Konu: Duygusuz limanın mülteci halleri....

Gökbörü Nickli Üyeden Alıntı [Linkleri Görebilmek için ÜYE Olmalısınız!Hemen ÜYE OL!]

Durum vahim desene.

aynen öyle valla
hayırlısıı

ElifBirgül Nickli Üyeden Alıntı [Linkleri Görebilmek için ÜYE Olmalısınız!Hemen ÜYE OL!]

aynen öyle valla
hayırlısıı

yapcak bisey yok olmuyosa da fazla zorlamanın mantıgı yok.

yazmak istesende yazamıyorsun.
çünkğ rtık yaşadığımız olayları içimizde yaşamak istiyoruz.
kaleme alınca daha çok batıyor insana hataları
ben çok hata yaptım defter
ve bunları telafi edemiyorum artık.
en büyük hatayıda kendimde yaptım
son 1 yılı özden geçirdim
vay be ben ne yapmışım dedim
bazı acıları gerçekten hak etmişim
bazılarını hiç haketmedim ama
dostum dediğim insanla bir erkek yüzünden küstük
ve o bir erkek için üzülüyorum
ve o bir erkek benim hala yanımda
fallaarada inanmıyorum artık
kendime baktıklarımda yalan çıkıyor
eskiden daha güzel fal bakıyordum
şimdi öyle değil.
aziz tekrar hayatımda
ve sevmediğim halde beraberim onunla
ben o adamı istiyorum
bazen gurur çok kötü bir şey
insan neden söyleyemezki sevdiğini
söylesem alacağımız cevaptan mı korkuyoruz yoksa
yoksa küçük düşmektten mi korkuyoruz.
defter ben her haltı yaptım.
nişanlı bir adamın bile kafasını karıştırdım.
keşke daha önce karşılasşsaydım senle diyecek kadar
ama bitirdim arkadaşlığıda o aradaki anlaşılmaz elektiriklenmeleride
ve bu adam o sevdiğim kişişnin arkadaşı olması daha kötü
arkadaşları birbirine dğşğrdğm resmen
ve kendi arkadaşlığımı bitiridim en kötüsü
ama ben napayım adam beni seçtiyse
ben napayım adam beni sevdiyse
ben zorla sev beni demedim adam
bilmiyorum defter
son iki haftadır rahat uyku uyuyamıyorum
düşünmketn kafayı yıiycem
kendimi haklı çıkartabilecek onlarca sebebim var
ama haksız çıkartabilecekte onlarca şey var.
bende bazı şeylleri bilerek yaptım.
en kötsüde bu sanırım.
eğer sevgim nefrete dönüştürmeseydiler
intikam almak için bu kadar çey yapmazdım.
kendi kaşındı bir yandan.
ayy diyorum ya kendimi haklı çıkartabilirim diye.
iştende istiifa ettim
mağaza müdürlük kariyerimde biter.
en azında cvde güzel durucak.
öyle işte bende son havadiler
kendine cici bak.

sanırım yeniden başa sardık
ne istiyorsun elif
bunun farkına varman gerek artık
adam seni seviyorum diyor
sevdiğim kadınsın diyor
ama yinede gitmek istiyor
tamama buralardan kaçmak için çok nedeni var
bunu ikimizde biliyoruz.
ama senin gitme demen işe yaramadı
adam ben yinede gidicem diyor
niyeymiş benim mutluluğuma engelmiş
o değişemiyormuş
ama sanırım elif değişmiş
elif artık eski yaptıklarını yapamıyor
neyden korkuyorsun elif
zamanında yaptın sen biliyorsun bunları
ne istiyorsun elif
sen onu seviyorsun o seni
sebi kim ailesi kadar sevdi bu güne kadar
şuanda
o senin için alilen gii değilmi
o zaman neden engel olmuyorsun adamın gidişine
engel ol
gitmesin senin yanında kalsın
eskiden aynı şehirde nefes aluyoruz diye mutlu oluyordun
adamla arana binlerce kilometre giricek
farklı ülkelerde olucaksınız
engel ol aptal
sen onu seviyorsun

