Konu: Güne şiirsel bakış ..........

ANISINDAYIM

Hafifçe ısırılmış bir elmanın dilimindeyim
Elmanın kokusundayım
Anısındayım -kimbilir kimin-

Anılarda görünür düşlerde görünmez insan
Düşlerde görünen anlamlardır
Özelliklerdir bir de belli belirsiz.

Ve
İnsansız anı yoktur. Var mıdır?

Doğacak güneşten umut bekleyen
birazcık mutlulukhuzur isteyen
yaşama hakkımız nerede diyen
sevdalı insanlar
BENDE SİZDENİM
çeresiz sevenler
BENDE SİZDENİM
hayat akar etmiş yalnız dolaşan
kirpikler ıslanmış gözler perişan
aaaaahhhhh bir lokma ekmeğin peşinde koşan
sevdalı insanlar
BENDE SİZDENİM
çaresiz insanlar
BENDE SİZDENİM .......

'SEN'' Yazdığım son ŞİİRİMSİN...
Nasıl başlayacağımı bilemediğim, Bitirmeyi bir türlü beceremediğim...
''SEN'' Gittiğim en son ŞEHİRSİN...
Gitmeye CESARET edemediğim,
Dönmeyi öğrenemediğim... ve
......''SEN'' Kalbimin en son DURAĞISIN...
Benim Ol diyemediğim,
Başkasına VEREMEDİĞİM...!!

Benden, seni anlatmamı isteselerdi ;

bir yürek anlatırdım içinde koskacaman bir dünya,
dünyada kocaman bir fener ve sevgi yolu aydınlatan...

Deselerdi yaz onu;
yazardım en güzel şiirleri dilsiz istekleri
dipsiz kuyu sarınçlarında yuvarlanan aşkları. Yazardım
parmaklarım morarıncaya kadar yazardım, yüreğim yorulup
duruluncaya kadar.

Deselerdi çiz onu;
çizerdim dünyayı, dünya her tarafı yedi
veren gülleri yedi renk açan en mevsimsiz çiçeklerin açtığı
nakışlı oyalı özenli bir dünya ve korkardım kendi
çizdiğim dünyaya dokunmaya, korkardım çiçeklerin yaprakların
solmasından.

Deselerdi kim O ?
O derdim O işte yüreğinde deryaları taşıyıpta
tek bir dünyalıya konuşamayan, o sınırsız sevgi
deryasında yelken açıp giderken sevgisini utangaç kişiliğine
gömen biri idi.

Ve O derdim ;
Beni sabahlara kadar kendisini düşünmek zorunda bırakan insafsız
biri O konuşsa yüreğindeki allı tebessümlerde kaybolurdum,
konuşsa yanmadan yıkılmadan söndürürdü beni derdim.
Sigaram kadar tiryakisi olduğum içkim kadar başımı döndüren,
görmediğim kadar özlediğim, özlediğim kadar dokunamadığım,
dokunamadığım kadar ürkek...

Ve O derdim
Yaşayıpta yitirdiğim değil yaşamayıpta bilmek
istediğim, konuşmasını beklediğim kızıl
dudaklarına hasretlendiğim hasreti ile eridiğim, yanımda
iken bile özlediğim gittiği yolu kıskandığım
aydınlık günlerimi aradığım.
O derdim...

terennümler...

Terennümler
tereddütlerimden ötürü
her tarafta
duygulara bertaraflar…

noksanlığım
yokluğundan ötürü
bel büken
yoksulluk, yoksunluk
insanlığın özürü…

terennümler
bitaraf kalmış acılardan ötürü
sensizliğim
benim inatçı keçiliğime özgü…

kulaklar çınlasın
kahrolsun zalimler
mahsunlar söylesin
masumlar inlemesin
her şey umursamazlıktan ötürü

terennümler
içli içli, zayıflığımın bildirgesi
ılgıt ılgıt yüreğine ulaşsa
sensizlik bertaraf düşse
noksanlığım, yoksunluğum
terennümlerim, avaz avaz
şenşakrak şarkılara karışsa

terennümlerim
seninle,
aşkın tertibine sokulsa
ben ve sen teredütsüz
her şeyin ötesinde
sığınsak aşka…

SUS

Sus
Kaldır at şu yıpranmış sözcükleri
Ellerimde ellerinle büyüsün düşündüklerin
İlk yaratıldığın güne dön

Sus
Ne bulduk iki yüzlülüğünde seslerin
Sus büyüsün bu derinlik
Büyüsün öğreneceklerin

Sus
Bu gürültü yıkacak evreni günün biri
Sus tükeniyoruz soluk soluğa
Buğu gibi


Yazar : Sennur Sezer

Gece

En yakın şafağa kaç saatimiz var dedim
Öptü, soru işaretli gözlerimi
Ve kapadı yavaşça elleriyle
Nefesi, titreyen mum alevini yaladı
Rüzgar gibi...
ve kulağıma bir ömür gibi gelen
Şu cümleyi fısıldadı
Sözcükleri uyutalım tenlerimizde,
Zaman sonsuzluk kadar uzasın içimizde.

Aysel Özcan

Harika mısralar, gönül güzelliğinizi tebrik edrim selam ve dua ile.