Konu: Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin...

Gittin...
Ben arkandan sadece baktım.
Oysa söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki...
"Gidersen, iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini.
Gidersen, sönecek içimdeki ateş ve
bir daha hiç kimse yakamayacak.
Gidersen, karanlığa mahkum edeceksin günlerimi.
O karanlıkta yolumu kaybedeceğim"
diyecektim sana; konuşamadım...
Gittin...
Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım.
Öylesine acıdı ki içim;
tutup koparsalardı kolumu bacağımı bu kadar acı duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden; ağlayamadım...
Gittin...
Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa.
Tutkum seninle olmaktı,
tutkum teninde erimek,
tutkum hayatı seninle,
sadece seninle paylaşmaktı; anlatamadım...
Gittin...
Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden.
Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten?
Ürperirdin yine biliyorum.
Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini,
gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu; tutamadım...
Gittin...
Bir yıkım gibiydi gidişin.
Sen adım adım uzaklaşırken benden,
çöküp kaldı bedenim olduğu yere.
Nice terk edişlere dayanan bu yürek
bu kez yenilmişti.
Bu kadar zayıf değildim ben, kalkmalıydım; kalkamadım...
Gittin...
Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum; hazırdım gidişine.
Kaçak zamanları yaşıyorduk.
Zaman bitecek ve sen gidecektin.
Bense gidişinin ertesi günü
hayatıma kaldığım yerden yeniden başlayacaktım; başlayamadım...
Gittin...
Bir şey söyledin mi giderken?
"Kal" dememi istedin mi?
Son bir kez "Seni Seviyorum" dedin mi?
"Bekle beni, döneceğim" diye umut verdin mi?
Beynim öylesine uğulduyordu ki; duyamadım...
Gittin...
Nereye gittiğin önemli değildi.
Binlerce kilometre uzakta da olsan,
iki metre ötemde de fark etmiyordu.
Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu.
Kurtulmalıydım senden,
bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım; kurtulamadım...
Gittin...
Unutulanların arasına katılmalıydın.
Anıları bir sandığa koyup
hayatı bir yerinden yakalamalıydım.
Bu aşk noktalanmalıydı,
bu sevdadan vazgeçmeliydim; yapamadım...
Gittin...
Bir okyanusun ortasında,
tek küreği kaybolmuş sandalda dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim şimdi.
Bil ki sevmekten vazgeçmedim seni,
bil ki seninle birlikte sevdanı da taşıyacağım yüreğimde.
BİL Kİ SENİ...
UNUTAMADIM...

En sonunda bitti..
Bittiğine üzülmüyorum ve seni özlemiyorum..
İlk defa ayrılığı seviyorum..
Senin söylediğin gibi..
En azından içindeki ben kirlenmeyecek..
İşte bu yüzden bu ayrılığı seviyorum..
Bu yüzden akşamları yastığıma sarılıp ağlamıyorum..
Bu yüzden sabahları uyanınca gözlerim gözlerini aramıyor!!!!
Bu yüzden senden vazgeçmek daha kolay..
İçindeki yani hayalindeki ben gerçek ben ile kirlenmeyecek....
Bazen kendime nasıl bu hale geldik diye soruyorum; ilişkide neden nasıl gibi soruların sorulmaması gerektiğini bilmeme rağmen..
İlişkinin muhasebesi yapılır mı? Ben ilk defa yaptım..
Ne verdim ne aldım diye düşündüm..
Çok şey almışım ama hiçbirşey verememişim..
Bu da benim eksikliğim..
Gerçek benin eksikliği..
Senin hayal ettiğin olduğunu düşündüğün insanın değil..
Benim eksikliğim..
Gece ilerliyor..
Diğer eksikliklerim aklıma geliyor..
Sevdiğimin hayatındaki sorunlara ortak dahi olamayan beni düşünüyorum..
Bak gördün mü bu bile sendeki benden farklı..
Ama diyorum ya ben buyum,ben böyleyim..
Beni tanı..
Neredeyse sabah oluyor..
Bu seferde en büyük eksikliğim aklıma geliyor..
Seni düşünüyorum..
Şimdi git..
İçindeki ben daha fazla kirlenmesin...
Avuçlarında ben, burnunda benim kokum..
Ben seni çoktan unuttum..
Sen beni unutamayacaksın..

