Konu: Peygamber Efendimize Şiirler

Şefaat senindir ya Resul Allah.



Ehli imanlar saf saf durmuşlar
Mahkameyi kibriyada hesap sormuşlar
Günahı olanlar af dilemişler
Şefaat senindir ya Resul Allah..

Onların yardımcısı cümle enbiya
Onların serdarı habibi Kibriya
Onlar için rica ediyor hatımel enbiya
Şefaat senindir ya Resul Allah.

Günahı olmıyan ağlayıp geziyor
Günahkar dostunun afını istiyor
Kelimeyi tevhit bülbül gibi okuyor
Şefaat senindir ya Resul Allah.

Aşıklar feryadı arşı titretti
Cabrail onların aşkından gürledi
Yer gök onların azameti dinledi
Şefaat senindir ya Resul Allah.

Rica ediyorlar ehli imanı
Onların boynunda berat fermanı
Muhammed Mustafa’dır onların din imanı
Şefaat senindir ya Resul Allah.

Ehli aşk orda ediyor niyazı
Feryadı fiğanı türlü avazı
Hakk huzüründe ediyorlar nazı
Şefaat senindir ya Resul Allah.

Saf saf durmuşlar ne güzel canlar
Yüzünde parlıyor nurun imanlar
Hakk’ından bekliyor büyük fermanlar
Şefaat senindir ya Resul Allah.

Diyer yarab çaresiz derdimin dermanı
Senin lütfündür emru fermanı
Nuri Ahmed aşkına yürüt bu aşkın kervanı
Şefaat senindir ya Resul Allah.

Ehli imanın nuru parlıyor
Fatma anam hüngür hüngür ağlıyor
Ehli imanı rica ediyor
Şefaat senindir ya Resul Allah.

Bir yanında Muhammed bir yanında o şahi Haydar
Hatice anamız elinde ferman
Günahkar ümetimin derdine derman
Şefaat senindir ya Resul Allah.

Rûhum sana âşık


Rûhum sana âşık, sana hayrandır Efendim,
Bir ben değil, âlem sana kurbandır Efendim.

Ecrâm ü felek, Levh u kalem, mest-i nigâhım,
Dîdârına âşık Ulu Yezdân’dır Efendim.

Mahşerde nebîler bile senden medet ister,
Rahmet, diyen âlemlere, Rahman’dır Efendim.

Tâ Arşa çıkar her gece âşıkların âhı,
Medheyleyen ahlâkını Kur’an’dır Efendim.

Aşkınla buhurdan gibi tütmekte bu kalbim,
Sensiz bana cennet bile hicrândır Efendim.

Doğ kalbime bir lahzacık ey Nûr-i dilârâ
Nûrun ki gönül derdime dermândır Efendim.

Ulvî de senin bağrı yanık âşık-ı zârın
Feryâdı bütün âteş-i sûzândır Efendim.

Kıtmîriniz ey Şâh-ı rüsûl, kovma kapından,
Âsîlere lûtfun yüce fermândır Efendim.

Ali Ulvi Kurucu

O'nun ümmetinden ol

Beri gel serseri yol!
O'nun ümmetinden ol!
Sel sel kümelerle dol!
O'nun ümmetinden ol!

Sen hiçliğe karşı yön
Hep sıfır arka ve ön
Dosdoğru kıbleye dön!
O'nun ümmetinden ol!

Gel, dünya murdar kafes
Gel gırtlakta son nefes
Gel arşı arayan ses
O'nun ümmetinden ol!

Solmaz, solmaz bu bir renk,
ölmez, ölmez bir ahenk,
insanlık; hevenk, hevenk
O'nun ümmetinden ol!

Gökte çakıyor haber:
Geber, çelik put geber!
Doğrul yeni seferber!
O'nun ümmetinden ol!

