Konu: Latin Dansları

[Linkleri Görebilmek için ÜYE Olmalısınız!Hemen ÜYE OL!]

Lindy Hop'tan Rock'n'Roll'a
Dans tarzları daima müzikal akımları takip ederek gelişmişlerdir. Bunlardan en popüleri kuşkusuz Rock'n'Roll dur. Bu dansın genelde 1950lerde ortaya çıktığı düşünülse de, aslında Rock'n'Roll bundan 20 sene evvel Amerika'da filizlenmişti. 1920lerin başlarında, hayvan dansları olarak nitelendirilen türde danslar çok yaygındı. Bunlardan en bilineni "hindi koşuşu"ydu. Charliston veya Black Bottom gibi diğer dans çılgınlıklarında ise müzik hızlandıkça vahşi figürler daha da vahşileşiyordu. Bu danslardan diğer danslar, stiller türedi ve 1920lerde çiftin ayrılıp birleştiği Teksas Tommy ya da "Breakaway" ortaya çıktı.


Lindy Hop ve Jitterburg 1920'nin sonunda bu dans oldukça popülerdi. 1927'de Spirit of St. Louis adlı uçağıyla Charles Lindbergh Atlantik'i tek başına geçmeyi başarınca, bu olayı lanse eden gazete manşetleri, Lindy Hop dansının yeni ismi olarak adapte edildi. Bu dans 1930larda gelişmeye devam ettikçe, Harlem Savoy balo salonunda zamanın meşhur Swing müziği çalan toplulukları sayesinde ev edindi. Savoy salonunda bu orkestralarda çalan kişiler Swing'in ustalarıydı; Cab Calloway, Tommy Dorsey, Louis Armstrong, Count Basie ve Duke Ellington. Dansçılar, müzik gruplarını; müzik grupları da dansçıları karşılıklı etkileyerek müzikal yorumu ve dansı yeni boyutlara taşıdılar.

1937'de Benny Goodman New York Paramount Tiyatrosunda konser verdiği zaman gençler deliye dönüp, koridorlara akın etmişler ve gazetelerin dansı adlandırdığı üzere, "Jitterburg" yapmışlardır. Bu çılgınlık Amerika'yı kavurmuştur. Teknikteki çeşitlilikler Boogie-woogie ve Swing Boogie gibi stillerin gelişmesine sebeb olurken; Lindy Hop, Jitterburg ve Boogie-woogie danslarının tümünü kapsayan "Jive" terimi bu sıralarda oluşmaya başlamıştır. Ancak dansın adı ne denirse densin, çalınan müzik hep Swing olmuştur.


Dans Stilleri - Lindy Hop'tan Rock'n'Roll'a
İkinci Dünya Savaşından sonra müzik grupları küçüldü ve müzik değişime uğradı. 1950lerin müziği artık Swing kadar yumuşak ve akıcı değil ama daha kitlelere hitap ediciydi. Bu müzik Rock'n'Roll idi. Doğal olarak müzik değişince, dansçının müziği yorumlaması da farklılık kazandı. Daha sert olan bu yeni ritim ortaya ani hareketleri olan iki boyutlu bir Jive türü çıkardı. 1950lerin sonunda Jive daha değişik bir stille tüm dans okullarında ve salonlarında yaygınlaştı.

Lindy Hop, Boogie-woogie ve Rock'n'Roll' danslarının temeli esasen aynıdır: altı vuruşlu bir ritim (Lindy Hop'ta sekizlik ritim de kullanılır). Bu danslarda temel adım olarak dansçılar rock ya da swing tarzında iki adım yana, sonra bir adım geriye ve en son da yerinde olmak üzere dans ederler. Son iki hamle bu dansların ritmini temsil ettikleri için standartlaşmışlardır. Ancak yana atılan adımlar bir çok stil değişikliklerine maruz kalmışlardır.

Boogie-woogie de "tap" denilen yere ayak ucuyla vuruş, bu dansın serisini oluşturmak için eklenmiştir: tap, adım, tap, adım, geriye bir adım ve temel adım. Bu adımlar dizler içeriye çekilerek atılırlar.