İste Yine Susuyorum

Ne keyifle okuduğum şiirler ezberimde, ne de bağıra çağıra söylediğim şarkıların sözleri. Dalgın gözlerle yürüdüğüm caddelerde kayboluyorum.

Sonsuz bir inatla sarıldığım radyodan gelen o harika melodilerin de tadı yok? Peki ya o yağmurda iliklerime kadar ıslanmalarımı kim çaldı benden? Bilmiyorum!

Susuyorum artık... Sustukça susuyorum. Sustukça, üzerime gelen insanlardan kurtarmak için ruhumu, suskunluğuma sarılıyorum. Ama yine de saplanıyor yüreğime bazı kelimeler. Bazıları da acıtıyor üstelik…

Sessiz geceler benim için sığınılan bir liman sanki. Kendimi bulup bulup kaybettiğim karanlıkta, şöyle bir uğradığım kelime hazinem de bir anlam ifade etmiyor. Düşünüyorum da bu güne kadar hep; gibi yazmışım, gibi okumuşum, gibi söylemişim ve en önemlisi; gibi sevmişim...

Elbette hiçbir şey, ben ol deyince olmaz. Bunu biliyorum ama zaman da geçiyor hızla. Tükenmez sandığım bütün sözler bitiyor ve ben de yavaş yavaş tükeniyorum... Onca yıldan sonra; hayata dair ne kaldı ki elimde? Kocaman bir hiç! Öyleyse neden bunca çaba, neye bunca isyan?

Öyle anlamsız ki yaşadığım hayat. Her şey az sonra gerçekleşecekmiş gibi duruyor, elimi uzatıyorum tutmak için, kayboluyor. Benim dışımda kopuyor bütün kıyametler ve ben kendime uyan bir kıyamet beğenmiyorum…

Kalbime bir kurşun sıkacak gönüllü katilimi arıyorum ya da yüreğime su serpecek elin sahibini... Toprağa ateşi düşürecek, denizi yakamozlarla süsleyecek sesin sahibini… Artık basit şeyler bekliyorum yaşamdan. Örneğin, kimselerin bilmediği sırlarım olmalı ölürken... Kimselerin gitmediği sokaklarım olmalı... İçimi
kanatan özlemlerle yaşlanıp, sonra da sessizce gitmeliyim bu dünyadan.

İşte yine susuyorum; siyah bir geceye dönüyor her anım ve okuduğum her şiir kanatıyor yaralarımı. İçimdeki çocuk ölüyor... Yalancı gülümseyişlerle beni ciddiyete çağıran insanları da önemsemiyorum. Elimden kayıp gidenlerden korkmadığımı bilmiyor ki hiç biri…

Ben Sana Kalbimi Verdim
Sabah erken terminale indim. Çantamı yere bırakıp öylece beklemeye başladım. Bilinçsizce gözlerim etrafı tarıyordu, biliyorum beklemiyordun ama yinede gözlerim seni arıyordu eskiden kalma bir alışkanlıkla... Sen uzun bir zaman önce gitmiştin bu kent de biliyorum ama inatla gözlerim seni arıyordu yine de, arada geçen bunca zamana rağmen...

Soğuktu, Ankara'ya kar yağıyordu, üşüyordum... Benim de düşlerim yağdı Ankara'ya... Ellerimi cebime soktum bir süre öylece bekledim... Sanki biraz sonra bir köşeden çıkıp gelecektin, sadece birazcık geç kalmıştın; koşarak çıkıp merdivenleri gelip sarılacaktın hasretle...

