Konu: ''Tutunamayanlar'' Cemiyeti

''Yaşamak her gün girilen bir imtihan olursa buna kimse dayanamaz''

Bir insan eşyayı da suçlayamazsa, divana istediği gibi tekme atamazsa onun insanlığı nerede kalır?

"Bütün hayatımızı yersiz çekingeliklerle mi geçireceğiz Olric? Cesareti yanlız kafamızda mı yaşayacağız?" Oğuz Atay'a saygılar.

Siz de benim gibi,
Günleri sevgiyle isteyerek değil de,
Takvimden yaprak koparır gibi gerçek
Bir sıkıntı ve nefretle yaşadıysanız
Ankara güneşi sizin de
Uyuşturmuşsa beyninizi, Ata'nın izinde
Gitmekten başka bir kavramı olmayan
Cumhuriyet çocuğu olarak, yayan
Pis pis gezdiyseniz Hergele Meydanı'nda
Bu sarı ve tozlu alan iğrendirmiyorsa sizi
Bir taşra çocuğu sıfatıyla özlemeyi bilmiyorsanız denizi,
Kaybettiniz (benim gibi). "

Kitap okumakla, manavın beni aldatmasına
engel olamıyorum bir türlü. Manava inanmadığım
halde beni aldatıyor namussuz. Ya inandığım dostlarımın
beni aldatmasını önlemek: büsbütün imkânsız bu.

"sabahları uyandığıma sevinemiyorum. gecenin sıkıntısı, öğleye kadar sürdüğü için, sabahın verdiği diriliği yaşayamıyorum. öğleden sonra da akşamın hüznü çöküyor..."

"nasıl yaşadım on yıl bu evde? bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? ben ne yaptım. kimse de uyarmadı beni. işte sonunda anlamsız biri oldum. işte sonum geldi. kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım."