kKendimden birsey anlatarak ;
Hic tanimadigim bir insanla arkadas olmayi denedik kiz arkadasim yani yanlis anlamayin.Yeni universite arkadasim konuya gelelim beni kiran bir sebepten dolayi ona su mesaji attim ama sabrimi tasirdi artik birsey deme vakti sessizligim yetmedi ona soyle dedim mesajda .'Arkadas konusunda secici oldugumu biliyorsun.Basit insanlarla arkadas olamam (arkadaslar su zamana kadar belki kullanmadigim en agir soz ama yaptigi gercekten onu basitlestirdi)Ondan arkadasligimizi bitirdim.Baya zaman gecti herkes tarafindan dislandi bana yaptigina ragmen sirana oturabilir miyim dedi evet dedim eski samimiyet olamaz ama hicbirsey olmamis gibi davranip herhangi bir arkadas gibi gordum beni sevenler kizdi bana oysaki kin beslemeyen bir insanim ben bile kendime inanamiyorum bu vicdan meselesi mi....Sizce dogrumu yaptim ?
Vede cocukluk arkadasimida beni millete kucuk gostermesi beni kiskanmasi yetmemis gibu arkamdan dedikodu yapmasi inanilir gibi degildi ama gercekleri gorunce onuda sildim ama vekalin yakin bir arkadasima beni faceden eklemesini bekliyorum demis cunku nişanina gittim küs olmama ragmen oda yetmemis gibi ne demis biliyor musunuz arkamdan ( bana o gun hicbirsey ikram etmemis ,ettim valla ettim kim olursa olsun )neyse ekledim faceden sirf küs olmanin gunah oldugunu bildigim icin sizce yanlismi yapiyorum.Tabi eski samimiyet olamazz