Özürlü Kim ? Kim Özürlü ? Kimler Özürlü ?
"Bedensel Engelli Bir Çocuğa Sahip Bir Babanın Feryadı"
"ÖZÜRLÜ KİM ? KİM ÖZÜRLÜ ? KİMLER ÖZÜRLÜ ?"
Sözlükte "özür" kelimesi, "bir kusurun, bir suçun elde olmadan yapıldığını ileri sürme veya bir kusurun hoş görülmesini gerektiren sebep, mazeret" olarak tanımlanır. "Özrüm vardı, gelemedim.", "Özür dilerim." gibi cümlelerle " özür" kelimesini gündelik hayatta çok kullanırız. Bir başka anlamı da "sakatlık, bozukluk, eksiklik veya elverişsizlik " olarak da ifade edilir. "Özürlü" de, "özrü olan, eksikliği, sakatlığı veya kusuru " olana denir.
Acaba gündelik hayatımızda özürlü kim ? Kim özürlü ? Kimler özürlü ? Bu soruları hiç kendimize sorduk mu ? Ben bu soruları her zaman kendime sorarım. Cevabını da yaşadığım çevreye bakınca bulurum. Doğuştan veya herhangi bir kazadan özürlü, engelli olmuş olabilirsiniz. Bu insanlar benim şahsımda hiç bir zaman "özürlü-engelli insanlar" değildirler. Sağlıklı olan bizler engelli insanlarımızın yüzlerine "sakat, özürlü" dememeliyiz.
Çünkü bu insanlarımız kendi iradeleri dışında engelli olmuşlar; kimisi bedensel, kimisi zihinsel, kimisi görme, kimisi işitme, kimisi de psikolojik engellilerdir. Engelli insanlarımız da bu toplumun bir parçasıdır. Ayrı bir dünyadan gelmediler onlar; başka bir yaratıkta değiller, aynı havayı teneffüs ediyor, aynı mekanları kullanıyor, aynı duyguları, aynı düşünceleri birlikte paylaşıyorsak, bu kardeşlerimizi oldukları gibi kabul etmeliyiz ve hayata kazandırmak için ne gerekiyorsa onu yapmalıyız.
Gerçek hayatta acaba " Bizler" gereğini yapıyor muyuz ? Sözde "Sağlıklı İnsanlar" engelli insanlarımıza yardımcı mı oluyorlar yoksa engeller mi koyuyorlar. Görünen şu ki özürlülere engeller çıkarılıyor. O zaman, özürlü kim? Kim özürlü ? Kimler özürlü ? İşte bu soruları toplumun her kesimine sormalıyız. Bedensel özürlüsünüz.
Yanınıza tuhaf sözde bir acıma duygusuyla biri geliyor: -Vah!... Vah!.. Vah!...Yavrum vah!...Sakatsın değil mi ? Nasıl oldu ? Çok yazık...." deyip, kusurunuzu; bedensel engelinizi bir şamar gibi suratınıza vuran ve sizin ezik o kalbinizi bir kez daha kıran bu insan mı özürlü, yoksa siz mi? Babanızın veya ********n kucağında kalabalıklar arasında belediye otobüsüne güçlükle binmişsiniz. Sizlere hiç bir "Sağlıklı İnsan" yer vermemiş, taa otobüsün arkasına kadar gitmişsiniz. Babanızın veya ********n bir eli otobüsün tavanında asılı duran kayışta, bir eli de sizi kucağında tutmak için iyice kavramış, ayakta zor duruyor; ha düştü ha düşecek yere. Tepesinde bir oyana bir buyana sallandığınız hemen yanınızdaki koltukta oturan bir genç uyuma numarası yapıyor ya da camdan dışarı bakarak sizi görmezlikten geliyor. Bu genç miözürlü, yoksa sizi bin bir güçlükle kucağında tutmaya çalışan babanız veya anneniz mi?
