Konu: 39. Haftanın Konusu " Kendimiz olabilmek "

Kendimiz olabilmek...

“İnsanın kendisi olmasına en büyük engel, çevresindeki öteki insanlardır. [... Çünkü] insanların en büyük zevki, öteki insanları kendilerine benzetmektir.”

Başkaları “böyle” olmamızı istiyor diye mi “böyleyiz”? Başka bir deyişle, hayatımıza başkalarının idealleri mi yön veriyor?

Sizi tanımlayan temel özelliklerin (dindar, dinsiz, milliyetçi, islamcı, sosyalist, çalışkan, akıllı, şirin, güçlü, “namuslu” vb.) neler olduğunu düşündünüz mü? Bu temel özellikler tıpkı en yakınınızdaki diğer insanlarınki gibiyse eğer, bu aynılığı, bu “kesin doğruluğu” hiç sorguladınız mı?

“Uzun bir günün, hatta akşamın ardından insanın yalnız başına kalıp, kendi koltuğuna oturup kendisi olabilmesi, yıllar süren uzun ve maceralı bir yolculuktan sonra yolcunun kendi evine dönmesine benziyor.”

Olmak/yapmak isteyip de olamadığınız/yapamadığınız şeyler var mı?

Kendiniz olmakta güçlük çekiyor musunuz?

Seçme şansınız olsa nasıl bir toplumda yaşamak isterdiniz?

İnanan ve inanmayanlar olabilir benim için sorun yok ; Özetim şudur gerisi boş.

Her zaman kendim oldum. Asla çizgimden dışarı çıkmadım taviz vermedim. Kimsenin yaptıkları , davranışları , hareketleri umrumda değil. Sadece bazı insanları takip ederim , tebrik ederim. Bknz. Erbakan Malkoç , Murat Ülker , Prof.Dr.İbrahim Saraçoğlu , Recep Tayyip Erdoğan , Alparslan Türkeş hepsinden konularında bir fikir öğrenirim.İşi iyi yapan insanlardan örnek almam hayatta her zaman kolaylık sağlamıştır. Erbakan Malkoç , Murat Ülker'i takip edin dinleyin babasının kitabı var Sabri Ülker'in okuyun hayat hikayesini kesinlikle iş konularınızda artış olacaktır.Benim diğer insanlardan büyüklerimden aldıklarım sadece bunlar. Kişilik olarak asla ama asla. İnsan özü neyse o olmalı.Yaşadığı topluluğa isyan etmemeli.

Sonuçta herşey bir imtihan.Önemli olan bu sınavı iyi geçebilmek.

Arkadaşlar Rica Ediyorum Yazılan Mesajları Okumayı İhmal Etmeyin.

“İnsanın kendisi olmasına en büyük engel, çevresindeki öteki insanlardır. [... Çünkü] insanların en büyük zevki, öteki insanları kendilerine benzetmektir.”

Bu durum küçüklükten öte geliyor. Yapamazsın , Sen beceremezsin , Sana göre değil , Bize göre değil , Tarzındaki Büyük Sözleri ; Hayallerimizi , Hoşlandığımız şeyleri yapmak konusunda kısıtlayıcı olmuştur..
Sorumluluklar yüklendirilmedi... Arkamızdan hep bizi toplayan bir anne vardı...
Ne kadarda yaşça büyüsekte anne ve babalarımızın üzerimizdeki etki hala var.
Gerisi tırı vırı..

Başkaları “böyle” olmamızı istiyor diye mi “böyleyiz”? Başka bir deyişle, hayatımıza başkalarının idealleri mi yön veriyor?

İyi bir insan olarak büyüdüm. Başkalarının düşünceleri davranışlarımı etkilemedi. Sadece dinledim. Ama kendi bildiğimi yapmak istediğimi yaptım. Tabi bazı zamanlar keşkelerimde olmadı değil.
Yinede kendim yaşadım gördüm bildim öğrendim

Sizi tanımlayan temel özelliklerin (dindar, dinsiz, milliyetçi, islamcı, sosyalist, çalışkan, akıllı, şirin, güçlü, “namuslu” vb.) neler olduğunu düşündünüz mü? Bu temel özellikler tıpkı en yakınınızdaki diğer insanlarınki gibiyse eğer, bu aynılığı, bu “kesin doğruluğu” hiç sorguladınız mı?

Dindarlık konusunda şanslı olduğumu düşünüyorum. Çünkü ailem gereken herşeyi yaptı bu konuda.
Milliyetçiyim... Belli bir düşüncem var savunduğum.. Vatanımı , milletimi , bayrağımı seven bir Türk'üm. Farklı zihniyetlere saygım var. Herkesin kendince bir düşüncesi bir tavrı var.
Benim sorgulayıcı bir yapım var. Nedenleri araştırmayı severim..
Güçlü biri olduğumuda düşünüyorum..