Necip Fazıl Kısakürek

Nat-ı Şerif

Sultân-ı rüsûl, şâh-ı mümeccedsin efendim
Bî-çârelere devlet-i sermedsin efendim
Dîvân-ı İlâhîde ser-âmedsin efendim
Menşûr-ı le’amrüke mü’eyyedsin efendim
Sen Ahmed ü Mahmûd u Muhammed’sin efendim
Hakdan bize sultân-ı mü’eyyedsin efendim

Tâbiş-dih-i ervâh-ı mücerred güherindir
Mâlişgeh-i ruhsâr-ı melik hâk-i derindir
Ayîne-i dîdâr-ı tecellî nazarındır
Bû Bekr Ömer, Osmân ü Ali yârlarındır
Sen Ahmed ü Mahmûd u Muhammed’sin efendim
Hakdan bize sultân-ı mü’eyyedsin efendim

Hutben okunur minber-i iklîm-i bekâda
Hükmün tutulur mahkeme-i rûz-i cezâda
Gül-bâng-i kudûmun çekilir Arş-ı Hudâda
Esmâ-i Şerîfin anılır arz u semâda
Sen Ahmed ü Mahmûd u Muhammed’sin efendim

Hakdan bize sultân-ı mü’eyyedsin efendim
Ol dem ki velîlerle nebîler kala hayrân
Nefsî deyü dehşetle kopa cümleden efgân
Ye’s ile usâtın ola ahvâli perîşân
Destûr-ı şefâ’atle senindir yine meydan
Sen Ahmed ü Mahmûd u Muhammed’sin efendim
Hakdan bize sultân-ı mü’eyyedsin efendim

Bir gün ki dalıp bahr-ı gama fikrete gittim
İlden yitirip kendimi, bî-hodluğa yitdim
İsyânım anıp, âkıbetimden hazer itdim
Bu matlâ’ı yâd eyledi bir seyyid işitdim
Sen Ahmed ü Mahmûd u Muhammed’sin efendim
Hakdan bize sultân-ı mü’eyyedsin efendim

Ümmîddeyiz ye’s ile âh eylemeyiz biz
Ser-mâye-i îmânı tebâh eylemeyiz biz
Bâbın koyup ağyâre penâh eylemeyiz biz
Bir kimseye sâyende nigâh eylemeyiz biz
Sen Ahmed ü Mahmûd u Muhammed’sin efendim
Hakdan bize sultân-ı mü’eyyedsin efendim

Bî-çâredir ümmetlerin isyânına bakma
Dest-i red urup, hasret ile Dûzâha kakma
Rahm eyle amân, âteş-i hicrânına yakma
Ez-cümle kulun Gâlib-i pür-cürmü bırakma
Sen Ahmed ü Mahmûd u Muhammed’sin efendim
Hakdan bize sultân-ı mü’eyyedsin efendim

Şeyh Galib

Benim Muhammedim


Cebrail’im selam eyle dostuma
Benim Muhammed’im nurdan Ahmed’im
Söyle gelsin çıksın arşım üstüne
Benim Muhammed’im nurdan Ahmed’im

Arşımı donattım gelsün göreyim
Kullarım halinden haber sorayım
O gelsin ben ona haber vereyim
Benim Muhammed’im nurdan Ahmed’im

Arşımın üstünde seyran eyleyen
Kürsüm üzerinde cevlan eyleyen
Mirac’da ümmetin Hakk’tan dileyen
Benim Muhammed’im nurdan Ahmed’im

Derviş Yunus severiz Muhammed’i
Her andıkça verelim salavatı
Kadir Mevlam ana mahbübum dedi
Benim Muhammed’im nurdan Ahmed’im

Yunus Emre

Yüce Rabb’in Rahmeti.


Bir gece ki aleme Miraç yadigâr oldu,
Yüce Rabb’in rahmeti insanlığa ödüldür.
Rabb’im kutsal şerefe Resulü layık gördü,
Yüce Rabb’im rahmetin gönüllere ödüldür.

Bir mucize ki gökler kapılarını açtı,
Yol oldu Muhammed’e yıldızlar ışık saçtı,
Gece an oldu Nebi bilinmez sırla kaçtı,
Yüce Rabb’im gücüyle rahmetleri ödüldür.

Muamma bir yerlere Nebi misafir yetti,
Miraç, ruh ve cesetle Resul teşerrüf etti,
Cennet, Cehennem nedir bizzat gördüğü netti
Yüce Rabb’in gerçeği Muhammed’e ödüldür.

