Nasıl bi duygu olduğunu tarif etmek gerçekten zor olsada her eğitim kuruma yaptığım destek sonrası manevi olarak kendimi mutlu etmek için ziyaret ediyorum. Bilmiyorum sizlerden bu duyguyu yaşayan var mı ? Şimdilerde ordu ilinde yapılan kumru ana okulu için kızılaya bağışta bulundum. En son yapım aşaması bitip öğrencileri ziyarete gitmek içinde sabırsızlandığımı söyleyebilirim. Böyle manevi seyleri tatmak cok hoş.. aranızda benimle aynı duyguyu paylaşan var mı acaba ??