Konu: Özgün Eser Vermek Neden Önemlidir?

Arkadaşlar, özgün yazı yazmak durumundayız.
Bunu bazılarınız anlamasa da bilgi kirliliği oluşuyor. Madem bilgi paylaşıp faydalı olma görevini üstlendik gönderdiğimiz metinlerin ne kadar doğru bilgi barındırdığından emin olmak durumundayız. İnsanlık bugüne kadar çok iş yaptı. Birinin yaptığını kopyalamak kolay, yapmaya çalışmak zordur. Kimse kendi elinden eser vermeden ilerleyemez.

Bilgi paylaşırken alıntı tabiki yapacağız. Bir konuyu enine boyuna araştırdıktan sonra kendi cümlelerimizle yazmak ayrı, bir arşiv dolusu bilgiyi kaynağı bilinmeyen yerlerden alıp çekmek ayrıdır. Bazı yazılar eski ve literatürde tanımı veya örneklemeleri değişmiş yazılardır. Bu, bilgi almaya gelen biri için yapılacak en kötü şeydir.

Konuya vakıf değilsek hakkımızda yapılan uyarıları da şahsi algılamadan hatamızı düzeltmeye gidilmelidir. Yapılan bu izinsiz ve kaynaksız alıntı ile ilgili çok sert uyarılar ve hakkında idari işlem başlatılmış kişilerle ilgili olaylar mevcuttur.

Aşağıda bu önemli konuyla ilgili yazılmış bir köşe yazısı bulacaksınız.

Önemli olan özgün yazılar yazabilmek

"Önemli olan özgün yazılar yazabilmek...
Ancak özgün düşüncelerinle insanlığın geleceğine aydınlık bir ışık yakabilirsin.
Eli kalem tutan, bilgisayarının başına oturan herkes, canının istediğince, elinden geldiğince bir şeyler yazabilir muhakkak; kendince... Ama marifet, özgün yazılar yazabilmektedir bence. Okuyana:" Hah işte! Bu yazıyı falanca yazmıştır dedirtebilmekte...

Herhangi bir yazıda, yazar adına bakılmaksızın yazanın adı söylenebiliyorsa, hem de ezbere, o yazan, özgün olabilmeyi becerebilmiştir bence kendince...

Her zaman söylediğim bir şey vardır benim, güzel okuyucum... Milyarlarca insanın yaşadığı ve durmadan düşünüp durduğu şu fani Dünya'da, düşünülmeyeni düşünmek, kimsenin aklına gelmeyeni söylemek o kadar da kolay olmasa gerek.

Öte yandan, milyarca insan düşünüp dururken kendi kendine; belki de bunların ancak binde biri üşenmeyip, tembellik etmeyip düşündüklerini geliştirmek ve o geliştirdiği düşüncelerini kitlelerle paylaşmak ihtiyacı duyuyordur bence kendince.

Bu bakımdan, ister ünlü bir yazar olsun, ister kendi halinde olan biri yazan... Bu kadar az yazandan biri olduğu için şanslı saymalı bence kendini; yazar olan insan...

Hadi, düşünsenize hele bir... Binlerce insan düşünüyor; ama bunlardan ancak birkaçı bu düşünceleri dile getirmeyi kendine vazife ediniyor. Yazmanın, çizmenin, düşünmenin emek isteyen, cesaret ve kendine güven gerektiren meşakkatli yollarında kaybolmayı göze alabiliyor.

Hele bir de o söyleyeceğini kendince, kendi özgün diliyle, kendine hedef seçtiği insanların rahatça anlayabileceği bir biçimde anlatabiliyorsa eğer...

Değmeyin o zaman yazan insanın keyfine...

Varsın çok ünlü olmasın. Varsın son tahlilde dilediği kadar insana ulaşamasın; ne çıkar? O, elinden gelen her şeyi yaptı ya... Onun bu sonsuz, sınırsız çabasının siz de ebedi şahitlerisiniz ya... Mahşerde hesabını verirken, " Evet... Biz onun elinden geleni yaptığına şahidiz." diyebilecek insanlar olduktan sonra, yazan her bilgisini, duygusunu korkusuzca paylaşmışsa; varsın herkes tanımasın onu; ne gam!