Gecenin bir anında Muhammed arşa vardı,
Kürsî, arş ve ruh arzı tarifsiz sırlar vardı,
Açıldı tüm kapılar hakikat alem vardı,
Yüce Rabb’in hikmeti Peygambere ödüldür.

Nebi şaşkın ve mutlu o ne güzel onurdu,
Mekansız ve zamansız gördüğü sima nurdu,
Yücelerden yücesi tek Rabb’im okunurdu,
Yüce Rabb’in sevgisi Resûlullah’a ödüldür.

Her kula nasip olmaz, Rab ile sohbete erdi,
O Nebiler Nebisi Resul kutsi bir serdi,
O Nebinin şanından aleme ödül verdi,
Yüce Rabb’in onuru mahlukata ödüldür.

Beş vakit namaz farzı miraç kabul edildi,
Şirk koşmayan kullara Cennet ikram edildi,
Bu geceye erene, günahlar af edildi,
Yüce Rabb’in birliği gönüllere ödüldür.

Böyle bir gece gören Cennet kapısı açar,
Tertemiz vücut bulur tüm günahlardan kaçar
Saf bir irade ile İrem de nurlar saçar,
Yüce Rabb’in Cenneti has ruhlara ödüldür

Ben Sana Yüreğimi Sunuyorum Ey YAR...
Nabzimda..Adını Soluyan Nefeslerimle..
Dermansız..Bahtıma Ağlarken..Her Bahar..
Sana Sevdamı Sunuyorum...Hüzünlerimle...

Ben Sana Yetimliğimi Sunuyorum..En Sevgili...
Yetim Bırakmayacağını Beni...Bile Bile...
Alevler Kuşatmış Bak!! Hasret Kokan Gurbetimi..
Sana Ömrümü Sunuyorum..Efendim..Seve Seve...

Ben Sana Selamımı Sunuyorum...Can Nebi...
Sana Çarpan Yüreğimden..Senin Yüreğine..
Kırık Gönlümde Büyüyen Sevdanla Ayaktayım Şimdi...
Sana Aşkı Sunuyorum..Can Efendim..Tüm Hücrelerimle...

Ben Sana Selamımı Sunuyorum CaN Sevgili...
Çağlar Sonrasından..BinDörtyüzyıl Evveline..
Kırık Gönlümde Büyüyen Sevdanla Kıyamdayım Şimdi..
Ben Sana Aşkımı Sunuyorum..EFENDİM..Tüm Yüreğimle...

Ben Sana İçimdeki Seni Sunuyorum..Yıpranmamış Bir Sevgi ile...
Kabul Buyururmusun EFENDİM....???

Sevgili’yi Sevenler Özler

duy beni, gör beni ey Yâr
dünya artık daha kalabalık ve daha karanlık
bu şehrin duvarları sağır
bu şehir Sen’den sonra darmadağın, harâp
bak, kayıp gidiyor yıldızlar avuçlarımdan
sana yabancı bu çağlarda
artık her insan bir başına, yapayalnız ve çâresiz
beni bu sahte kalabalıklarda Sen’siz bırakma

saâdet çağının uzağında kaldı adımlarım
mevsim boran
mevsim kaç asırdır yalancı bahâr
yeminlerin, biâtlerin ırağında
zakkum ağacının kökünü saldılar
kızılca kıyâmet hangi yana baksam
renkler ölümüne ağlıyor peşinden
güneşin uyanışını bekleyen perdeleri
Sen’siz bomboş kalan ellerimi doldururmuşçasına
indiriyor ama kaldıramıyorum

gözlerim akıyor yollara
dokunsun diye sana
duâlarla kuşattım acılar mahzenimi
Senin gurbet ikliminde
çâresiz firaklar baskınında
uzaklara bırakma beni
anlatır Sen’i bir çift güvercin
bir örümcek ve Kusvâ
yakından görmeliydim ellerini
ellerini kaldırdığında ikiye yarılışını ayın
Bedir’de ellerini görmeliydim
Sen duâ olup
yağmur yağmur yağarken yeryüzüne
görmeliydim gülistân ellerini

