Konu: Ölümdür yaşanan tek başına aşk iki kişiliktir. En güzel şiirler

Tek Sevdiğim


Yine gecenin karanlıgı çöktü üstüme..
Yine ne yapacağımı bilmiyorum isyan ediyorum bu kadere...
Ben yine yenik düşüyorum sevgime.
Veda Ediyorum Hayatımdaki Herşeye...

Canımı Yakıyor geçmişim..
Çok Sewip terkediLişim..
Tekrardan Severken yitirilişim...
Bir hiç gibi kenara itilişim...


Yenik Düştüm Düşlerime
Hep Hayal Kurdum Bu Yürekte
Bitirdim Kendimi Tek Hece

Canımdan can iste veririm sevgilim
Senin yolunda iste ölürüm sevgilim
Kendimi ateşlere atarım iste sevgilim
Sen benim Dünyamdaki tek gerçegim..

Sensiz bir türlü saatler geçmiyor...
Gözlerim Kahve Rengi gözlerini düşlüyor...
Bu Can Sadece Seni iStiyor...
Yüreğim Sadece Senin İçin Atıyor..

I.
Benim sabah keyfim
yeni açmış bir gülü
insanların gülücüklerine yerleştirmektir.

II.
Sana karlı bir günde geleyim
saçımın beyazlığı ve paltomun ıslaklığıyla
üşüyen dudaklarımı ısıt tenimi kurula
uzun bir şarkıda susalım farkında olmadan
sobanın çıtırtılarına dalalım
sana küçük törenlerimizde şarkı söyleyeyim
içki içelim güneşle başbaşa
saçlarına dokunan tarağın hışırtısını dinleyeyim
gözlerinin titreşimini yansıtsın aynalar
bir gece şelalesi gibi
damarlarıma akıp yankılan yüreğimde.

III.
Sana yağmurlu bir günde geleyim
parkta ıslanalım birlikte
gürültüller toprağın kokusunda erisin
kentin görüntüsü değişirken bulutlarla
duraksamadan parlayan gözlerin
ve ıslaklığınla sar beni
en koyu kızıllığında dudaklarının
kıralım demir parmaklı pencereleri
önlerine ortanca saksıları yerleştirelim
ağız dolusu sobe diyelim dudaklarımıza.

IV.
Sana güneşli bir günde geleyim
ışıklı yollara halılar serelim
birlikte aşkınlığa yükselelim
okyanus sularının ortasında altın kumsallarıyla
mücevher gibi parlayan adada
ben hep iskeleye demir atmış
beyaz bir yelkenlinin düşünü gördüm
tuzlu dudaklarını yakmak için
sana kendi yaptığım güneşleri getireyim.

Umudum ol gel yaşat beni bu yok edici
döngüde. Varsın yine kış olsun mevsimler varsın şarkılar
cinnete çağırsın olmadık vakitlerinde gecenin.İçinde taşıdığın o efsundan akıt yüreğime.
Göğermek için cesaret bulsun içimde kardelenler.
Ben bu hayatı sensiz aşamam.
Yol bilmem iz bilmem bu karanlıklar çağında.
Mücrimim üstelik aldanışlarla geçtim sevgili ülkesinden.
Bilemezsin ne büyük korkular taşıyorum ve ne kadar garip.
Havalar ısınmadı bir türlü. Ektiğim tohumlar yeşermeyip çürüyecek bu gidişle.
Üstelik bazı martıların Ereğli’den Ankara’ya balık taşıyan kamyonların
peşine takıldıkları ve Ankara’ya ulaştıklarında denizsiz kalıp
orada öldükleri söylendi bana. Üşüdüm bir şeyler döküldü içimden.
Gel ateşim ol. Yak ısıt beni donduracak yoksa bu kaybedişler kanımı.
Nefesim ol gel solut beni.
Son bulsun düzensiz eskiyişlerim. Sil yaşamak karşısında duyduğum tüm tedirginlikleri.
Umudum ol.
Gülüşlerin aydınlatsın yüzümü
yüzüne döndür yüzümü ki nice derin kuyuları aşıp geldiğim
sırf sevdim diye seni ne çok ben tükettiğim kendimden anlaşılsın.
Sebebim ol.
Adıma bakıp mücrim rivayetlerle anmasın kimse beni.
Aramızda söylenmemiş hiçbir sözün kalmadığı
sonucunda hayat denilen bölüşümün sevinçlerin sana hüzünlerin bana kaldığı bilinsin.
Bilinsin hiçbir kayıtta inat için olsun itiraz şerhime rastlanmadığı.
Gel umudum ol ya temize çek bütün sözlerimi ya da helakim ol
al bende kalan son emanetini.