Biliyorum uzaklardasın şimdi .. Kimlerlesin kimbilir, yalnızsın belki de benim gibi şu an..? Oralar da soğuktur belki, üşüyor musun..? hala canını sıkıyor mu, bir ömür tükettiğin bu hayat kavgası..? Beni sorma! Suyu tükenmiş limanların denizlerine yürüyüp duruyorum hala... Hayatımın sesi kısılmış, yaşlanmış dudaklarımdaki kelimeler, kimse aramıyor, anlamıyor beni... Unutulmuşum anlayacağın...

Beklerken gözlerin geldi gözlerimin önüne, dudakların, duruşun, gülüşün, sevgiyle bakışın... Sonra aklım ayrılığın bir burgu gibi işlediği yüzüne bakmaya, elini tutmaya korktuğum günlere gitti. Burgu ağır ağır işliyordu içime, ağır döndüğü içinde daha çok acıtıyordu...

Yıllardır bu terminale her gelişimde aynı acıyı duyarım, aynı özlemi hissederim, aynı hüznü yaşarım... Oysa aradan uzun yıllar geçmişti ama her şey daha dünmüş gibi gözlerimin önünde canlanıyordu... Ne zaman bu terminale insem içim burkulur, gözlerim durup durup dolar. Her esen yelde, yağan yağmurda, çağlayan ırmakta, uğuldayan ormanda senin kokunu duyarım...Her esintide soluğunu hissedip içime ferahlık dolar ve her yokluğunu yokladığımda ruhum sızlar.

Çekip gitmiştin kalbinin bütün kapılarını kapatarak ardında.. Durmadan büyüdü içimde yokluğun. Günler aylar, yıllar geçip gitti ardına bakmadan ama sen yoktun gelmiyordun... Gelmiyeceğini biliyorum beklemem nafile ama yine de köşe başlarına bakıyorum belki bir köşeden çıkar gelirsin diye.. Uzaktasın oysa ki bir ömür kadar... Özlem tek yönlü bir yol işte gidip de dönmeyen...Ve sen bir yel gibi esip gittin hayatımda ardına bakmadan, ben yelkenleri kırık tekneler gibi bakakalmıştım yorgun denizler üzerinde...

Seni ne zaman ansısam bir hüzün şarkısı kırılır kalbimde; hiç unutamadım ki seni zaten, yıllar oldu buraları terkedip gideli, yıllar oldu ayrıyız, dudaklarımız biribirinden uzak, bedenlerimiz, ellerimiz, gözlerimiz uzak. Oysa aşk karşılıklı sevmektir, dokunmaktır, gerçek aşk paylaşmaktır hayatı. Hala kulağım sesinde, gözlerim etrafta seni arıyorum, çok uzaklarda olduğunu ve gelmeyeceğini bile bile... Kırık bir tebessümdür anımsadığım, bir sevda türküsüydü adın... Herkese bir şeyler verilir belki ama ben sana kalbimi verdim... Kalbimi de alıp gittin beraber...

Çekip gittin hayatımdan düşlerimi ve anılarımı sarsarak.. hayatımda artık mutluluk olmayacak, teselli olmayacak. Hep bir boşluk, hep acılar, hüzünler olacak...

Şimdi güz sonu, kışa giriyoruz ben dört mevsim baharı yaşadım seninle. Dört mevsim çiçek açtın kalbimde, taze bir yaprak gibi yeşildin, sevgi çiçeğiydin, üzerine çiğ taneleri düşmüş kırmızı güldün, maviydin, beyazdın bütün renklerde sevmiştim seni...
Seni severken hayatı da sevmiştim ben, dünyayı da,insanları da...

Uçup gitti şimdi sevgi kuşları hayatımda. Günlerin, gecelerin tadı yok. Leylası kaybolmuş bir mecnunum, Hiçbir çöl kabul etmiyor beni artık Soğuk karanlık gecelerde kayıp çocuk resimleridir hüznün bir başka adı. Gittiğinden beri kayıp içimdeki çocuk...