kalbim sökülüyor yuvasından
rengini yitiren zamânlarda
kalan mı benim, giden mi
yokluğunda gidenler mi yoksa kalanlar mı gurbetçi
bırakma beni sensizliğin bitimsiz kuytuluğuna
sıcak bir aşkın en müntehâ kapısında
sana kavuşmadan unutmam beklemeyi
Sen’i unutmam, unutmam çağların çağını
biliyorum bir gün ansızın geleceksin
Sen’in yağmurunda ıslanacak dünyâ
yaşanmamış bahârları getirmek için
yeniden yazmak için aynaların sırrını
rahvan atlarla geleceksin biliyorum

en çok, tanımamalar kanatır beni
tanıyan sever, sevenler özler Sen’i
buralar gayrı şaşkınlığın son halkası
gayrı buralar acem mülkü
sevdâlar acem, karlar, yağmurlar acem
martılar bu denizi terk edeli beri
rüyalarıma da uğramıyorsun artık
özlemler rüyada başlar, sevdâlar rüyada dâim
Sen’den başka sığınacak divan yok
güneşe renk veren renkler ülkesinde
“huzur” ver içimdeki yalnızlığa sesinle
utanmıyorum gözyaşlarımdan anarken Sen’i

sana geç kalmışlığımdan
bu şehre depremler iniyor bir bir
Sen’siz her şeyde yarım kalmışlığın izi
Sen’i unuttuğumdan
kuşlar da terk ediyor beni
şehirler gibi şiirler de kirlendi ardından
perdeler kalkmadı, filizlenmedi tanyeri
pişmanlıklar kalbimde tutam tutam gül
bu karda kışta, bu ışıksız duldalıkta
beni, sevenlerini, özleyenlerini
korku tûfanında hiçlik karanlığına bırakma

yokluğunda, anne bağrı da gurbet, vatan da
kuru bir hurma kütüğü kadar olmasa da
yokluğunu yoksulluk sayan bütün kalbimle
özledim diyorum, özledim Sen’i
süvâriler vuruldu, Sen gelmedin, bahâr gelmedi
belli ki Sen’i özlemeyi bile beceremiyorum

Gül Kokulu Peygamber Ümmetiyiz...

O'nun için kainat yaratılan,
Eşsiz büyük Peygamber ümmetiyiz.
Cahiliye dönemine son veren,
Gül kokulu Peygamber ümmetiyiz...

Mazlumu,yetimi Koruyup seven,
Haklıya hakkını adilce veren,
Tövbe edip hak yola davet eden,
Gel diyen bir Peygamber ümmetiyiz...

Sevgi yolu oldu tüm mahlükate,
Hoş görüyü O getirdi hayata,
Yer vermedi asla kine nefrete,
Sev diyeni bir Peygamber ümmetiyiz...

Yürüyün der bize,Allah yolunda,
Daime taht kurun,gönül dalında,
Harcayın ömürü Hak'kın yolunda,
Gül diyen bir Peygamber ümmetiyiz...

Seyfet Bozçalı

O nun sevgisi

Neden yüreğimi yakmıyor benim?
Peygamber sevdası Allahın(cc) aşkı.
Mekânı olmuyor bedenim tenim,
Peygamber sevdası Allahın(cc) aşkı.

Nefsim Hak emrine can gönül katmaz,
İnsan olan görevlerin unutmaz,
Neden tüm ömrümü kuşatıp tutmaz?
Peygamber sevdası Allahın(cc) aşkı.

İnsan insan olur belki de sultan,
Cennete dönüşür büsbütün vatan,
İnsanı zirveye kâmil kul yapan,
Peygamber sevdası Allahın(cc) aşkı.

Bir nefeste iki ismi zikretsem,
Bir nefes verene bin kez şükretsem,
Buldurur kendimi eğer fikretsem,
Peygamber sevdası Allahın(cc) aşkı.

Saniyenin kıymetini bilirsen,
Esas vatanına erzak alırsan,
Halef eder O na insan olursan,
Peygamber sevdası Allahın(cc) aşkı.

Lafı çok uzatma bak şaşak attı,
Aman haa unutma hududu hattı!
Ömer Çetinkaya seni sen yaptı,
Peygamber sevdası Allahın(cc) aşkı...

Ömer Çetinkaya