selam ;
nereden başlayayım bilmiyorum hiç
uzun zaman oldu hayatımda ne oluyor dye göz atmayalı
insanları yanlış tanımaya devam ediyorum
herkesi kendin gibi görünce muhakkak bir bokluk çıkarya benimkide o hesp
ilk kez brine fazlasıyla güvendim
ama beni banka olarak görmesi can sıkıntısı oldu
sadece beni görse yine iyi ben kaldırım bir şekilde
ama erkek arkadşımı o şekilde görmeleri sıkıntı oldu.
tamam kabul adamın durumu iyi
ama ben bile adamdan bu güne kadar 10 lira bile almadım
ki teklif etmesşne rağmen
ben zaten hep öyleyim.
açlıktan ölsem bile kimseden pafra almam
ama onlar o şekilde değil.
bir insan ilk kez gördüğü birinden nasıl para isteyebşlir
hadi benle samimisin ama sen onu daha il kez tanıdın
bu bildiğin yüzsüzlük
ve ben bu olay yüzünden sevgilim ile kavga ettim
ayrılma aşamasına geldim o derece
her neyse zaten ayrılma aşaması bambaşka boyutlarada taşındı
bir insandan ya koparsın ya kopmazsın ama bununla o şekilde değil
tam koptuk diyoruz her şeye başa sarıyor
ben anlamadım hiç bir neyse
birde çok kavga ediyoruz
ve biz evlenelim diyoruz oda ilginç
bazı şeylerden emin olmadan hareket etmemem gerek
ama ilk kez badoslama atlıyorum hayırlısı her şeyin
her neyse benden bu kadar kendine cicişş bak
iyi akşamlar

bazı şeyleri düşünmek insanı yoruyor
özellikle geçmişse bu.
ben geçmişim .ok uzak olarak hatırlıyorum
oysa daha dün gibi yaşadılar yanı başımda
zaman çok değişik bir kavram
çocukken keşke büyüsek diye verdiğimiz uğraşlar olurdu
annemin makyaj malzemelerini çalar kendime makyaj yapardım ,
kıyafetlerini giyerdim sonra
babamların karşısına çıkardım nasıl olmuşum diye
sonra okul çağımız başladı.
benim 2 tane ablam var.
onları oraya giderken eğlenrken görüyordum
o yüzden okula başlamak benim için çok büyük heyecandı.
bu yüzden çok heyacanlıydım
heyecandan uyuyamamıştım.
okul yolumu hatırlıyorum.
ilk biz çıkardık evden sonra yürüye yürüye herkesi toplardık
4 kişilk yolculuğumuz bir anda 10-15 kişi olurdu.
sonra kar tatillerimiz.
torba ile yokultan kaymamız,kardan adam yapmamız ve kar topu savaşlarımız
her yerşn donmul olrak geldiğin evinde önce annem sıcak duş aldırırdı
sonrada sıcak çorbalarımız içilirdi.
sokak arkdaşların aynı zamanda okul arkadaşında olurdu.
7/24 berabersinizdir. yediğiniz içtiğiniz ayrı gitmez.
karşılıksız bir bağ vardır aranızda
yaz tatili olur yazlığa giderdik.
yazlık ayrı bir zevkti bizim için
9 aydır görmediğin arkadaşların vardır.
ve sanki araya hiç o kadar zaman girmemiş gibi
dün vedalaşmış gibi kaldığınız yerden devam edersiniz.
progam hep sabitti bizde.
sabah uyanılır eğer erken uyanmışsan denize gdilir 1 saatliğine
sonra eve gelinir kurt gibi açsındır.
kahvaltı sofrası kuruludur gömülürsün.
kahvaltıdan sonra ya 1-2 saatliğine bisiklet sürülür ya da evde pineklenir
saat 12 oldu mu tüm sokağın çocukaları ile beraber denize gidilir
saat 4te evdesinizdir duş alınır yemek yenir sonra evden çıkılır.
saat 12ye kadar hatta bazı akşamlar daha geç saatlere kadar dışardasınızdır.
saatlerce bisiklet sürülür oradan oraya gidersiniz.
susadğında bir evin kapısı çalınır su istersin
ve tüm yaşlı teyzeler sana seve seve yardımcı olur.
hava karardığında bir etrafta dolanılır.
im var kim yok yoklanır.
saat 10-11 olduğunda sitede olmak zorundasın.
ya okey oynanır ya saklambaç ya da çekirdek kola eşliğinde korku hikayeleri
sonra annen seslenir hadi gel diye.
1 kişi gitti mi tüm ekip dağılırdı.
sanki o gidince ayıp olurmuş gibi.
ertesi gün her şey yeni baştan başlar.
3 ayın böyle geçer.
okulların açılmasına yakın herkesle bir bir veda edersin gözün yaşlı olrak.
sonra zaman geçer. herkes büyür.
dünkü çocuklar şimdi birer yetişkin oldular.
kimisi evlendi kimisi iş haytına girip çalışmaya başladı.
herkes koptu.
ama bir yerden bir şarkı çalar,bir koku duyarsın ve ya bir şeyolur o günlere geri dönersin
ve o dünkü çocukar bu zamanları hatırlamaya hep devam ederler.
çünkü bu hatıralar onların en güzel valıklarıdır.
çocukluğunu ne yaparsan yap unutamazsın.
bizimkisde o misal..


