[Linkleri Görebilmek için ÜYE Olmalısınız!Hemen ÜYE OL!]


Eğer çocuk doğuştan otistik ise, ilk aylarda bun tespit etmek oldukça zordur. Sıklıkla erken çocukluk otizmitanısı en erken, yaşamın ikinci
veya üçüncü yıllarında konur.

Çoğu çocukların birçok belirtileri, süt çocukluğudöneminde farkedilir, ancak bunlar kesin bir tanı için yeterli değildir.

Değişik yaşlarda, otistik çocuklara ait belirtiler farklılıkgösterir, çeşitli devrelerden geçer. Değişik yaşlarda bizi otizmin erken tanısına
götüren tipik belirtiler şöyle sıralanır:


Doğum : Özel bir belirti veya bulgu yoktur.


Doğumun 3-10. günlerinde : Özel bir belirti veya bulgu yoktur.


4-6. Haftalarda : Sık bağırmalar ve ağlamalar görülür, ancak bunlar sebepsizdir. Örneğin açlık gibi bir ihtiyacaişaret etmezler.


3-4. Aylar : Gülme yoktur veya reaktif olarak gülümseme görülmez. Annenin yüzünü tanımaz.


6-7. Aylar : Oyuncaklara hiçbir ilgi yoktur. Kollarını uzatmaz. Kucaklandığında
hipononiktir (kasları gevşektir).


10-12. Aylar : Çevreye ilgisi yoktur. Kendisi tek başına olmaktan memnundur. Uzun süren ağlamalar ve bağırmalar, sık stereotipik
hareketler (aynı hareketin tekrarlanması) sağa sola sallanma, cisimleri tırmalama, kazıma şeklindehareketler görülür. Hiç oyun oynamaz.
Yalnızca oyuncaklarla stereotipik hareketler yapar.Annenin gözleri ile temas kurmaz, değişik kişileri ayırdetmez. Sesli uyanlara doğru
yönelme yoktur, sağır gibidir. Kişi veya eşyalara işaret etmez. Konuşmada gecikme görülür. Monoton, garipsesler çıkarır. Bunlarda taklit ve
anlam yoktur.

21-24. Aylar : Derin uykuya dalması zordur. Geceuykusu yoktur. Çiğneme yoktur. Sıvı veya lapa gibi besinler alır. Stereotip el hareketleri
(dondurma, sallama, vurma, kazıma ve tumalama hareketleri) hipotoni (kaslarda gevşeklik), sık olarak arka üstü düşme görülür. Göz teması
kurmaz hemen gözlerini çevirir; merak yoktur. Çevresinin değiştirilmesini istemez ve bundan korku duyar. Ekolali (söylenenin
tekrarlanması) görülmesi mümkündür, bu da gecikmiş olarak ortaya çıkar. Kimi kez doğru anlamaksızın kelime şablonları kullanır.

3-4. Yaşlarda : Yersiz gülme veya gülümsemeler, ayakların ucunda yürüyüş veya sekerek yürüme, garip yeme tarzı ve ihtiyaçları, cansız
varlıklarla stereotip meşguliyet, oyunda perseverasyon ( aynı oyunda sebat etme), alışkanlıklara sıkı sıkıya sarılma, ağrılı ve soğuk uyanlara az cevap verme görülür. Kendine zarar verme eğilimi vardır (Parmağım gözüne batırmak gibi).

Temas kurma; koklayarak dudaklarla
dokunarak ve öperek, elle dokunarak, vurup yoklayarak olur. Belirli sesli uyanlara kulaklarını tıkar. Çevre ile konuşmaksızm temas kurar.
Kişileri aletler gibi görür. Anne baba ile teması daha iyidir (ön planda bedensel temas). Aynı yaştakilere tutumu olumsuzdur. Hareketlerinde
taklit yoktur. Konuşma becerisinde yetersizlik açık biçimde görülür. Mutizm (içine kapanma), kendi kendine konuşmaya eğilim, zamirlerin
yer değiştirmesi, konuşma müzikalitesinin bozukluğu söz konusudur. Genel olarak konuşma geriliğ vardır.