MİTRAİZM

Yedi, Mitraizm kültünde de önemli bir role sahip olmuştur. Mitras bir İran güneş tanrısıdır. Mitraizm Gizemleri’nde ruh, yedi gezegenin yeraldığı gök yoluyla ilahi varoluşa yükselmiş düşüncedir. Bu yükseliş, sembolik olarak her usta olacak kişinin geçmesi gereken yedi kapıyla temsil edilir, arınmanın da sembolüdür, her kapıda giysinin bir parçasını bırakmak dünyevi niteliklerden art arda kurtulmayı sembolize eder. Bu sembolizmin kökenleri İştar’ın yer altı dünyasına gittiğinde yedi kapının her birinde bir giysiyi bıraktığı kadim Babil’e kadar uzanır. Yedi kat aşağı inerek, yedi katı yukarı çıkılır. İnsanın kendi iç varlığında yaptığı yedi aşamalı derinleşmenin sembolüdür ve herkes bu inişi ve sonra da çıkışı yaşayarak yükselir. Mitras Gizemleri’nde ustalar en sonunda çırılçıplak ve bütün maddi sıfatlardan kurtulmuş, ruhsal dünyada yeniden doğmaya hazır olarak sekizinci kapıya, Işık Kapısı’na ulaşırlar. Bu kültle bağlantılı olan kefaret ve arınma ayinleri ayın yedinci, ondördüncü, yirmibirinci ve yirmisekizinci günleri düzenlenirdi. İnsanın yıldızlı göksel kürelere yükselişine ilişkin kadim görüşleri gibi, Mitras kültüne kabulün yedi derecesi de Hıristiyan yedi katlı araf kavrayışı temelinde biçimlenmiştir, ama daha da önemlisi bunlar genel olarak kabul edilmiş olan gizemli yoldaki yedi basamak kavramının habercisidirler. Sibirya Şamanları’nda da benzer bir sembolizm mevcuttur. Şaman ayinlerinin dayandığı kozmik kutupta yedi kesik vardır ve Samoyed Şamanı görevini üstlenmeden önce yedi gün yedi gece bilinçsizce yatar.