Rock'n'Roll yarışmalarında ise Boogie "tap"leri, "flick" denilen adımlara dönüşmüştür: flick, adım, flick, adım, geriye adım ve temel adım. Bu tarz dans özellikle yarışmalarda standart hareketlerle kaynaştırılarak abartılır ve ortaya etkileyici akrobatik hareketler çıkar. Bu yüzdendir ki bu stil, bir erkek ve kadının beraber dans etmesinin ötesinde akrobatik çevikliği irdeler ve özelliğini buna borçludur.

Bugün Jive hızlı şasi adımları ile geri ve öne adımlardan oluşur. Şasi adımlarında ilk hareket eden ayak bilek ucunda, takip eden ayak ise düz basar. Aynı zamanda dansçı ağırlıksız izlenimi verecek bir şekilde yükseklik değiştirir.


Müzik ve Ritim
Cha Cha Cha'nın da ritmi Mambo ve Rumba'da olduğu gibi 4/4'tür. Cha Cha Cha ritmindeki 2, 3, 4 & 1 ritmini vermek için dördüncü vuruş ikiye bölünmüştür. Bu ritimde ilk vuruş vurgulanır. Cha Cha Cha ritminin temposu Rumba'nınkinden biraz daha hızlıdır. Yarışmalardaki sabitlenen ritim dakikada 30 bardır. Göze yavaş görünen bu tempo Cha Cha Cha'nın diğer danslara göre fazla olan adımlarıyla esasen hızlıdır.


Jive Notları
Karakter: Ritmik, küçük tekme ve fiskeler
Hareketler: Ani hareketler, kesin ve direk kol ve bacak hareketleri
Bar/dakika:44 bar
Zamanlama: 4/4
Yükselip alçalma: Moonwalker hareketi

Salsa, Karayipler kaynaklı, bütün Latin dansları gibi kıpır kıpır bir dans. Salsa müzikle yapılıyor, aynı isimli bir sos da var biliyorsunuz. Güney Amerika’nın farklı farklı müziklerinin karışımı olduğu için bu isim verilmiş, bu işi de 1950’lerde bir radyo DJ’i yapmış. 1980’lere kadar sadece Güney Amerikalıların yüz verdiği bu dans, son yirmi yıldır tüm dünyanın iştirak ettiği bir çılgınlık.

Her dört vuruşta üç adım atıldığı için alışmak için biraz zaman gerekiyor, neyse ki atlanan vuruş başka bir hareketle tamamlanıyor da tamamen kulağa ve dengeye aykırı bir dans haline gelmiyor. Dakikada 180 vuruşun üzerinde epey hızlı bir müzik olduğundan Salsa’ya bir nevi spor demek hiç de saçma değil. Diğer Latin danslarının aksine pistte fink atmak yerine daha çok olduğunuz yerde kalıyorsunuz.


Latin ritimleri uzun yıllardır popülerliğini korumuştur, hemen hemen herkes Samba, ya da Reggea müziklerini bilir ve bunlarda dans etmiştir.

Fakat hergün daha büyük bir popülerite kazanarak kitlesini arttıran ve dansçılara yıllardır büyük zevk veren bir latin dans daha var, sadece Karayipler`de, Amerika`da ya da Avrupa`da değil dünyanın her köşesinde insanları etkileyen bir danstan bahsediyoruz. SALSA...

İspanyolca bir sözlükte araştırdığınızda salsanın çeşitli baharatalardan oluşan bir çeşit sos olduğunu bulursunuz.Tabiki bizim bahsettiğimiz salsa bu değil, bizi dansetmeye iten bazı ritimlerden ve vuruşlardan bahsediyoruz. Tıpkı yediğimiz salsa gibi, salsa ritimi de sıcaktır. Belrittiğimiz gibi salsa kelimesi müzikle ilgilidir, salsa müziğinin üzerine yapılan dansa Küba ve Miami de genellikle "CASINO" denir. Ama artık bütün dünyadaki dansçılar tarafından "SALSA" adıyla bilinmektedir


Salsanın kelime anlamını inceledikten sonra, bütün salsa dansçılarının bilmesi açısından çok önemli olan, salsanın köklerine ve neden bu ismi nasıl aldığına, kısaca salsanın nereden geldiğine bakalım.

