Konu: »Siyah Düşlerin Mavi sevişmeleri« | birgül.

Ölümün son iyiliği, bir daha ölümün olmamasıdır

--------------------------------------------------------------------------------

Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak, dinleyerek değil.
Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım.

Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git .
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler...
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin.

Kalbinin vuruşundan anlıyorum;
İstanbul'u dinliyorum...

Ne dil yeter seni anlatmaya, ne göz kıyar sana bakmaya, ne ellerim dayanır dayanır sana dokunmaya, ne kollarım uzanır seni sarmaya hiç ömür yeter mi bir sen daha bulmaya..

Gözyaşım utangaç boynunun inciden kolyesi olsun,
Her damla vefasız teninde bir veda busesi olsun isterim.
Sende ben gibi yan ömrüne hep ağla hep ağla,
Bu benden son dua, bu benden ayrılık hediyesi olsun...

Kirli eller daha temiz.
Temiz elli kirli gönüllerden.
Ne dersiniz ?

Sen çiçek olup etrafa gülücükler saçmaya söz ver.
Toprak olup seni başının üstünde taşıyan bulunur

Kim bilir...
Masalımın kahramanı,
Bir başka masalın figüranı olmaya gitmiştir belkide.

Elinden geleni yaptıktan sonra, sıra ayağından geleni yapmakta ;
Gitmek gibi mesela...