Konu: Anne.... Birgül

Anne


İlk kundağın
Ben oldum, yavrum;
İlk oyuncağın
Ben oldum.

Acı nedir
Tatlı nedir... bilmezdin
Dilin damağın
Ben oldum.
Elinin ermediği
Dilinin dönmediği
Çağlarda, yavrum
Kolun kanadın
Ben oldum
Dilin dudağın
Ben oldum.

Belki kıskanırlar diye
Gördüklerini
Sakladım gözlerden
Gülücüklerini...
Tülün duvağın
Ben oldum!

Artık isterlerse adımı
Söylemesinler bana
'Onun Annesi' diyorlar...
Bu yeter sevgilim bu yeter bana!

Bir dediğini iki
Etmiyeyim diye öyle çırpındım ki
Ve seni öyle sevdim sana
O kadar ısındım ki
Usanmadım, yorulmadım, çekinmedim
Gün oldu kırdın...
İncinmedim;
İlk oyuncağın
Ben oldum.. Yavrum
Son oyuncağın
Ben oldum...

Layık değildim
Layık gördüler
Annen oldum yavrum
Annen oldum!

Anneler ve çocuklar


Anne ölünce çocuk
Bahçenin en yalnız köşesinde
Elinde bir siyah çubuk
Ağzında küçük bir leke

Çocuk öldü mü güneş
Simsiyah görünür gözüne
Elinde bir ip nereye
Bilmez bağlayacağını anne

Kaçar herkesten
Durmaz bir yerde
Anne ölünce çocuk
Çocuk ölünce anne

Anneler ve çocuklar


Anne ölünce çocuk
Bahçenin en yalnız köşesinde
Elinde bir siyah çubuk
Ağzında küçük bir leke

Çocuk öldü mü güneş
Simsiyah görünür gözüne
Elinde bir ip nereye
Bilmez bağlayacağını anne

Kaçar herkesten
Durmaz bir yerde
Anne ölünce çocuk
Çocuk ölünce anne

Şehitler Ölmez Anam!


İlk emekleyişi aklında oğlunun,
İlk "anne" diye seslenişi kulaklarında,
Bir hatıra şimdi ahhh çok uzaklarda!
İlk sevda yeline kapılışı, heyecanla,
Anneye başkaldırış,delikanlılık icabıyla.
Pişman oluşlar sonra,
Ana gibi yâr yokmuş diye dökülen yaşlar,
Şimdi mazide bir fotoğraf.
" Askerim ben ana!"
"Vatanım uğruna canım feda!"
Demişti ya gözbebeğin;canın, kanın hatırla.
Yüreğini siper ederek vatan uğruna,
Dualarla yolcu etmiştin ya,
Gözlerin ağlamaklı ardından boyun büküp,
Fedekâr ana!
Ne bilirdin ki,hain bir pusuda,
Can verecekmiş oğlun.
Gözleri açık gidecekmiş,
Yüreğinde yârin hayâliyle,
Cennet kokan anasının hasretiyle.
Bir zalimin,
Bir vicdansızın kurşununa yenik düşecekmiş,
Ne bilirdin ahh,ay yüzlü sudan duru anam!
VATAN SAĞOLSUN BE ANAM!
ŞEHİTLER ÖLMEZMİŞ,
YA SABIR GÜZEL ANAM!
YA SABİR!

Şehitler Ölmez Anam!


İlk emekleyişi aklında oğlunun,
İlk "anne" diye seslenişi kulaklarında,
Bir hatıra şimdi ahhh çok uzaklarda!
İlk sevda yeline kapılışı, heyecanla,
Anneye başkaldırış,delikanlılık icabıyla.
Pişman oluşlar sonra,
Ana gibi yâr yokmuş diye dökülen yaşlar,
Şimdi mazide bir fotoğraf.
" Askerim ben ana!"
"Vatanım uğruna canım feda!"
Demişti ya gözbebeğin;canın, kanın hatırla.
Yüreğini siper ederek vatan uğruna,
Dualarla yolcu etmiştin ya,
Gözlerin ağlamaklı ardından boyun büküp,
Fedekâr ana!
Ne bilirdin ki,hain bir pusuda,
Can verecekmiş oğlun.
Gözleri açık gidecekmiş,
Yüreğinde yârin hayâliyle,
Cennet kokan anasının hasretiyle.
Bir zalimin,
Bir vicdansızın kurşununa yenik düşecekmiş,
Ne bilirdin ahh,ay yüzlü sudan duru anam!
VATAN SAĞOLSUN BE ANAM!
ŞEHİTLER ÖLMEZMİŞ,
YA SABIR GÜZEL ANAM!
YA SABİR!

Üşüyorum Sıcak İklimlerde Bile (anne ve Babama)


Çatal şeklinde bir çalı bulmuştum,
Dağ evimizin bahçesinde.
Artık bezleri şerit şeklinde keserek
Sevgi yumağını sarar gibi sarmalamıştım
Yapmak için bez bebeğimi…

Sonra da oturup kucağıma alarak
Tıpkı annemin beni okşadığı gibi,
Okşamıştım başını…

Babamın yaşam boyu
Sevgiyle beslediği gibi beni,
Hayalimde pişirdiğim yemeklerle
Beslemiştim bez bebeğimi…

Annem de yok
Babam da şimdi,
Bez bebeğim zaten tarihe karıştı.
Eksik kaldı yaşanmışlıklarımızın resmi
Ebruli çerçevemde sanki…

Sahildeki çakıl taşlarında
Yalın ayak gezemiyorum,
Yüzmek için Karadeniz’de şimdi.
Evimizin önündeki derenin girdabında bile
Çağlayamıyorum bir çağlayan gibi…

Annem de yok
Babam da şimdi,
Bez bebeğim zaten tarihe karıştı.
Buz dağının zirvesindeymişim gibi,
Üşüyorum, üşüyor üşüyorum
Sıcak iklimlerde bile şimdi…