Hiç kimse
Hiç kimse beni senin kadar sevmemisti
Bana beni bu kadar sevgisini hissetirmemisti
Sana duydugum aski sana borcluyum
Oyuzden sana ihanetten korkuyorum

Hiç kimse bana senin kadar deger vermedi
Belki de seni bekliyordum yarali bir kus gibi
Acidan kurtarip mutlu ettin beni
Sevdim sevdim ve sevdim tek seni

Hiç kimse benim yerime göz yasi dökmemisti
Seni seviyorum demek yetmez
Sana asigim demek de yetmez
Canimi ömrümü feda etsem
Canina can katip hiç gitmesem
Sensiz bir hiç gibiyim desem

Hiç kimse beni senin gibi mutlu etmedi
Kalbime sevgi damarima kan vermedi
Ciçeklerima su gözlerime gülücük vermedi

Seni kaybetme korkusu saplanir
Kursun gibi yüregimde saklanir
Bana verdigin herseyi kaybetmek
Onlari terkedip macbur gitmek
Cok korkuyorum
yapmak istemedigim seyleri yapmaktan
Seni bana can vermisken seninkini almaktan
Cünkü hiç kimse bana vermemisti
bu kadar heyecan
Sen benim canimsin canima CAN

Bir tutkusun büyüyen
Her gün içimde
Korkutuyorsun beni
Fena biçimde !
Söküp atamıyorum
Ne yapsam da içimde
Damarlarımda kan
Ciğerim de nefes
Beynimde düşünce oldun
Yazdığım şiirlerde
Satır oldun mısra oldun
Şarkı oldun;
Kulaklarımda çınlayan.
Kısaca sen;
Ben oldun içimde.
Bir can oldun bedenimde
Söküp atamıyorum
Ne yapsam da içimde
Seninle bütünleşiyor
Gündüzlerim ;
Seninle tamamlanıyor.
Gecelerim ;
Düşünüyorum çünkü varım.
Ne olacak şimdi ?
Bir oğlum bir de karım !
Bunca yıldan sonra
Yaşanacak ne var ?
Soruyorum şimdi sana
Sende şeytan tüyü mü var ?
Ne varsa iyisi var
Sevgi var saygı var
Güzellik var anlayış var
Haksızlıklar karşısında
Dişi kaplan oluşu var
Bir tek şansı yok.
Hayat yolunda
Bir de yufka yürekli
Mütavazı sevecen
İşte bu yüzden
Ben de aşık oldum ya
İşte bu yüzden
Ben de seni sevdim ya
Bir arada olsak da
Olmasak da seninle
Yüreğimde taşıyorum
Seni çok seviyorum
Ne kadar bencilim görüyorsun ya;
Hiç sana sormuyorum.
Ben seni seviyorum ya;
Ya sen beni seviyor musun.?

Sabahleyin güne açtığımda gözlerimi
Geceden seninle olduğum rüyalar gelir aklıma
Şimdi senin için oynatıyorum kalemimi
Seni yazıyorum en içteki saklıma...

Hani gülmeyi unutup ağladığım günler vardı ya
Artık hep onlar çıkıyor karşıma
Herkesherşey şunu fısıldadı kulağıma
Seni yazıyorum en içteki saklıma...

Şu sensizlik düştü düşeli suratıma
Hergün bana kar yağıyor dışarıda
Hep olacak değilsin ya satırlarımda
Seni yazıyorum en içteki saklıma...

Çok uğraştım ama başaramıyorum
Geri dönemiyorum senden önceki aslıma
Zor artık! Sensizliği bende yaşatamıyorum
Seni yazıyorum en içteki saklıma...