Bir duygunun esiri aklım sadece delicesine yaşamak var seni seninle..
Özgürlüğün pençesinde kıvranırken düşüncelerim hep sen varsın düşüncelerimde
Sen gözlerimdeki hayal bakışlarımdaki tutarsızlık sen gecem sen gündüzüm gibisin
Bir yolun başındaki kararsızlığım başlamak istediğim
ama bir o kadar da korktuğum bir yol..
Seni istiyorum geceler boyu karşımda korkmadan dokunmak için sana
içimdeki yangınların ötesinde sarılmak hiç bırakmamacasına

Git!! Git artık sen bana çok gibisin.
Kahvemin kokusuna sinme.
Aynada seni görmek istemiyorum.
Sesini de al git başımdan.
Gecelerde seni istemiyorum.
Yok hayır gitme...Gidersen yıkılır bu gönül seni ister.
Sarhoş bir edayla bakarken başkalarına.
Yoo, gitme; herşeyim senin olsun.Sen bende kal ne olur.
Beni bırakırsan paramparça olur dünyam..
Kurduğum sırça köşk yıkılır hayallerimle birlikte.
Ama hayır git.
.Git ki sana alışmışlığım son bulsun
.Artık kokunu burnumda hissetmek ve bununla yaşamak istemiyorum.
Aldığım havaya seni sığdırmak, yediğim ekmeğe sen gibi bakmak istemiyorum.
Al anılarını da çek git benden.
Git...me gitme. gidersen yok bedenim ben yokum canımda can gibisin, senin gitmen benim yok olmam demek.

GİTME BEDELİ NEYSE BEN YİNE ÖDERİM!!!.

SEVDIM DEMEK DILE MAHSUS...

Sevdim demek dile mahsus,
Seven olmak yurek ister.
Cicek vermek ele mahsus,
Gulsuz gelmek yurek ister.

Her can sevilme pesinde,
Her goz cennetin dusunde,
Su omrun genclik yasinda,
Akli celmek yurek ister.

Gonlu bastan sona acip,
En kahirli yolu secip,
Dost elinden zehir icip,
Candan gulmek yurek ister.

Bir gun kibire uymadan,
Yaptigin hayri saymadan,
Her kotu sozu duymadan,
Gonul almak yurek ister.

Tan yelleri ağartırken gecenin karabulutlarını,
Her gece soğuk camlara yaslanıp hayalini kurarken
Sen yoktun..

Bir çok gece camlarda izledim apartman çatılarını
Ezberledim evlerin camlarındaki kalın siyah perdeleri
Kara üzüm tanesi gözlerini çizdim o perdelere
Sen yoktun..

Saniyeler dakikaları, dakikalar saatleri devirdi
Yelkovanla akrep bile vardı
Sen yoktun..

Sabah olurdu sokağa atardım kendimi, evlerin duvarları dar gelirdi
Hanımeli ve deniz kokusu sokağa sinerdi
Senin kokun olmazdı üzerime sinen
Çünkü sen yoktun..

Yağmurlar yağardı, güneş açardı. Mevsimler birbirine oyunlar oynardı
Ve ben seni yine beklerdim.
Sen yoktun..

Kapkara, simsiyah bir geceydi ...

Ellerimi bırakmayı seçmiştin, benden vazgeçmeyi.

Oysa, büyülü bir gün diyordum ,,, gitmelere dayanamazsın diyordumm ,,, vazgeçemeyizz diyordum.

Sana gitme diyemedim , korktum.

Utancımdan bakamadım gözlerine ...

Canım çok yandı ,,, ama diyemedimmm ...

...

Güzel bir kaç satır bıraktın bana.

Bir de ... içi boş bir çikolata kutusu.

Evet, kutusunu hala saklıyorum. Atamadım.

Her baktığımda , yüzümde güzel tebessümler oluşturan boş bir kutu.

Hala çikolata kokuyor ...

Bana yazdığın satırları koymak istedim içinee ...

Sonra , vazgeçtim.

