Konu: ümitle alt yapı hocalıgı

Teknik Beceri Öğretiminde Çeşitleme Nedir? Önemi ve Gereği
Değişme, değişim, fark ve müzik açısından çeşitleme anlamları içeren varyasyon, futbol öğretiminde ve çalışmalarında çeşitleme kavramıyla karşılık bulur.
Varyasyonu (çeşitlemeyi), bir teknik beceri ya da becerileri hareketlilik içerisinde kullanılabilme olarak algılamak gerekir. Değişik biçimlerde, değişik koşullarda tekniğin hareket halinde kullanımını sağlaması açısından çeşitlemeler bir ön koşuldur.
Çeşitlemelerin eğitim ve öğretim açısından önemli etkisi, öğrenilmiş teknik becerilerin grupsal olarak akıcı bir şekilde kullanımını sağlıyor olmasıdır. Bu tür uygulamalar, “çeşitleme döngüsüâ€� (*) ifadesi ile kavramlaştırılabilir.
Çeşitlemelerin, kondisyonel çalışmalardan önce yapılması doğru bir yaklaşımdır. Çünkü yorgunluk, teknik becerilerin çeşitlemelerle daha da geliştirilmesini engeller.
Bunun yanı sıra, çeşitlemeler ve kombinasyonlar (birleştirmeler) hareketlerin algılanması ve otomasyon antrenmanı için temel oluşturur.
Çeşitlemeler, temel taktik çalışmaların başlangıcını oluşturması açısından da gerekli ve önemlidir. Ne zaman?, nereye?, nasıl?, kime? top atılıp, atılmayacağı gibi bilişsel temelli beceriler, koordinatif bir çıktıyı da sağlayacağından taktik öğrenmede de önemli bir avantaj elde edilecektir.
Çeşitleme ve birleştirme üretebilme, üretileni kısa zamanda uygulayabilme ve uygulatabilme yeteneği ve birikimi futbolcu adayı yanında, antrenör adayının da ileriye dönük gelişim niteliğini ortaya çıkarır. Çeşitleme ve birleştirme yetisinin üst düzeyde olması ile performans futbolcusu olabilme ve futbol öğretebilme olasılığı arasında olumlu bir ilişki vardır.
Teknik, taktik, kondisyonel ve kişilik özellikleri ile ilgili bazı yetilerin aktarılabilme seviyesi, öğrenme-öğretim sürecinde ve antrenmanlarda çeşitleme ve birleştirmelerin sıklıkla kullanılabilmesi ile yakından ilgilidir.
Çeşitlemeler ile teknik becerinin hareketli formda kullanımı sağlanmaktadır. Varyasyonlar futbol öğretiminde nitelik açısından basitten zora doğru sıralanmalıdır ve temel ölçüt tekniğin doğru kullanımı yanında hareketlerdeki uyum ve akıcılıktır.
(*) Çeşitleme döngüsü: Futbola özgü teknik becerilerin uygulanmasında çalışmayı yapanların hareketli olmak zorunda kaldıkları ve teknik becerilerin tekrarına dayalı süreklilik.
ÖNEMLİ NOT: Varyasyonlar yani"çeşitlemeler" 10-12 yaş grubu için sihirli çalışma ve uygulamalardır... 15 yaşına değin her türlü çeşitleme ve döngüleri gerçekleşmiş olmalıdır.
kaynak futbolda alt yapı egitimi

ALTYAPI ANTRENÖRLÜĞÜNÜN BEDENİ, AKLI VE RUHU NEDİR?
1. Futbolu bilmek, ama daha önemlisi çocukların futbolunu bilmek ve hissetmek, Altyapı Antrenörlüğünün bedenidir.
2. Öğretmeyi bilmek ve sevmek;
Altyapı Antrenörlüğünün aklıdır.
3. Çocukları önemsemek ve onlara değer vermek;
Altyapı Antrenörlüğünün ruhudur.
Bir altyapı antrenörünün "ruhu, bedeni ve aklı" tam olmalıdır. Bu üçü mutlaka bir arada olmalıdır.
Türkiye'deki altyapı antrenörlüğü eğitimi ve düzenlemesi bu anlamda mutlaka yeniden yapılandırılmalıdır.
kaynak futbolda alt yapı egitimi

