesi gün okuluna, işine gideceği halde sabahlara kadar çalışılan, genç, yaşlı, erkek, kadın farkettirmeyen yoğun bir emek. Değeri hiç bir para birimi ile ölçülemeyen, satın alınamayan son derece değerli bir emek.

Bizim için koreografi paylaşımdır. Önce düşüncelerimizi paylaşırız. Kıyasıya tartışırız fikrimizi çıkartmak için. Sonra ortaklaştığımız fikri gerçekleştirmek için emeğimizi, paramızı, zamanımızı, ekmeğimizi, sevincimizi, üzüntümüzü paylaşırız. Kollektif birlikteliğimizin, paylaşımımızın ürünüdür koreografi.

Sadece bunlar yetmez koreografi yapmaya. Aynı zamanda yürekle yapılır koreografi. Ama sevgi dolu, aşk dolu bir yürekle. O sevgi ve aşktır bizleri bir araya getiren. O sevgi ve aşktır emeğimize, paylaşımımıza anlam katan. O duygularla dolu yüreklerimiz olmasa yaptıklarımızın da bir anlamı olmaz

Kısaca bizim için koreografi bir ifade aracıdır. Düşündüğümüzü, aşkımızı, sevdamızı ifade etmenin bir aracı. Aynı şiir gibi, şarkı gibi. Ama bizim kitabımızda hiçbir ifade cana kastetmez. Ne söylemimizde ne eylemimizde. Ne kaldırdığımız karton, ne de açtığımız pankart insan canından kıymetli değildir. Kartonun can karşısında değeri yoktur bizim için.

Dün yaşanan kazanın ardından arkadaşımız Onur Karabudak’ın ağır bir şekilde yaralanması günler ve geceler boyu yaptığımız çalışmanın her tür başarı veya başarısızlığından öte bir anlama sahiptir. Yaşanan talihsiz kaza bir anda herşeyi önemsizleştirmiştir. Ne sahada oynanan oyun ne tribünde yapılan koreografi o andan itibaren hiçbirimizin umurunda olmamıştır. Halen olayın üzüntüsünü yaşamaktayız.
Mutluluğumuz, arkadaşımızın ciddi tehlikeyi atlatmasıdır. Şimdi tek dileğimiz ve düşüncemiz Onur’un bir an önce sağlığına kavuşmasıdır.

Olayın şoku ve sarsıntısını atlatamamışken yaşananlar üzerinden sanal alem ve televizyonlarda prim yapmaya çalışanlara ise söyleyecek hiçbir şeyimiz bulunmamaktadır. Onları vicdanları ile başbaşa bırakıyoruz.

Bizim ile birlikte sabaha kadar Onur’un başında bekleyip desteğini esirgemeyen Yönetim Kurulu üyelerimiz Ömer Temelli ve Hakan Dinçay başta olmak üzere Kulümüze, Menejerimiz Hasan Çetinkaya’ya, Stad müdürümüz Ayhan Bak ve stad çalışanlarına, takımımızın tercümanları Samet Güzel ve Umut Köse’ye, GFB’li ağabey ve kardeşlerimize, desteğini kah hastaneye gelerek, kah arayarak gösteren herkese teşekkür ederiz.

OKUL AÇIK
(1907 UNİFEB, GRUP CK, VAMOS BİEN)