Küçükken oynadığımız oyunların hayatın gerçeklerini yansıttığını bilmeden oynadık hep.

Mesala çok sevdiğimiz bir oyun vardı; KÖREBE..

Gözlerimizi bağlar ve dört dönerdik arkadaşlarımızı bulmak için. Bazen bir yerlere çarpar ve canımız acırdı ama sonrasında geçerdi..

Hiç bir şey düşünmeden oynar ve eğlenirdik.

Hiç aklımıza gelmezdi doğuştan EBE olan KÖR'ler. Vurmadan bir yerlerimizin acıdığını bilmezdik. Her acıyı geçecek sanırdık..

Çünkü "çocuktuk" çünkü "sağlıklıydık"...


Sessiz sinema oynardık. Anlatmaya nasılda çabalardık. Anlaşılmayı nasılda isterdik.. Kavgalar bile çıkardı, anlatamadın anlayamadın kavgası..


"ARTIK ANLIYORUZ.." Ve elimizden geldiğince herkese de ANLATMAYA ÇALIŞIYORUZ..

Doğuştan oyunların içine EBE olarak doğmuş bir çok insan var bu hayatta. Ellerinden tutalım,oyunlarına ayak uyduralım ki oyunlarına zevk katalım.. !!!