Tonla suskunluğu taşıyordu bazı sözler…
Bazı sözler ise yüklenilen anlamları dahi kaldıramıyordu…
Kadın hiçbir alfabede yer almayan bir sesti…
Sustu !

**

“ Biri gelir her şeyi değiştirir ” sanıyordum...
Oysa gidişteymiş her şey...
Biri gidermiş ve her şey değişirmiş...

**

Sana affedilmeyecek
kadar büyük hata yapanbirine akıl sınırlarının bittiği yerden
başlayacak ceza vermek istiyorsan. Bütün samimiyetinle ''AFFET''

Hissedilen herşeyi arşivleyen''KADER'' kendisiyle en iyi biçimde ilgilenecektir

**

Korkmagiderken bir tek 'B' yi alıyorum
gerisini sana bırakıyorum.. Ne de olsa sen bitirdin 'Biz'iöyleyse
sende kalmalı 'İz'i..

**

Her şey bir sokak çocuğunun elini cebine
sokabildiği kadar boş öznesi olmayan cümleler gibi değersiz ve senin
''naber'' soruna ''iyilik'' dediğim kadar yalan

**

Çok ağlayan kadınlar bir çok şeyden vazgeçen kadınlardır aslında.
Her damla olgunlaştırır kadınları evet ama olgunlaştıkça o safça inandıkları AŞK gerçeği onların
gözünde küçülür. Küçüldükçe değerini yitirir ve işte o zaman kendilerine sarılıp yeni bir kadın yaratırlar kendilerinden. Güçlü yenilmez mağrur ve
aşka inanmayan...