...Anne Köpek...


Anne köpek karnında yavrusunu taşıyormuş Bir süre sonra yavrularını doğuracağı güzel bir yuva aramaya başlamış Aramış taramış, uygun, temiz, rahat bir yer bulamamış Birden aklına eski arkadaşlarından biri gelmiş

Arkadaşı iyi durumda, kulübesi olan bir köpekmiş Arkadaşına gitmiş ve durumu anlatmış “Bana birkaç günlüğüne kulübeni verir misin?” demiş Arkadaşı “ Tabi ki!” demiş “Zor günlerimizde bir birimize yardımcı olmalıyız” demiş Hemen boşaltmış kulübesini, anne köpek yerleşmiş

Aradan zaman geçmiş Anne köpek yavrulamış Epey bir zaman sonra arkadaşı gelmiş Anne köpek yalvarmış “Lütfen !” demiş “ Bir iki gün daha kalmama izin ver Yavrularım biraz büyüsünler, güçlensinler” Arkadaşı “Peki” diyerek ayrılmış yine Aradan uzunca bir zaman geçmiş Arkadaşı “Eh, artık büyümüşlerdir” diyerek kulübeye gelmiş Anne köpek şöyle demiş: “Kulübe mi? Ne kulübesi? Hangi kulübe? Benim hiçbir şeyden haberim yok Dur, yavrularımı çağırayım, onlar bilirler belki” Yavrularını çağırmış ama yavru demeye bin şahit gerek Büyümüş, uzun kuyruklu, heybetli, kocaman köpekler olmuşlar Annenin arkadaşına hırlayıp dişlerini göstermişler Arkadaşı bakmış olacak gibi değil, üzgün üzgün ayrılmış oradan.