Kokusu sinmesin hiç bir yaprağa.

...

Nasıl bir boşluktur bu ? , nasıl bir yalnızlıktır ? .

Bir gidiyorsun içimden , bir dönüyorsun bir öncekinden daha da acı verircesine.

Sensizzz dolduramıyorum içimii ...

Yaşıyorum , gülüyorum , arkadaşlarımla bol bol sohbet ediyorum .

Sonra ,

Bir kenara çekilip sana şiirler yazıyorum .

Ayrılığımızı yazıyorum ...

Nasıl gittiğini ... nasıl engel olamadığımı anlatıyorum ...

Sonra ,

Unutmayı deniyorum,

Yabancı sevdalarda dolanmayı , bilmediğim yüreklerde var olmayı .

Olmuyor.

Her defasında canı yanıyor birilerinin.

Sonra,

Bir şarkı dinliyorum.

Yine şarkıda sen varsın , ve yine bir ayrılık hikayesi ...

Yine sonra,

Hani bana yazdığın o satırlarr ...

Yırtıp atmak için alıyorum elime kağıt parçalarını ...

Yapamıyorum.

Öyle yoruldum ki kendi içimdeki gel-git lerdennn ...

Bitiremediklerimden ...

Kararsızlıkları mdan ...

Geri dön ... geri dön ...

Ne olur geri dön ...

Uzanıp tutuver elimi birgün.

Utanır diyemem ne olur geri dönn ...

Gel otur yamacima
Seni sana anlatayim
Ben seni cok eskilerden bilirim
Piriltisini ruhunun gostermeye geldim
Ruyalarina girecegim
Aski ne kadar ozledigini anlatacagim sana
AsIk olmaktan ne kadar cok korktugunu
Ozlem buyudukce nasil daha cok korktugunu
Korktukca nasil umudunu kararttigini anlatacagim sana
Gel sana mutsuzluguna dokunmani ogretecegim
Gel otur yuregimin kiyisina
Zayifligini anlatacagim sana
Haykirmak istedigin
Ama icinde sakladigin zayifliklarini anlatacagim
Sana zayifliklarini bilmenin
Seni ne kadar guclendirecegini anlatacagim
Sana senin bildiginden fazlasini anlatmayacagim
Sadece senin sozlerin
Senin yuregin
Senin bakislarin olacagim
Sana seni gosterecegim
Gel gece yastiga basini koydugunda
Kurdugun dusleri anlatacagim
Kurdugun duslerden ne kadar korktugunu da gosterecegim
Korkunun sonunun olmadigini fisildayacagim uykularina
Bunu aslinda bildigini de soyleyecegim sana
Kactikca, kactigin yerde
Daha cok kacman gereken seni bulacagini da soyleyecegim
Ne zamandir ruhuna kimsenin dokunmadigini anlatacagim
Gel sana asIk olanlari elinin tersiyle ittigini
Ama asil asIk olmak istedigini anlatacagim
AsIk olunca nasil bir nehir gibi deli akacagini
Nasil bir ruzgar gibi esecegini anlatacagim
Sel olacagini
Cig olacagini anlatacagim
Kendini bulmak icin ask yolunda
Nasil yikintilarin ustunden yuruyecegini anlatacagim
Bunu senin nasil da bildigini
Nasil yeniden korktugunu
Bildikce nasil da yuregini gomdugunu anlatacagim
Geceler boyunca sevismelere nasil dus buyuttugunu anlatacagim
Gel otur ruhumun renklerinin yanina
Anlatacaklarimin seni nasil korkutacagini anlatayim
Bu yalanci mutluluk oyununu bozacagimdan
Sendeki o gercek sene dokunacagimdan nasil korkacagini anlatayim
Sonra sana dair her cumleden sonra
Her korku engelini gectikten sonra
Zaten senin bildigin
Bildigini sakladigin seni ne kadar sevecegini anlatayim sana
Haydi gel kacislarini sonlandir
Anlatayim seni sana …..