yıllar geşsede üstünden
bu kalp seni unuturmu....


birgül S.
21.12.19 07:19

1 yıl daha bitti
ölüme 1 yıl daha yakınlaştık
her an olabilcek bir şey için ne kadar çok beklenti içindeyiz
aile kariyer aşk arkdaşlık
mutluluk nerede?
insanda hep bir şeyler eksik kalıyor.
ister bunu küçükken yaşasın ister şimdiki halinde
bir acı hep oturuyor yüreğimizde
bazen düşünüyorum
ben ne yaşadım da bu kadar eksik kaldım diye
ama hala cevap bulabilmiş değilim.
benim yarınlarım vardı
kurduğum gerçekleşmesini istediklerim
ama hep bir yerde ümitsizlik önüme beliriyor
tamam diyorum ,
bu sefer farklı olucak hiç birisi olmuyor
hep bir yerde yanlış karar alıyoruz.
özgür olmak istersin
ya uçmayı bilmeyen balık olursun yada yüzmeyi bilmeyen kuş
karar yanlışsa olduktan sonra dönüş neede olucak
bazı şeyleri çok büyütüyoruz mesala.
deneyimlemek istediğim şeyler var
ama yasak
gitmek istediğim yerler var
ama iş hayatı
yapmak istediğim hedefler var
ama önğmde engeller
ne zaman bu kadar dar kalıplara büründük anlamıyorum
yıl daha geçti
ve biz aynı görüşlere devam ediyoruz.
hayat zor
ama bizler daha zoruz.............

Birgül S.
12.01.2020 04:24

bazen yazdığım yazıları okurken ne yaşamışım ben diye merak ediyorum
ulan bir yazımda kendimi ilah yapmışım
bir yazımda major depresyondayım
bir yazımda dağlar denizler böcekler
bir insan bu kadar şizofren olmamalı yazarken