PAS OYUNCULUĞU MU?
"OYUN PASI OYUNCULUĞU" MU?
Dünya futbolunda ve futbolcular listesinde oyunun doğal akışı içinde veya temponun değiştiği / hızlandığı anlarda ters yöne, ters açıya, farklı yönlere ve farklı açılara yerinde ve zamanında pas vererek oyunun şeklini değiştiren oyunculara baktığımızda, bunların iyi birer savunma ve özellikle orta alan oyuncuları olduğu sonucuna ulaşırız.
Her oyuncu ve özellikle üst düzey oyuncu pas yapabilir. Yani herkes "pas oyuncusu" olabilir.
Özel olan ve farklı olan özellik "oyun pası oyunculuğu"dur...
Ne demek "oyun pası oyunculuğu"?
Pas ile oyunu yeniden kuran demek.
Pas ile oyunu yeniden kurgulayan demek.
Pas ile oyunun akışını, yönünü, hızını tayin eden demek.
Pas ile rakip oyuncuları etkisiz kılan demek.
Pas ile kontrpiyede (ters yönde) bırakmak demek...
Kısaca, pası herkes atar. Hatta bazıları çok güzel ve sabit hedefe daha iyi pas atar.
Ama herkes, attığı pas ile oyunu farklı bir şekle sokamaz.
"Oyun pası oyunculuğu" sadece teknik beceri ile elde edilecek bir özellik değildir. Oyunu anlama, okuma, sahayı ve oyunu ilişkilendirme ve çok daha önemlisi pas ile pozisyonu değiştirme özelliği gerektirir ki, işin "algı-motor özelliği" şeklinde açıklanabilecek bir durumdur (Zeka veya oyun zekası da değil. mekan, nesne, zaman, yön algısını, hareket halinde bir sonraki durumu öncelleyerek kurgulama becerisi- daha çok oyun süreçlerinde farklı denence serbestliği ve oyuna hükmetme istekleri sonucu geliştirilir).
Pasın pozisyon üretmede bileşenlerine bakınca, bunların top, rakip ve saha üçlemesinden oluşan bileşenler olduğunu görürüz. Bu bileşenleri değerlendirecek davranış ise oyun üretme veya pozisyon üretme anlamına gelmektedir.
Pratik uygulamalarda ise daha çok akıcı oyunu sürdürme veya yaratma şeklinde ortaya çıkarken, asıl olarak rakibin bir çok oyuncusunu boşta bırakma veya ters yönde bırakma gibi pas becerileriyle ortaya çıkmaktadır.
Buradan hareketle futbol altyapı eğitimlerinde özellikle gelişim yapı dönemlerinde durağan pas becerisi çalışmaları yerine çeşitleme ve birleştirme çalışmaları yapmak, yani hareket halinde pas çalışmaları ile topu farklı açı ve yönlerde hareketli hedeflere pas çalışmaları yapmak oldukça yararlı olacaktır.

kaynak futbolda alt yapı egitimleri

kazanmak kaybetmek
Devenin yaptığı kontrolü kaybetmekten kazanmak kaybetmek
Kazanan ve kaybedenin olduğu adına eğitim denilen tüm yarışma etkinliklerinde gelişenler genel olarak kazananlardır.
Kaybedenler sanılanın aksine pek gelişmezler.
Çünkü kaybetmek daha iyi olmak için bir motivasyon kaynağı ve nedeni değildir çoğu zaman..
Böyle söyleyenler doğru söylemiyorlar.
"Yenilen deve güreşe doymaz" dense de ne çocuklar devedir, ne de develer yenilmekten hoşlanırlar

