Konu: Bordo Mavi Sevdaluk

Çeyiz sandığında sakladığı Trabzonspor bayrağını şampiyonluk kutlamasında çıkarmak için gün sayan genç kızdan, işitme engelli taraftarlara tezahürat yaptırmaya çalışan amigolara kadar çok sayıda bordo-mavi sevdalısının öyküsü kitap oldu.


Gazeteci-yazar Harun Çelik'in Trabzonspor sevgisini konu alan ikinci kitabı ''Kuzeyli Yazılar-Bordo-Mavi Sevdaluk'' okuyucuyla buluştu.

İlk kitabı ''Bize her yer Trabzon''da, küçük yaşlardan beri gönül verdiği Trabzonspor'u, taraftarın gözüyle anlatan Çelik, ikinci kitabında yine renktaşlarının duygularına yer verdi.

Yeni kitabının da farklı düşünce ve kategorilerden kişilerin kaleme aldıkları yazılar bütünü değil, 4 bin yıllık bir mirasın bugüne yansıyan mısralarından oluşan bir ''Trabzon Türküsü'' olduğunu ifade eden Çelik, şunları kaydetti:

''Bu kitap, 4 bin yıllık bir şehrin tarihi mirasının, Trabzon'u ve Trabzonspor'u sevenlerin ortak emeğidir. Trabzonspor sadece bir futbol takımı değildir. Trabzonspor'u bir kimliğin, şehrin ve duruşun sembolü olarak görenler bir araya geldi, duygularını, düşüncelerini ve ideallerini kaleme aldı.''

Kitabın, 272 bin taraftarın bir araya geldiği, ''trabzonsporfanpage''e ulaşan binlerce yazının derlenmesiyle ortaya çıktığını anlatan Çelik, tribünlerdeki gençlerin, ünlü futbolcu, sanatçı ve yazarların, siyasetçilerin, akademisyenlerin Trabzonspor sevgisini bu kitapta dile getirdiklerini belirtti.

Çelik, büyük beğeni toplayan kitabıyla ilgili Trabzonspor camiası ve taraftarlardan çok olumlu tepkiler aldığını belirterek, ''Türkülerin ömrü uzun olur. Kim ki bu memleket türküsüne gönül verir, dilerim en az 4 bin yıl daha yaşar'' diye konuştu.

-ÇEYİZ SANDIĞINDAKİ BAYRAK-

Çelik'in kitabında, köyünden çok uzaklardaki yatılı okuluna, sadece Trabzon'lu kamyonculara emanet edilerek giden öğretmenden, vaazında Trabzonspor'dan bahsetmeden duramayan imama kadar farklı kesimlerden kişilerin görüş ve düşünceleri yer alıyor:

Ardahan'lı Nevin öğretmen: ''Kış kıyamette araba beklerken babam şoförlere nereli olduklarını soruyor, 'Trabzon'luyum' cevabını alana kadar beni hiçbir kamyoncuya teslim etmiyordu.'' ()

Aslıhan Yıldırım: ''Annem, genç kızlık yıllarında yaşamış şampiyonluk mutluluğunu. Trabzonlu, Trabzonspor'lu olmanın gururunu tatmış doyasıya. Bir dahaki şampiyonlukta çıkarılmak üzere çeyiz sandığına kaldırmış bordo mavili bayrağımızı, en güzel kokuları sürerek. Bu bayrak, 25 yıldır o sandıktan çıkmayı bekliyor. Umudumuz da bekleyişimiz de hiç bitmeyecek.''

Ağrı Belediye Başkanı Hasan Arslan: ''Biz Trabzonspor'u karşılıksız sevdik, aşığız bu takıma. Karşılık beklenen aşkın, gerçek aşk olmadığına inanırım. Bana yıllarca 'Neden Trabzon?' diyenlere sesleniyorum: Trabzonspor sevgisi pahası biçilmez, ölçülüp tartılmaz bir sevgidir.''

Kayıhan Gedikli: ''Burada herkes Trabzonspor'u günde bir defa düşünür. O da 24 saatini alır insanların. Bu şehirde Alaaddin'in sihirli lambasını kim bulursa bulsun 3 dileğinden biri Trabzonspor'un şampiyon olmasıdır. Bu şehirde geçim sıkıntısı, işsizlik, ekonomik kriz, global ısınma yok. Kimsenin derdi yok. Herkesin derdi, Trabzonspor.

Yazar Sunay Akın: ''Trabzonspor'un başarısı biraz da düz yer özleminden gelmektedir. Ali Kemal'in, Hüseyin'in, Turgay'ın, Necati'nin, Serdar'ın ayaklarındaki topu kaptırmamaları, birer cambaz gibi topla dans etmeleri, düz bir alana duydukları hasrettir. Trabzonspor'da top ayağına geldiğinde başını kaldırıp uzaktan şut çeken bir Ünal vardı... Eee, Ünal ne de olsa Konyalı'ydı.'' ()

Gökhan Kandemir: ''Kapalı tribün genelde bağırmaz ama biz yine de 'şansımızı deneyelim' dedik. 'Bordo' diye bağırdık ama cevap alamadık. Tekrar 'bordo' dedik yine cevap alamadık. İnat ettik, o grubu bağırtacağız. Dakikalarca bordo dememize rağmen cevap alamayınca gruptan birisi uyandı: 'Hau kapalıda oturanlar sağır ve dilsizler, biz niye bordo çekiyriz?' deyince herkes birbirine bakıp gülmeye başladı.''

Nevşehir Müftüsü Süleyman Aktaş: ''Eski Diyanet İşleri Başkan Yardımcısı Ahmet Şark hocamız, 'Süleyman ne olur bugün vaazında Trabzonspor'dan bahsetme' dedi. Kendisine bir cevap vermedim, çünkü bu sözü vermek benim için pek mümkün değildi. Tabii gene vaazda Trabzonspor'dan bahsedeceğim bir nokta bulmuştum. Cami çıkışında Trabzonspor'lu olan cemaat ile kaldığımız yerden devam ettik.''

Bu şehir başka...
Bu takım bambaşka hale getirdi bu şehri...
Neler yapmadık ?
Jop yemeyi bile göze alan bizler değil miyiz bu takım uğruna ?
Başarının peşinden koşmadık! Sadece aşka inandık...