iyi geceler

selam;
bu gün bir söz duydum;
hepimiz 5 sene öncekş hallerimizin görsel ikizleriyiz.
neden bilmiyorum bu söz beni düşündürdü
5 sene önce bu gün nerdeydim diye?
yanlış hatırlamıyorsam üniversite ve iş arasında mekik dokuyordum
o zamanlar satış danışmanlığı yapıyordum ve bir anda para kazanmak bana daha anlamlı gelmişti
hatta kendime hedefler koymuştum ve işten istifa etmeden önce yani bundan 1 sene önce
hepsini gerçekleştirmiştim.
ama bunun için çabalarken üniversiteyi boşlamıştım.
hatta boşalamak demeyelim şuna bildiğin bırakmıştım
ki halada öyle
bazen düşünüyorum zaten devam etseydim nasıl olurdu diye
bu sene mezun olmuştum onu biliyorum tabi kalmadıysam tekrardan
belki daha iyi bir pozisyonda masa başında bir işim olurdu
hatta belki kpss için bile çalışmaya başlardım
yani hayatım daha farklı noktada olabilirdi.
arkadaşlarım hepsi 2 yılıkta üniversite mezunu.
ben yarım bıraktım tamam kabul istemediğim bir bölümdü
ama çaba gösterebilrdim.
ama iş hayatını okumaktan daha çok sevmiştim.
eğer o zamalar okumaya devam etseydim
belkide altımda bir araba olmıycaktı.,
yada istediğim gibi alışveriş yapma imkanım olmıycaktı
hatta belki bu kadar özgür olmıycaktım
belki o üniversiteyi bırakmasaydım ailemin bu zor döneminde yanlarında olamıycaktım
hatta kardeşini okutamıycaktın
şuanda istediğim gibi davrana biliyorsam o üniversiteyi bırakmakla gerçekleşti.
şuanda hata gibi duruyor biliyorum
ama iyiki diyeceğimi hiç bir zaman düşünmemiştim.
bu benim hayatımda aldığım en büyük ama en doğru karar olmuş.
5 yıl önceki birgül
iyiki şuanda olduğum bene ulaşmamı sağladığın için teşekkür ederim.
çünkü yazmaya başladığımda bu yazıyı pişmanlık olarak gördüğüm bir şeyi
iyi ki yapmışım dediğimi fark ettim.
ilk kez kendimi bu konuda trahatlamış hissettim.
teşekkür ederim.

not: üniversite sınavına tekrardan hazırlanıyorum. ama bu sefer tek fark var
istediğim bölümü okıycam. kimse karışmayack bana.

Elif S.
18.01.2020 06:35

İsmin gibi Elif ol bana kalırsa asıl aşk Elif'in içinde gizli dir kulds degil
Bir gün “ELİFâ€� olmayı dilemişim sanırım bir vakt-i seherde bir cesaretle zorluğunu bilmemişim o zamanlarda; dilemişim. “Yarâ€�ın huzurunda bir 'ELİF' misali durabilmeyi dilemişim. Oysa şimdilerde dizlerimin bağı çözülür. Diz çökerim “Beâ€�ye meylederim. 'Başlasın bu cümle artık! ' derken yine 'ELİF' misali kalıveririm. Bir Bir'in huzurunda yine zorlukla yalnızca yalınca; 'ELİF' olmak zor imiş! Ama her ELİF 'in yanında Akva Olan' ın yardımı Yar'lığı var imiş!

Bilir misin 'ELİF 'e talip olmak nedir bilir misin? İnsan nasıl 'ELİF' olur? Dilersin O'ndan sadece O'nun Yar’lığını dilenirsin. O'nun yakınından başka mekânlar sana soğuk gelir üşürsün. Bir ağustos sıcağında yürüdüğün yollar sana yabancı gelir. Bildik mekânlar sıkar seni. Tanımadığın simalar sana aşina gelir. Tanımadığın kişiler senin niyazına girer. Tanıdıkların ise yabancı nazarlarla bakarlar sana. Hikmetine eremediğin hallerle örülür hayatın. Susmayı seversin sükûtu seversin sükûtu hal edinenleri seversin.

Bilir misin 'ELİF' bağlanmaz kendisinden sonraki harfe. Sadece kendinden önceki harfe bağlanır. En önceki'ne belki de. Sen başkalarına sıkıca bağlandığın vakit 'ELİF' olmaz adın. Sanırsın ki o zaman zorluklar kalkacak; ama herkes yüklenir üzerine. Yardımsız Yar'lar doluşur dünyana. 'Yardımıyla gelen Yar' gitti diye. Aklımın alamadığı hallerin eteğinde gezinir dururum; belki aklım aczi yetiyle susabilmeyi öğrenir diye. Başımı tâ yüreğime kadar eğer dinlerim o kısık fısıltıyı şimdilerde.

