Bi anlasam etiket yapamıyom kıza
Bi anlasam etiket yapamıyom kıza
İnsanlar Konuşur,
Boşa Konuşur.
İnsanları Susturamazsın Moruk.
Hepsi Konuşur.
~
Canım,Ciğerim,Herşeylerim.
Sevda,Eda,Birgül,Rabia,Selin.
Nickimi düzeltsek ya adminiçem
Beeeeeennnnnnnnnn sizi çooooookkkkkkkk seviyommmm kiiiii.
Beşiktaş kadar çok seviyom hemde düşünün yaniğ.
Ay bu similey de tam bizlikmiş
Neyse bunun için sizlere fotoğraf armağan ediyom.
.
İnsan ne istediğini bilmez.
Eda'mla
Biygül <3
Biz mükemmel değiliz. Ama biz; her zaman biziz.
Trabzonspor kadar seviyorum sizi
İnsanlar Konuşur,
Boşa Konuşur.
İnsanları Susturamazsın Moruk.
Hepsi Konuşur.
~
Canım,Ciğerim,Herşeylerim.
Sevda,Eda,Birgül,Rabia,Selin.
UEFA Kupası kadar seviyorum sizi.
ANLADINIZ.
Bunca silahın arasında, en ölümcülü inancın Aphelios.
[Linkleri Görebilmek için ÜYE Olmalısınız!Hemen ÜYE OL!]
Geç kaldım, her şeye.
Arkadan topluyorum ömrümün benden önce hızla geçip giderken bu yollarda düşürdüklerini.
Ama yine de unutmadım bir Su Damlasını o damlanın toprağa düşerken duyduğu Sevdasını.
(Güzel bağladım diye buradan sapıtıp tüm romantizmi bozasım var.)
Neyse, çok ilginçtir mutluluğun ve mutsuzluğun araf'ındayım. Ama arafta olmak daha bir huzur veriyor sanki iki durumdan birinde olmaktan. Biri çabucak, aniden gelip geçiyor ki bu bildiğimiz mutluluk oluyor. Biriyse hemen ardından gelen ve ömrünüzün içinde ikinci bir hayat sürdüren, hiç bitmeyen bir zaman dilimi oluyor. Bu da çoğunluğun bildiği bir mutsuzluk tabî.
Neyse, öyle işte. Kitap okumak istiyorum ama dışarıya çıkıp kitap almaya mecalim kalmamış sınavlardan. Öyleki sınavlardan hâlimin kalmadığını her sorana söylesemde, son sınavım yarın olmasına rağmen daha hiçbir sınava çalışmadım.. Gene de sınavlardan dolayı yorgun hissediyorum.
Ya okuldaki kâğıda karalanmış şeylere adını veren " sınav " dan. Ya da kiminin hayat sınavı diye adlandırdığı şu sözde sınavdan.
Ama kitaplardan sonra bir şeyi daha sevebildim. " Müziği! "
Gerçekten iyi arkadaşlarmış onlarda, kitaplar kadar. Tabii ben yalnızca bir dinleyiciyim. Ama iyi bir dinleyiciyimdir.. İlk kez bu kadar çok Gece Yolcuları dinliyor olmama rağmen sanki bak beni yazıyorlarmış yıllardır.
Birdee hayatımın mutlu kısmı var.
Sevgilili, ellerinin artık boş olmadığı, sevdim derken ihanetine uğramaktan asla korkmadığım bir mutlu taraf var.
Ve bu mutlu tarafa ilk kez rastladım. Güven duymak gerçekten güzelmiş, yeni anladım. O yüzden şiirlerimde artık yalnızlığı ilk defa yazamaz oldum! Pişman değilim.
Bildiğim temalar artık yabancı gelse de pişman değilim. Mutlu olmayı özlediğimi farkettim. Mutlu olmayı boş verin hatta.. Birine arkanı döndüğünde ona güvenmek nasıl bir duyguymuş yeni yeni öğreniyorum şimdi. O yüzden çok çok çok çok.. mutluyum. Varsın temalarım da yalnızlık olmasın..
Çok satır kaybettim ama güzel duygular kazandım!
Konu Lilith tarafından (15 Nisan 2013 Saat 20:00 ) değiştirilmiştir.
Bunca silahın arasında, en ölümcülü inancın Aphelios.