Konu: Şiir Arşivi

senin en güzel yerin sensizliğin
başka birine hazır oluşun aynalarda
bir gün başka uyanırsam yanında
ya sen gitmişsin ya ben kaldım
işte o zaman beni otuz yıl öldür
otuz yerimden sürgüne gönder
elbet ben nesiyim bu hayatın

ben bu aşkın Semud kavmiyim
ne zaman sana üşüsem
ateşin icadı geri alınır
kim kalır içimizdeki saat dursa
içimdeki saat başka bir gidişin olsa
seni yaşamak beni öldürür
beni öldürdü kendi aklım
benim aklım kimin aklı
sen neyimsin benim hiç bitmeyen

seni bana kalp diye koymuşlar
beni sana gidiş hazırlığı
gittin ışıklar yandı içimde
ışıklar söndü içimde gittin
seni gittim ben aynalara bakarken
aynalar seni sürdü ben seni öldüm

sensizlikle flört etmeyi sen değil
sensizlik bilir
sesi ses/sensizliği sensizlik bilir

korkma sana aşkı öğretmeyen kendinin
ellerinden tuk!
çok ağrımış kendinin siyah
ve ayaz kendinin
hep avuttuğum düşler için bana bir gül ver...
*
bak palandöken dağlarında karlar erimiş
teknelerde kol kola bahar sulara inmiş
dağlar için sular için bana bir gül ver
bir gül ver söküldüğüm günler için

-ve önce kendinin ellerinden tut!-
*
kendimin ellerinden tutunca
içimden nehirler gibi akmak geliyor
yollara çıkmak yolculuklara bakmak geliyor
geberesiye içip salaş meyhanelerde
buralardan böyle ceketsiz kaçmak geliyor

tutunca kendimin ellerinden
pusulasız gemilerde yatmak
yaşlı ve şefkatli bir azizenin koynunda
sabaha dek kıpırtısız susmak geliyor

sevgilim iyi insan tutunca ellerimden
ömrümün içinden akmak geliyor...
*
sessizlik sensizliği ezbere bilir
sensizlik her şeyi bilir...

korkma sana aşkı öğretmeyen kendinin
ellerinden tut!
sonra bana aşkı öğretmeyen kendimin
ellerinden;

bak yıllarım sırılsıklam yağmurlar giymiş
günlerin avlusuna yeni yeni çocuklar inmiş
dağlar için sular için bana bir gül ver
avuttuğum düşler için bana bir gül ver
bir
gül
pusulasız gemiler sökülmüş günler için...
*
ben bütün yeşillerimi inatçı ayazlara çaldırdım
sen kendinin ellerinden tut
ve kendine benim


Yılmaz Odabaşı

Seni Özlemenin Kitabını Yazabilirim




Seni özlemenin
Ne demek olduğunu sor bana
Yetmiş iki dilde anlatabilirim
Kitabını yazabilirim sayfalarca.
Yalnızlığın rezilliğini
Kokuşmuşluğunu
Ve çıplaklığını da.
Ama hiç kimse
Kavuşmanın güzelliğini
Sormasın bana / anlatamam.
Ben sana hiç kavuşmadım ki!

Bilmiyorum
Dudakların nasıldır.
Sıcak mı ateş topu kadar
Yoksa soğuk mu
Buza kesmiş bir bardak su gibi?
Kıvrımlarına
Kırmızı karanfiller mi tutunmuş
Küle gizlenmiş kor mu var?
Tenime değdiğinde dudakların
Cemre mi düşer bedenime
Mızrap değen bir saz teli gibi
Titrer mi yüreğim bilmiyorum.
Ben hiç dudaklarına dokunmadım ki!

Bir kadını sardığında kolların
Ürkek ceylânlar
Nasıl kurtulur tuzağından?
Dolu yemiş yaprak gibi
Nasıl titrer bir yürek?
Ellerin nasıl okşar bir bedeni
Goncalar
Nasıl güle döner sıcaklığınla / bilmiyorum.
Hiç sana sarılıp yatmadım ki!

Kısacası:
Tatmadım kavuşmayı / anlatamam.
Ama
Seni özlemenin kitabını yazabilirim.
Anlatabilirim daldaki kuşa / topraktaki solucana.
Yokluğunda yıllardır
Özlemine dayanmayı öğrendim
Yokluğuna katlanmayı
Aşağılık avunmayı öğrendim nasılsa
Ustası oldum beklemenin
Tükenmek pahasına.

Ama hiç kimse / kavuşmayı
İki derenin birbirine karışıp
Sarmaş dolaş aktığı yatağın yorgunluğunu
Sormasın bana anlatamam.
Çünkü seninle ben
Ayrı kaynaktan doğmuş
Sularında hasretleri taşıyan
Başka denizlere koşan iki ırmağız.
Birbirimize uzak topraklarda tüketirken yılları
Aynamızda ayrı gökleri yansıtırız.
İşte onun için
İki dere nasıl karışır birbirine
Nasıl sığar iki nehir bir yatağa /bilmiyorum.
Seninle
Hiç aynı yatakta coşmadım ki!

Sen bana /yalnızca
Ve sadece
Kahpe sensizliği sor
Rezil beklemeyi özlemeyi sor.
Tanrı şahidimdir
Kurda kuşa
Dağa taşa bile anlatabilirim.
Demem o ki uzaktaki yakınım:
Vuslatlara yabancıyım
Ama
Seni özlemenin kitabını yazabilirim.


Kâmuran Esen

Yiğit harmanları yığınaklar
Kurulmuş çetin dağlarında vatanların.
Dize getirilmiş haydutlar
Hayınlar amana gelmiş
Yetim hakkı sorulmuş
Hesap görülmüş.
Demdir bu...

Demdir
Derya dibinde yangınlar
Kan kesmiş ovalar üstünde Mayıs...
Uçmuş bir kuştüyü hafifliğinde
Çelik kadavrası korugan'ların.
Ölünmüş canımölünmüş
Murad alınmış...

Gelgelelim
Beter bize kısmetmiş.
Ölüm böyle altı okka koymaz adama
Susmak ve beklemek müthiş
Genciz namlu gibi
Ve çatal yürek
Barışa bayrama hasret
Uykulara derin kaygısız rahat
Otuziki dişimizle gülmeğe
Doyasıya sevişmeğeyemeğe...
Kaç yol ağlamaklı olmuşum geceleri
Asıl bizim aramızda güzeldir hasret
Ve asıl biz biliriz kederi.

İçim bir suskunsa tekin mi ola?
O Malta bıçağıkınsızuyanık
Ve genç bir mısradır
Filinta endam...
Neden neden alnındaki yıkkınlık
Bakışlarındaki öldüren buğu?
Kaç yol ağlamaklı oluyorum geceleri...
Nasıl da almış aklımı
Sürmüş filiz vermiş içimde sevdan
Dost düşman söz eder kendi kavlince
Kınanmak yiğit başına.
Bu ne ayıp ne de yasak
Öylece bir gerçek kendi halinde
Belki yaşamama sebep...

Evet ağlamaklı oluyorum demdir bu.
Hani kurşun sıksan geçmez geceden
Anlatamam nasıl ıssız nasıl karanlık...
Ve zehir - zıkkım cıgaram.
Gene bir cehennem var yastığımda
Gel artık...

Ahmet Arif

Aşk pazara düştü gülüm
Tezgahlara düştü aşk
Ucuz şarkılara düştü
Kötü şiirlere düştü aşk

Bir gece yarısı
Bir kadının elinde gül oldu sokağa düştü
Bir damla gözyaşıyla yere düştü
Aşk tezgahlara düştü gülüm

Hesaplara düştü aşk
Kanayan bir kalbin içinden ortaya düştü
Aşk haberlere düştü gülüm
Manşetlere düştü aşk
Aşk pazara düştü gülüm
Tezgahlara düştü aşk

İbrahim SADRİ

göğe baktım gözü yaşlı
yer baktım yer yaşlı
sular bugun kan tanıdında
eski yani küçük büyük kara kızıl
tüm dertlerim burdalar
sen neredesin?

sen ve kuşlar
göz yaşının göz yaşına
benzediği kadar benziyorsunuz
vurulan bir ceylanın yavrusuna söylediği
şarkıyı söylüyor onlar
bu sabah yine tel örgüye kondular
beni acımla başbaşa bırakmadılar
sen neredesin?

hava soğuk dışarıda kar yağıyor
her zaman ellerim üşürdü
bugun içim üşüyor
hasretin geldi hayalin geldi
bak kokunda geliyor
bu gun yakup oldum bre hey
ey acıların kadını
sen neredesin?