Yazan, elbet en bilgili insan olmayabilir ve belki Dünya'nın en zeki adamı da değildir. Ama yazdığını yaşadığını kendi gibi anlatabiliyorsa, tıpkı herkesin tek tek, ayrı ayrı hayatını yaşadığı gibi, herkesle birlikte; ama herkesten ayrı ve bir başına da anlatabiliyorsa eğer derdini; hangi gam, hangi keder yıkabilir ki; her dem kendi olabileni?...

Yazan insan ya da içimden geldiği gibi söylemem gerekirse, yazan adam, bu gün, yarın, o varken ve de yokken düşüncelerinin, ifade ettiklerinin ama az, ama çok başkaları tarafından da okunacağını, düşüncelerinin yazdıkları sayesinde sonsuza kadar yaşayacağını biliyorsa eğer...

Ölüm ne gam, dert ne tasa o adama, o yazana?...

Özgün yazabilmek için, evet kimse kimseyi zorlamıyor; ben de biliyorum bunu; ama... Okuyanına, kendine, emeğine azıcık saygısı olan özgün yazılar yazabilmek için çabalar.

Evet... Belki herkes büyük yazar olamaz, harika yazılar da yazamaz; ama... Kendi gibi olmak, özgün yazılar yazabilmek, en çok da kendi elinde, kendi iradesinde; yazan kişinin bence.

Bu Dünya'ya bedenimizi miras bırakamayacağımız kesin. Ama düşüncelerimizi miras bırakabiliriz ve evet, öyle bir yazalım ki o düşüncelerimizi; okuyan " Evet kardeşim! Bu adam, bu insan yaşadığı Dünya'yı, döneminin yaşantısını elinden geldiğince özgün bir dille anlatabilmiş. " diyebilsin.

Sonuçta sonsuza düşüncelerimizden başka neyimizi bırakabiliriz ki?"
Jander tarafından 03.05.2012 Milliyet Gazetesi köşe yazısından Alıntıdır.

Konuyla ilgili gereken hassasiyeti göstermenizi rica ederim.

Saygılarımla,

@[Linkleri Görebilmek için ÜYE Olmalısınız!Hemen ÜYE OL!] Öncelikle fikirlerinizi belirttiğiniz için teşekkür ederim. Şunu anlayamıyoruz. Herkes sıfırdan bilgi vermeye kalksın demiyorum.
Hani bilgi vermek için tanım paylaşıyorsunuz ya büyük bir kısmını okuduğumda gördüm ki, bilgiler eski ve eksik.
En azından doğru kaynaklardan alımlar yaparak (biraz ilgilenerek) postlayalım.

@[Linkleri Görebilmek için ÜYE Olmalısınız!Hemen ÜYE OL!] Kıymetli kardeşim, fikirleriniz ve üslubunuz dolayısıyla müsaadenizle size bu şekilde hitap edeceğim.

Özellikle sizin, paylaşımlarıma olan ilginiz ve yapıcı tutumunuz sebebiyle benim bir teşekkür borcum biriktiği kanaatindeyim. Özgün paylaşımların bir insanı ne kadar geliştirdiğini bir anlamış olsak herkes alır eline kalemi başlar karalamaya.

Roman, deneme yazmak bir zor bir iş, bahsettiğim zaten bu değil.
Bir cümleyi kendi kelimelerimizle kaleme almış olsak, onun hayatımızda bırakacakları kalıcı olacaktır.
Zaten özetlemişsiniz tekrardan kaleme almama gerek kalmamış..
Bu fikir ve algı bizi ileri götürür.

Bir şeyler yazmak, henüz diri olduğumuzu da gösterir. Cümlelerin manalı, süslü, şaşalı veya akıcı olması önemsiz.
Kelimelerin,
Sizin kalbinizde doğup, fikrinizle büyüyüp, kağıda akmalarıdır önemli olan.