Salsa şarkılarının sözlerinde çok geçen bir kelime vardır: "SON". Son salsanın tam anlamıyla orijinidir. Yani salsa Küba son müziğinin modernize edilmiş halinden başka bir şey değildir. Diğer müzik türleri ve zengin enstrümanlarla geliştirilmiştir.

Son, Havana`ya Kübanın batısından daha iyi bir yaşam sürmek için büyük şehire göçenler tarafından, 1920`lerde getirilmiştir. Yaşamlarını kazanmak için sokaklarda gitarları ve davullarıyla Havana`ya renk katan bu insanlar zamanla Havana partilerinin vazgeçilmez unsuru olmuşlardır. Doğaçlama yaptıkları müziklerle (Son-montundo) inasanları dans ettirmişlerdir.

bu türün ilk uygulayıcıları Ignacio Piñero, María Teresa Vera, ve Miguel Matamoros İspanyol koloni kültüründen aldıkları gitarlar ve geleneksel Küba çalgılarından guiro, maracas ve clave ile bu müziği yıllar sonraya taşıyacak altyapıyı kurmuşlardır. kısa zamanda Havana sosyetesi, o zamana kadar yaptığı Waltz, Danza, Contradanza ve Danzón gibi dansların yanında "SON" da yapmaya başladılar. O zamanların en popüler gece klüplerinden Casino Deportivo ve Casino de la Playa dünyanın dört bir yanından buraya kumar oynamaya gelen zenginlere SON müziğini tanıttı.

Zamanla yeni gruplar, yeni müzik anlayışları ve yani enstrümanlarla son geliştirildi. Piyano, perküsyon aranjmanları, ve üflemelei çalgılar SON müziğe katıldı. Küba`nın ekonomik durumu kötülşetikçe müzisyenler para kazanmak için Amerika birleşi Devletleri ve Meksika`ya göç ederek yaptıkları müzikle geçimlerini sağlamaya başladılar. Zaman geçtikçe evlerinden uzakta olan bu müzisyenler kayıtlar yapmaya ve giderek ünlenmeye başladılar.

60`lı yıllara gelindiğinde amerika`da yaşayan latin müzisyenler klasik son müziğine Rock`n Roll, Merengue, Bossanova, Cumbia, Cha Cha Cha, Mambo, ve Boogie-Woogie gibi popüler müzik türlerini kattılar. Gelenkesl latin ritimlerini bozmadan ortaya çıkarttıkları bu türe sevecn bir isim buldular: BOOGALOO". Latin müziğin efsanesi Tito Puente, New York`s Madison Square Garden`daki Fania All Stars konserinde Kendinden geçmiş şekilde danseden kalabalığa "Esto es una gran SALSA!". diye seslendi.

Bu sözler çok ünlü bir Küba Son şarkısı olan "Echale Salsita!" da dan alınmıştı. Tito Puente`nin Fania All stars konserinde söylediği bu sözler kısa zamanda,bu müziğe kısa, etkileyici ve tanımlayıcı bir isim arayan plak şirketlerinin pazarlamacıları tarafından kullanıldı. Ve SALSA etiketi günümüze kadar yaşadı. Ne tesdüftür ki bu müziğe salsa denmesine en çok kızan kişi de Tito Puente`idi.

Rumbanın yavaş, kalp atışını andıran ritmi ve romantik müziği onun sonsuz ve evrensel çekiciliğinin ana etkenidir. Dansın kendisi, tutkusuyla partnerini ritmin yoğunluğunda baştan çıkarmaya çalışan duygulu ve kışkırtıcı Latin aşığının özgüvenini ve gücünü simgeler. Ancak Rumba'da bayan kolay boyun eğmez. Dişi cilveli ve nazlı edasıyla erkeğini önce cezbedip, sonra onun yakınlaşma isteğini reddederek kendi yaptırımını ortaya koyar. Şayet Tango tutkunun dansıysa, Rumba da hiç kuşkusuz aşkın dansıdır. Tutuş pozisyonu alıp Rumbanın temel adımındaki katıksız duygu yoğunluğunu hissetmek ancak birkaç derin an dans ederken yaşanabilir: Doğal ritimle, Guajira'ya geri yankılanan romantik ama sade nağmelerle ve kaderleriyle bu dansta yüzleşen bir kadın ve erkeğin zaman tanımayan hisleriyle birlikte hareket etmek...