veliler ve cocuklarımız
Çocuklarımızdan sürekli kazanmalarını isteyerek, onları "yıldız" veya "en önde" olmalarını sağlamanın peşinde olmamamız gerekir.
Çünkü;
Birincisi, sürekli kazanan olmasını istediğimiz çocukların da kazanmak peşindeyken daha az mutlu olduklarını unutmamak gerekir. Kazanma koşulu veya kazanma yönergesi oyunun tüm eğlencesini ve zevkini baskılayabilir.
İkincisi, çocukların çoğu zaman kazanma peşinde değil, farklı şeyler peşinde olduklarını anlamak ve bilmek durumundayız.
Üçüncüsü, "sürekli kazanan" olmak, sanıldığı gibi bir kişiyi ideal anlamda geliştirmez. Sadece kazanan olmak gelişmiş olmak demek değildir. Gelişmişlik bir bütündür ve hayata ilişkin her şeyi algılayabilmek, anlayabilmek ve düşünebilmeyi becerebilmek demektir.
Çocuklarda kazanan olma sevdası, isteği ve güdülenmesi çoğu zaman sosyal öğrenme ile gerçekleşen ve dayatılan bir şeydir. Oysa çocuklar gelişim doğaları gereği çok fazla yarışmacı değillerdir. Rekabetçi ortamlar, dayatmalar ve kültür olmasa birbirlerine üstünlük sağlamanın peşinde olmazlar.
Aslında günümüz hayat koşullarında "kazanan olma" adına empoze edilen, dayatılan bazı yaklaşımlar yarar sağlıyor ve çocukları gerçek hayata hazırlıyor görünse bile, bir çok çocuk bu yüzden gerçek potansiyellerinin dahi farkına varmadan yarışı terk ediyorlar.
Çünkü yarış denen şey, o an için güçlü olanın veya avantajlı olanan kazandığı bir şeydir.
Dahası pekçok yetenekli çocuk dahi, kazanma ve başarılı olma baskısı yüzünden özelliklerini rahatça kullanma, sergileme ve geliştirmekten kaçınmaktadır. Stres özellikle motor davranışları tutabilmekte ve rahat hareket etmeyi engelleyici etki yaratmaktadır.
Buraya kadar yazdıklarımız ile elbette çocuklarımızı başıboş ve kendi hallerinde bırakalım demek istemedik.
Ama onların da birer kişilik sahibi olmalarını istiyorsak yapmamız gereken şey düzenli çalışmalarını, ilkelere ve kurallara uymalarını sağlamak, gelişmeleri için sistemli olmayı öğretmek ama asla kendilerinden başkası gibi davranmalarını istememektir.
Yıldız futbolcu, en iyi sporcu, kazanan oyuncu olmak diye bir şey yoktur. Bunlar için sağlanan imkanlar ve eğitim programları vardır. Özellikli olanlar yıldız olur. Kazanan olur, en iyi olur. Bu çevresel etkenler ile genetik etkenlerin birleşmesi koşullarının mükemmelliği ile ilgilidir.
Herkesin yıldız, en iyi ve kazanan olması hem insanların var olan potansiyelleri gereği, yani işin doğasına terstir...
Doğru olan her kişinin olabileceği düzeyde en iyi olmaya çalışmak ve asıl olarak da sağlayabileceği katkıyı ve verimi sağlamak olmalıdır.
Eğitim, tüm alan eğitimleri için temel felsefesi bu temel üzerine inşa edilmesi gereken bir gelişim sürecidir.

