Ehl-i kitabın kurtulması

Tevrat’ta ve İncil’de de geleceği bildirilen Muhammed aleyhisselama iman edip, her iki kitabın belirttiği bu hüküm gereğince de amel etmedikçe, Ehl-i kitap iman etmiş olamaz.

Sual: Mâide sûresinin 68. âyetinde mealen, (Ey Ehl-i kitab! Siz Tevrat’a, İncil’e ve Rabbinizden size indirilen Kur’an’a uymadıkça, doğru yol üzerinde değilsiniz. And olsun, sana Rabbinden indirilen bu Kur’an, onlardan birçoğunun azgınlığını ve küfrünü artırır. O hâlde kâfirlerin azgınlığına karşı üzülme!) deniyor. Burada Ehl-i kitaba yani Yahudi ve Hristiyanlara, kendi kitaplarına uymaları bildirilmiyor mu?

CEVAP: Hayır, aksine Kur’an-ı kerime iman edip, ona uymaları emrediliyor.
Kur’an-ı kerimin muhatabı Peygamber efendimizdir. Onu doğru açıklayan da, hadis-i şeriflerdir. İşte Peygamber efendimiz Kur’an-ı kerimi açıklayarak, (Beni duyup da iman etmeyen Yahudi ve Hristiyanlar, elbette Cehenneme girecektir) buyuruyor. (Hâkim)

İmam-ı Kurtubi hazretleri de bu âyetin tefsirinde buyuruyor ki: İbni Abbas hazretlerinin bildirdiğine göre, Yahudilerden bir topluluk Resulullah efendimize gelip, (Sen, Tevrat’ın Allah’tan gelmiş hak bir kitap olduğunu kabul etmiyor musun?) diye sordular. Peygamberimiz, (Elbette kabul ediyorum) diye cevap verdi. Bunun üzerine Yahudiler, (Biz de ona iman ediyoruz, fakat onun dışındakilere iman etmiyoruz) dediler. Bunun üzerine, bu âyet-i kerime nazil oldu. Burada, (Her iki kitapta [Tevrat’ta ve İncil’de] geleceği bildirilen Muhammed aleyhisselama iman edip, her iki kitabın belirttiği bu hüküm gereğince de amel etmedikçe, iman etmiş olmazsınız) deniliyor. Ebu Ali el-Fârisî de, (Bu âyet-i kerime, Tevrat ve İncil’in nesh edilmeden önceki hâlleri hakkındadır) demiştir. (Cami-ul Ahkâm)

Âyet-i kerimenin sonunda, Ehl-i kitab kâfir olduğu için, (Kâfirlerin azgınlığına karşı üzülme!) deniyor. Ehl-i kitabın kâfir olduğu başka âyet-i kerimelerde de bildiriliyor.

Başka bir âyet-i kerime meali:
(Elbette, Ehl-i kitap [Yahudi veya Hıristiyan] olsun, müşrik olsun, bütün kâfirler Cehennem ateşindedir. Orada ebedî kalırlar. Onlar insanların en kötüsü, en şerlileridir.) [Beyyine 6; Kurtubi tefsiri]