Kendimiz olabilmek...

“İnsanın kendisi olmasına en büyük engel, çevresindeki öteki insanlardır. [... Çünkü] insanların en büyük zevki, öteki insanları kendilerine benzetmektir.”

Başkaları “böyle” olmamızı istiyor diye mi “böyleyiz”? Başka bir deyişle, hayatımıza başkalarının idealleri mi yön veriyor?

Sizi tanımlayan temel özelliklerin (dindar, dinsiz, milliyetçi, islamcı, sosyalist, çalışkan, akıllı, şirin, güçlü, “namuslu” vb.) neler olduğunu düşündünüz mü? Bu temel özellikler tıpkı en yakınınızdaki diğer insanlarınki gibiyse eğer, bu aynılığı, bu “kesin doğruluğu” hiç sorguladınız mı?

“Uzun bir günün, hatta akşamın ardından insanın yalnız başına kalıp, kendi koltuğuna oturup kendisi olabilmesi, yıllar süren uzun ve maceralı bir yolculuktan sonra yolcunun kendi evine dönmesine benziyor.”

Olmak/yapmak isteyip de olamadığınız/yapamadığınız şeyler var mı?

Kendiniz olmakta güçlük çekiyor musunuz?

Seçme şansınız olsa nasıl bir toplumda yaşamak isterdiniz?