“Uzun bir günün, hatta akşamın ardından insanın yalnız başına kalıp, kendi koltuğuna oturup kendisi olabilmesi, yıllar süren uzun ve maceralı bir yolculuktan sonra yolcunun kendi evine dönmesine benziyor.”

Olmak/yapmak isteyip de olamadığınız/yapamadığınız şeyler var mı?

Kendiniz olmakta güçlük çekiyor musunuz?

Seçme şansınız olsa nasıl bir toplumda yaşamak isterdiniz?

1. Çok şey var ama kendi becereksizliğim. Bunlarda başkalarını suçlayamam.

2. Gayet doğal olduğumu düşünüyorum.

3. Rahat , huzurlu , Refah seviyesi yüksek , Ahlaki değerlerini yitirmemiş , Değerlerine Önem Veren İnsanların Olduğu ,

Verilen sözlerin tutulduğu , İnsanların ayrıştırılmadığı , Herkesin Eşit olduğu , Sevginin ve Saygının Daim olduğu , Herkesin birer

Birey olduğunu kabul eden , Kadınların hırpalanmadığı , Erkeklerin Adam olduğu , İnsanların kavga ve karalamalarla değilde yüz

yüze güzel bir dille birbirleriyle konuştukları , İnsanların birbirlerini koruduğu ,

Zor zamanlarda kenetlenen , Yalanın Olmadığı , Dürüstlüğün ve Barışın Hakim olduğu bir Toplumda Yaşamayı Çok İsterdim.

“İnsanın kendisi olmasına en büyük engel, çevresindeki öteki insanlardır.

Bir toplumda yaşamanın sonucudur bu. İster istemez çevremize uyum sağlarız.
Toplum kuralcıdır, doğruları ve yanlışları vardır. Bunlar da bizim kişilik gelşimimizi etkiler.

[... Çünkü] insanların en büyük zevki, öteki insanları kendilerine benzetmektir.”

Başkaları “böyle” olmamızı istiyor diye mi “böyleyiz”?

Burada bir çelişki var. Hem en büyük zevkimiz başkalarını kendimize benzetmek hem de başkaları istiyor diye onlara benziyoruz.

Başka bir deyişle, hayatımıza başkalarının idealleri mi yön veriyor?

Bu baskalarının fikirlerine ne kadar ihtiyaç duyduğumuzla alakalı. Her birey kendisi hakkında son sözü yine kendi söyleyebilmeli.

Sizi tanımlayan temel özelliklerin (dindar, dinsiz, milliyetçi, islamcı, sosyalist, çalışkan, akıllı, şirin, güçlü, “namuslu” vb.) neler olduğunu düşündünüz mü?

Her zaman düşünüyorum. Empati yapabilmek, anlayışlı olmak, kibar davranabilmek, bilgi ve kültüre önem vermek, güler yüzlü olmak..

Bu temel özellikler tıpkı en yakınınızdaki diğer insanlarınki gibiyse eğer, bu aynılığı, bu “kesin doğruluğu” hiç sorguladınız mı?

Böyle bir doğruluk yok çünkü her insan birbirinden farklıdır. Çevrenizde sizinle tıpatıp aynı olan birini bulamazsınız.

“Uzun bir günün, hatta akşamın ardından insanın yalnız başına kalıp, kendi koltuğuna oturup kendisi olabilmesi, yıllar süren uzun ve maceralı bir yolculuktan sonra yolcunun kendi evine dönmesine benziyor.”

İnsan en iyi yalnızken kendi olabiliyor çünkü artık rol yapmasına gerek yok. Böyle yalnız kaldığımız anlar kendimizi değerlendirmemiz için iyi fırsatlar aslında.

Olmak/yapmak isteyip de olamadığınız/yapamadığınız şeyler var mı?

Vardır ve bazı şeyler zamanında yapılmalı.

Kendiniz olmakta güçlük çekiyor musunuz?

Hayır hiç çekmedim çünkü sivri yanlarım yok. Genelde toplumun doğru kabul ettiği şekilde biçimlendirdim kendimi. Ama bunu toplum istedi diye yapmadım.

Seçme şansınız olsa nasıl bir toplumda yaşamak isterdiniz?

Daha az önyargılı, sınıf kaygısı taşımayan, barışçıl bir toplum.

Bence çok güzel bir konu ve konu başlığı..
Bunu niye devam etmiyosunuz ki ?

Konu Aktif Hale Getirildi.

Düşünceleriniz , Yorumlarınızı Bekliyorum

“İnsanın kendisi olmasına en büyük engel çevresindeki öteki insanlardır.

InnoCence Nickli Üyeden Alıntı [Linkleri Görebilmek için ÜYE Olmalısınız!Hemen ÜYE OL!]

Düşünceleriniz , Yorumlarınızı Bekliyorum

Bu çok doğru.. Elalem ne der diye düşünürüz hep. Anne ve Babalarımızda öyle derler o ne der bu ne der.
Benim hiç biri umrumda değil açıkcası insan önce kendisine bakmalı