Hoşçakal Aşk Mevsimim

Bazen O Kadar Çok Şey Üst-Üste Gelir ki Kalakalırsın Olduğun Yerde...
Keşke Dediğin İçin, Pişmanlıklar Yaşayıp Bu Sonu Kendin Hazırladığın İçin Kendi Kendine Kızarsın...
Yıpranırsın...
Kırılırsın...
Dayanamaz Hale Gelirsin Bazen...
Bazen Nedeni Olmaz Bazı Şeylerin...
Kelimelerle Anlatmak İmkansız Bir Hal Alır Hissettiğin ve Düşündüğün Şeyleri...
Bir Şeylere Tutunma İhtiyacı Hisseder Ya İnsan, Boşluktadır, Uçurumun Kıyısından Boşluğa Bakar, Hangi Yöne Gideceğini Bilemez Ya Bazen, İşte Öyle Bir Noktadayım...
İçimin Çığlıkları Karıştı Birbirine;
Bir Tarafta Tekrar Gün Işığına Çıkmaya Çalışan Umut Çığlığı, Diğer Tarafta Derinlerdeki Umutsuz Sızıyı Atmaya Çalışırken Bocalayan Sevda Çığlığı...
İçimde ki Her Şey Birbirine Karışmış Bir Halde, Çözemiyorum...
İçimde Yiten, Bitip Giden Bir Aşkın Ayak Sesleri Var...
Korkularım Var Anlamsız Boşluklarım...
Çok Yorgun, Çok İncinmiş Hayal Kırıklıklarım Cam Kırıkları Gibi Acıtıyor Canımı...
İnsan Zamanla Yaşadıkça Anlıyor İçindeki Yangınları ve İnsan Anladığı Kadar Yanıyormuş...
Hoşçakal Aşk Mevsimim..