Taner Muzoğlu

Seni üzmektense
Yüzünü asık gözünü yaşlı bırakmaktansa

Yüzümün ömür boyu dağılmasını tercih ederim
Gözündeki bir damla yaşı
Kalbimdeki kana tercih ederim
Gözündeki bir damla yaşı akıtmaktansa
Kör bir kurşunla toprağa düşmek isterim

Fazla alemi yok uzatmayı dizelerin
Tek söylemek istediğim
Seni üzmektense
Ölmeyi tercih ederim...

Ne yağmur söndürür içimdeki ateşi
Ne çamur lekeler içimdeki seni
Sevgilim nabzının attığı yerdeyim......
Yüreğinden silsende beni;
İnan sen benim vazgeçilmezimsin.....

Güneşin battığı yerlerde
Hayalin doğar yüreğimde.
Bir yaşam doğar
Bir sen olurum
Bir de ben
Kaybolan zamanın
Yitik vakitlerinde......

Yetinmek zorunda kalmışlığımla
Ben;
Böyle perişan
Böyle kimsesiz
Varlığın varken
Uzayan sigaramın karanlığında
Yolunu kaybeden ben;

Gözümün karasında
İçimin yarasında
Şahdamarımda atanımsın sen;
Susma!
Sessizliğinden durur kanım
Tüm hücrelerimde yaşayanımsın sen.....

Sensizlikte kah geceler üzerime yürüdü kah ayazlar zorladı kapılarımı...
Ama her zorlukta gözlerine sığındım her solukta ismini haykırdım.
Yalnızlığınla savaştım durdum. Belki de en gururlu savaştı benimkisi.
Silahım yoktu;
Sadece seni seven yüreğimdi savaşan.
Kazanan hep hasretin olsa da ben seni " sensizlikte " bile yaşatandım...

Rüzgarlarla savruldum karanlıklara düştüm hasret çukurlarına
ezildi gözlerimde büyüttüğüm çiçekler.
Pes etmeden çocuksu düşlerime yenilerini ektim.

Sensizlikte kör kuyulara itildim.
Yaralarımı gözlerindeki ışıkla sardım.
Yüreğimi söktü arsız yalnızlıklar.
Yıkılacak gibi oldum seni beklediğim sokaklarda.
Ama pes etmeden her zorluğa senin sevdanla karşı durdum.
Ayrılık tepelerine tırmanırken yüreğim hep baharımsı nefesini soludum...

Heybeme erimez karları
Yüreğime" sevda bilmez" ayazları doldursalar da
Vazgeçmedim senden
...yüreğinden...

Azmettim kazandım sevdamı davacı olmadım hüzünden kederden.
Uzaklarda olsan bile bir nefes alışını bahar bildim ömrümde
bir gülüşünü mutluluk addettim yüreğimde.
Seni severken hic durmadım hep sana sevdana yaşadım.
İlaç bilmez acıların için siper ettim gögsümü fakir ömrümü.
Üzülmedim seninleyken hep mutluluk bildim gülüşünü.
Aldırmadım karanlık gecelere.
Üşüdüğümde bir yorgan misali gülen gözlerine sarılıp
Mutluluklarına uzandım.

Yanında aldığım solukları hep kâr saydım mutluluk envanterine.
Kalem olup gözyaşlarımı akıttım ağladım hasretinle ıslandım ama yüreğimde hep seni yaşattım.

Yalnızlığınla savaşıp
Seni " sensizlikte " yaşatan
Bir fakir yürek oldum ömrümde.
Bir gözyaşı bile düşmedi hüznümde.
Neden diye sorma
Gözlerimden düşen her gözyaşı sana idi ölümsüz sevdana idi...

Şimdilerde
Sen bende yokken bile
Seni ölümüne sevmekle meşgulüm.
Olur da acıların sararsa yüreğini
Karanlıklar boğarsa düşlerini
Bir nefesini ver ne olur
Yüreğimi siper eder bu can sana

Seni yanımdaymışsın gibi hayal ediyorum.
Anılarımızla yaşıyorum.
Öyle çok sevmişimki
Sensiz nefes alamıyorum.


İçimde umutlarla düşünüyorum.
Kavuşacağız birgün biliyorum.
Sakın unutma bitanem
Seni çok seviyorum.


Sevgimi kimse görmesin
Sen gör yeter
Beni başkası sevmesin.
Sen sev yeter.