Öğrenme Öğrenci Olabilmekle İlgilidir.
Öğrenme tüm eğitimciler için olduğu gibi antrenörlerimiz için de çok yönlü bir süreçtir.İçerisinde araştırmayı,okumayı,tartışmayı,deneyimlemeyi, izlemeyi,kaygıyı,krizi ve bunun gibi daha birçok yaşanmışlığı barındıran içsel bir süreçtir.
Bununla beraber kapasite kullanımı,tercihleri,karar alma süreçleriyle de bir yeteneği ifade eden muazzam bir süreç ve bir lütuf.
Öğrenme öncelikle nörolojik bir süreçtir.Çünkü beynimiz günde ortalama 50 bin farklı işlem gerceklestiriyorken ;biz kendimizi öğrenmeye kapatmaya çalışsak bile beynimiz tüm yaşantımızı kayıt altına almaya ve kısa süreli bellekten uzun süreli belleğe bilgileri kodlayarak göndermeye devam ediyor.
Uyurken dahi güniçi öğrenmeleri pekiştirmekte meşgul oluyor.Beynimiz sadece yaşamsal koşulların gerçekleşmesi için bile 7/24 elektriksel akımları devam ettirmekle görevlendirilmiş durumdadır.
Kısaca;
İstesekte beceremeyiz öğrenememeyi.Çünkü yaşamsal bir gerçekliktir"Öğrenme".
Öğrenme en önce öğreticinin kendisinin de bir öğrenci olduğunu kabul etmesi ile başlayan bir süreçtir.Bilimsel çalışmalarda insanın en çok öğretirken öğrendiğini ortaya koyuyor.Akademik noktada ise insan bildiğinin ancak % 10 unu aktarabiliyorken, bu veri ne kadar öğrenmemiz gerektiğine dair bir ölçütte sunuyor bize.
Günümüzün sorgulayan,tartışan,yargılayan oyuncu grubunu düşündüğümüzde bu oyuncu grubunun ihtiyaç ve beklentilerine cevap verebilmek için öğrenmeyi bir seçim olarak görmemeliyiz.
Kısaca;
Oyuncuya aktarabilmek,dokunabilmek içindir "Öğrenme".

Futbolcu olmak isteyen kimselerin.
1.Spora ve özellikle futbola ilgili ve yetenekli,
2.Bedensel olarak güçlü ve dayanıklı,
3.Göz, ayak eşgüdümü gelişmiş,
4.Çevik, hızlı ve sportif zekaya, spor ahlakına ve disiplinine sahip,
5.Hırslı ve azimli, sabırlı
? Dikkatli ,
? Ruhsal sağlığı yerinde olan
kimseler olmaları gerekmektedir

Denge demek yeter mi?
Genelde en cok kullandığımız motor kavramlardan birisidir denge. Pozisyonu statik ve dinamik olarak koruma ile ilgili olarak kullanılır.
Ama bu videodaki çocuk için de, futbola yönelik hareket becerilerinde de birçok davranışı denge kavramı ile açıklamak yetmez. Çünkü sözkonusu birçok davranış sadece dengeli olmak ile sağlanabilecek bir beceri değildir.
Denge çoğu kez gerekli özelliklerden sadece birisidir.
Peki, o halde videodaki beceri ve futboldaki üst düzeydeki oyunculuk hangi özellik ve kavram ile açıklanabilir?
Oryantasyon...
Yani algısal motor gelişim özelliklerinin kullanılarak bedenin tamamının mekana, zamana ve nesneler ile oryante edilerek, yani iliskilendirerek bütünün bir parçası haline getirebilme becerisi olan oryantasyon, bedeni diğer tüm etken veya bileşenler ile bağımlı hale getireerek işin parçası ve öznesi olabilmektir.
Bu özellikler toplamı ve kavramı Oryantasyondur.
Kavramsal anlamı uyum olarak tanımlanır.
Biliyorsunuz uyum demek, uymak demektir.
Vücudun harekete, nesnelere, değişen mekana, zamana, yöne ve her şeye uyması olarak açıklamak yanlış olmaz.
Iste bu açıklamadan hareketle, oryantasyon demek, yapilan iş her neyse onun bir parçası olmak, oryante olmak ise o işin parçası olabilmektir.
Oryantasyon çalışmaları aslında yaptığımız her işin bir parçası olmak becerisine ulaşmak demektir. Oryantasyon içinde her türlü motor, biliş, sosyal ve duygusal özellikleri barındırır.
Bir işi iyi yapmak diye bir şey yoktur aslında.
Bir işe oryante olmak diye bir şey vardır.
Bu da o işin parcalarindan birisi olmaya çalışmak ve bütünü oluşturmaya çabalamak anlamına gelir.
Eee....o zaman ne yapalım? Çocukları futbol oyununa oryante edelim.
Nasıl?
Onları sahanın, alanın, topun, arkadaşlarının ve oyunun bir parçası haline getirerek