Şimdilerde 'ELİF' der susarım; elimi bileğime koyar dinlerim nabzımı. Atışları dünyadaki hiç kimsenin isminde artmaz yüreğim dünyadaki kimsenin isminde titremez; bu belki de lütuftur Yar'dandır bu belki de 'ELİF ' olmanın gereğidir.
-Allahu a'lem- 'ELİF' olmayı dileten de 'Yar' olmayı dileyen değil midir? ​

~~~
ELİF OLMAK
ELİF olmak zordur
Çünkü ELİF olmak
Yuvarlak bir dünyada dik durmanın
Dik ve önde
Belki acıyla
Ama vazgeçmeden durmanın
Dünya ne kadar dönerse dönsün
Olduğu yerde kalmanın adıdır ELİF olmak ​


Kaç silah varsa ELİF e çevrilir
ELİF hep olduğu yerdedir
Silahlar patladığında ilk vurulan ELİF tir
Zordur ELİF olmak
ELİF olmak hep vurulmaktır
ELİF olmak yalnızca ELİF olmaktır
Ne B ne T ne S
ELİF yalnızca ELİF.
ELİF demeden hiçbir şey denilemez
Ben ELİF dedim
Artık her şeyi söyleyebilirim…
Mevlana İdris ​



ELİF gibi olmak şu yuvarlak dünyaya inat dimdik durmak. Doğru olmak ve dosdoğru yürümek patika yollarda. Bir başak gibi salınmak nazlı nazlı rüzgârla. Minareyi andırır suretiyle her daim şahadeti vurgulamak. ​


ELİF olmak; kar tanesi kadar soğuk bir o kadar narin olmak.
ELİF olmak; Hırçın dalgalar kadar asi durgun sular kadar mağrur olmak.
ELİF olmak; Güneş kadar yakıcı bir o kadar aydınlık olmak. ​


ELİF olmak;
Başı çekmektir. Zorluklara sıkıntılara dur deyip her yerde her suretle ve her daim “işte buradayımâ€� diyebilmektir. Ve işte buradayım diyerek varlığını zirveye ulaştırıp ALLAH lafzına yaşam vücudunu giydirebilmektir. ​


Tırtıl olarak halk olmak ve tırtıl olarak düşmek yollara ufuklara ulaşmak için. Yaradılışın özündeki gayeye ulaşmak için ve bir gün kelebek olarak aydınlık geleceğe ulaşmak için. Dedik ya ELİF gibi olmak diye sürünerek dahi olsa hedefine dosdoğru yürümek. Güneşli güzel günlere kanat açmak. ​


ELİF olmak belki de zıtlıklardaki ahengi yakalayıp karşıtlıklar kamusuna hayatın anlamına dair imgeler bırakmak. Zümrüdüanka gibi yaşamak ve hayata gözlerini kapamaktır. Sonsuza ulaşmak. Ölmek. Ölümde doğumla buluşmaktır. Kendi külünden yeniden kendini yaratmaktır. ​


ELİF olmak.
ELİF olmak; bilinmez diyarların bilinmez yollarından geçerek Kafdağı’na ulaşmak. Dahası Kafdağı’nı da aşıp arkasındaki bilinmezliklere ulaşmaktır. ​


Tüm yoklukları içine çekmek acıyı derdi tasayı silmek ve hayata mutluluk serpmektir ELİF olmak. ​


İçine giren bir kum tanesinin verdiği ızdırapla kavrulmak ve istiridye olmanın verdiği çaresizlikle göğüs germek ve savaşmak. Git gide büyüyen acılara karşı dayanmak. Dayanmak ve acıları güzelliklere çevirmek ve bir inci var edebilmek kum tanesini inciye dönüştürebilmek. ​


Lüzumsuzken ona paha biçilemez bir değeri yükleyebilmektir ELİF olmak.
ELİF olmak.
Sarp kayalarla örtülü uçurumların kenarında açan bir çiçek olabilmek ve hayatı enginlerden seyretmektir. ​


ELİF olmak; Bir arı gibi her çiçeğe konabilmek ve her çiçekten bir pay alabilmektir.
ELİF olmak; Karanlıklara kamer gibi parlayabilmektir.
ELİF olmak; Akıntıya karşı kürek çekebilmektir.
ELİF olmak; Kuru topraklarda yeşerebilmektir.
ELİF olmak; Baharla coşabilmektir.
ELİF olmak; Hayata anlam verebilmektir. ​


ELİF olmak;
ELİF olarak var olabilmek ELİF olarak ölebilmektir. ELİF olarak yaşayabilmek ve her daim ELİF olarak kalabilmektir. ​