Kaldırımlar yüksek yapılmış, yollar köstebek yuvasına dönmüş, bir türlü tekerlekli sandalyenizle gezemiyorsunuz. Bu kaldırımları sizin geleceğinizi hiç düşünmeden yüksek yapanlar ile açtıkları çukurları doldurmayarak insanların engelli olmasına sebep olanlar mı özürlü, yoksa siz mi?
Okumak istiyorsunuz. Önünüze bir çok engeller koyuyorlar. İlk engelinizde ilkokulda başlıyor. Okuldaki söz de eğitilmiş Yetkili "Bu çocuk SAKAT, bu okulda okuyamaz. Diğer sağlıklı çocukların PSİKOLOJİSİNİ bozar. Ayrıca bu çocuğu kucakta götürüp getiremezsiniz. Bu çocuğa göre uygun merdivenlerimiz, sınıflarımız ve tuvaletlerimiz yok." diye sizin "OKUMA ÖZGÜRLÜĞÜNÜZÜ" engelliyor. Anneniz; o cefakar ve fedakar anneniz ise yetkiliye adeta yalvarıyor: -Ben yavrumu okutmak istiyorum. Karnımda nasıl dokuz ay taşıdımsa dokuz yıl bilemediniz doksan yılda olsa sırtımda taşıyacağım, yeter ki siz yavrumu okula yazın, diyor. Bin bir zorlukla okula nihayet kayıt oluyorsunuz. Sizin eğitiminizi engellemek isteyen, dört duvar odaya ömrünüzü mahkum etmek isteyen bu yetkili mi özürlü, yoksa doksan yılda olsa sırtımda taşırım diyen o çileli anneniz mi? Okula kayıt olmakla iş bitmiyor.
Hayatın acımasız çarklarında kırıla kırıla ama eğilmeden, yıkılmadan okulları birer birer;ilkokul, ortaokul, lise ve üniversiteyi bitiriyor sonra da bir işe girmek istiyorsunuz. Gerek devlet kapısında gerekse özel sektör sizin için hiç fark etmiyor; yeter ki midenize indirebileceğiniz bir sıcak çorbayı kazanacak bir iş olsun diyorsunuz. Hükümetlerce çıkarılan yasa gereği belli sayıda engelli (özürlü) insan çalıştırması gereken devlet ve özel sektörün hiç biri sizi engelli olduğunuz için işe almıyor. Alsa bile torpilliler girebiliyor. Sizler de sokaklarda dilenmeye mecbur kalıyorsunuz. Engelli insanlara iş ve aş vermeyen ve onları sokaklarda dilenmeye mecbur edenler mi özürlü, yoksa siz mi ?
Çocuğunuz bedensel özürlü.Bir devlet kurumunda çalışıyorsunuz. Devletin Hastahanesi'nin Sağlık Kurulu'ndan "Hastaya .........cihazın temini ve kullanması uygundur" raporu almanıza rağmen, çocuğunuza uygun görülen cihazın değil, "mevzuatın uygun gördüğü cihazın ücretini ödeyebiliriz." diyorlar. Belki de bu cihazla çocuğunuz yürüme imkanına kavuşacak. Söz konusu cihaz da çok pahalı olduğundan kendiniz de alamıyorsunuz ve çocuğunuz ömür boyu tekerlekli sandalyeye bağlı kalıyor. Mevzuat gereği uygun görülen cihaza mahkum edilençocuğunuz mu özürlü, yoksa mevzuatta bir eksiklik mi var?
Örnekler saymakla bitmez. Bu anlattıklarım devede kulak misali. Kısacası; sadece bu dünyada kendilerinin yaşadığına inanan ve engelli insanlarımızın varlığından hiç haberi olmayan, belki de bir gün kendilerinin engelli olabileceklerini düşünemeyen HERKES ÖZÜRLÜDÜR.
"Selam ve sevgilerimle.Nice sağlıklı günlere........"
Şükrü BİLGİLİ
Bülent Altaç
Alıntı
'hayaL Nickli Üyeden Alıntı
[Linkleri Görebilmek için ÜYE Olmalısınız!