SAHABE; lügat olarak "arkadaş" anlamına gelen bir kavramdır
ıslahta ise; "peygamber(sav) efendimiz ile görüşen,onun sohbetinde bulunan arkadaşlarına denir
bir kişinin SAHABE'den sayılması için; onunla görüşüp,sohbetinde bulunmuş olmalıdır
peygamber efendimiz(sav) döneminde yaşayan,ona iman eden, fakat onunla görüşmeyen kişiler SAHABE sayılmazlar.
TABİİN; tabi'e kelimsinden gelir.bu kelime "takip eden,ittiba eden," manalarına gelir.bu manadanda anlaşıldığı gibi tabiini şöyle tarif edebiliriz
tabiin; "peygamber efendimizin(sav) ashabını gören onların sohbetlerinde bulunan,onlardan hadis rivayet eden kimselerdir".
EVLİYA; lügatte, "arkadaş,dost" manalarına gelir
ıstılahte ise; "takva ve zihd'te ilerlmiş, a yakın,ın sevgili kullarıdır"
Onlar görüldüğü zaman akla Allahu Teâlâ gelir. Yüzleri nurludur. Onlarla beraber bulunanlar şakı olmaz."(rasulullah (sav)