Mustafa İslamoğlu

Gözlerimin önünde ıslak dağların kabaran yalnızlığı
Ne varsa uçurumlar eşiğinde
Hüzünlerle yalpalayan ne varsa
Gözlerimin önünde

Ve hayat gül kokulu bir sağanak yine
Bir şeyler anlatmak istiyor hayat
Ve alıp götürmek bir şeyleri kurt sofralarına
Gün batıyor
gün batıyor bukağısı paslı bir sevinç oluyor yalnızlığım

Unutuyorum sevgilim suretini
Durgunluğun "niçin"di unutuyorum

Gün batıyor ürkek yıldızlar dolanıyor yalnızlığıma
Umurumda değil ne yağmur ne ayaz
Ne de kerpıç kokusu havada
Unutuyorum/sabaha/kadar/ gün batıyor
Sonra bir akasyayı okşuyor gözlerim
Geciken sabahlara koşuyor kuşlar
Gözlerimin önünde
Ve hayat gül kokulu bir sağanak yine

Yılmaz Odabaşı

Sen Bilmezsinnnn

Nerelerdeyim sen bilmezsin.
Beni rüzgarına doğru sürükler bırakır gidersin.
Gerçek mutluluk zor olandadır
Biliyorum umrunda değil;
Çünkü sen kolay aşklar peşindesin.

Çöllerdeyim...
Dudaklarım kuru gözlerim seni arar.
Kum taneleri yüzümde çaresizliğimi anlatır.
Rüzgara doğru yürürüm umarsızca
ve hasretler ekerim çorak topraklara...

Yangınlardayım...
Kendimi kaybettim kendi içimde.
Ama gözümde hala bir umut var.
Sana rağmen
Bedenimi yakan yangına rağmen...

Ben sendeyim senin içindeyim aslında.
Ama sen beni içinde öldürdün.
Neden yolların sonu benim başlangıcım oldu?
Sen bilmezsin
Çünkü sen yalan aşklar peşindesin

galiba seni

sana kötü bir haberim var benim için iyi
hani hep derdin ya ben senin beynine kazınmışım
kalbine kurşun gibi saplanmışım beni unutamazsın
evet yaptım sonunda başardım galiba seni unuttum

nasıl yaptın dersen bana yaptıklarını kazıdım beynime
kalbime kızdım sana aşıkoldu diye hesap sordum
şimdi uğrunda harcadığım yıllarıma acıyorum yanıyorum
ve en sonunda nasıl yaptıysam galiba seni

unutuyorum

SÖZÜN OLMALI



O siyah saçlarda beyaz ararsan
Aynaya bakacak yüzün olmalı!
Azrail kapını çaldığı saat
Son defa diyecek sözün olmalı!
Anlarsın o zaman gerçek olanı
Gerçek unutturur yalan dolanı
Hayatın renginde renk bulacaksan
Kıbleye dönecek özün olmalı!
Gönlünde her zaman mutluluk varken
Yine de bir yanın hüzün olmalı
Mevkiyle makamın dara düşmeden
Gerçeği görecek gözün olmalı!
Aldıysan hayatın gerçek tadını
Yoksulungaribin duy feryadını
Mahşer'de hesabı vermeye gelsen
Melekler yolunda izin olmalı!
Gönüller hakikatgerisi yalan
Şöyle etrafına bak zaman zaman
Ahrete yolculuk başladığı an
Peşinden gelecek erin olmalı!
Umutlar yarının bu günler senin
Ne olur yarını kimbilir kimin
Tertemiz olsa da beyaz kefenin
Kıymetin bilecek yerin olmalı!
Cennete açılan yolun olmalı..!