Uluslararası rumba dansı, adının da taşrayı çağrıştırdığı üzere, eski bir folklorik dans olan Küba kökenli "Guajira"ya çok şey borçludur. En popüler Guajira müziği bir Rumba klasiği haline gelmiş olan Joseito Fernandez'in dünyaca ünlü parçası "Guantanamera"dır. Küba geleneğinde "rumbiar" fiili dans etmek anlamına gelir ve "Rumba" da bu terime bağlı olarak çok çeşitli dansları hatta "dans partisi"ni çağrıştırır. İspanyolca'nın yaygın olduğu günümüzde, bizim tanımladığımız Rumba aslında "Bolero-Rumba" olarak bilinir.

"Square Rumba" denilen ve normalinden daha sıkı bir tutuş stili olan rumba ilk kez 1930ların başında dikkat çekti. Bu stil Avrupa ve Amerikada daha da geliştikçe, belki de yanlış tanımlanarak 1940ların sonunda "Cuban Rumba" olarak bilinmeye başlandı. "Cuban Rumba"da dansta akıcılık ve dinamik bir tarz gerektiren açık tutuşlar daha fazlaydı.
1990larda ise muhteşem varisleri Alman Hans Galke ve Bianca Schreiber gibi emsalsiz shovlar sunan ve onüç defa Dünya Profesyonel Latin-Amerikan Dans Şampiyonasını kazanan İngiliz Donnie Burns ve Gaynor Fairweather sayesinde "Uluslararası Rumba" stili yeni boyutlara ulaştı. İlginçtir ki günümüzde Havana barlarında ve Küba taşralarında dans ederek yaşayan yerliler için kendi kültürel danslarında tanıdık buldukları tek şey bu dansın ismidir. Ancak Kübayı ve Karaipleri gün geçtikçe daha çok insan ziyaret etmekte ve Latin-Amerikan dansının özündeki sadelikten etkilenmektedirler- bir kadın; bir erkek; müzik ve dansın doğallığı.

Müzik ve Ritim

Rumbanın temposu dakikada 26-27 bar olan yavaş bir ritimdir. Geleneksel Rumba, belki de güftenin havasını yansıtabilmek için genelde dakikada 23-24 bar olan bir hızda çalınır. 4/4 olan zaman cetveli her "bar"ın dört adet eşit ağırlıklı vuruşa sahip olduğunu gösterir. Latin perküsyonistin vurgulayacağı dördüncü vuruştur.
Zamanlama

İleri ve geri Rumba hareketlerinde deneyimli dansçı, vuruşun ilk yarısını bir yandan hareketsiz beklerken diğer yandan ayak pozisyonunu alarak harcar. Vuruşun ikinci yarısını ise vücut ağırlığını diğer tarafa aktararak kullanır. İki vuruşluk yana adımlarda ise, dansçı ilk yarı vuruşu gene ayak pozisyonu almak için harcarken diğer yarım ve tam vuruşu daha yavaş ve keskin bir vucüt ağırlığı transferinde kullanır.

Birçok yeni Rumba dansçısı, ikinci vuruşta dans etmeleri söylendiklerinde başlangıçta zamanlamada zorlanırlar. Bu durum genelde dansın başlatıldığı ileri ve geri Rumba adımlarının ikinci vuruşta atılması gerektiğine bağlıdır. Nitekim bazı eğitmenler, ayak pozisyonunu alarak dördüncü vurgulu vuruşta başlanmasını ve bu vuruşun kalanıyla, birinci vuruşun tamamının vücut ağırlığı transferine harcanmasını tavsiye ederler.

Bu dansı yeni öğrenenler, ikinci vuruştaki ileri ve geri adımları kolaylaştırması açısından alternatif olarak birinci vuruşta bir yan adım atmayı tercih ederler. Hareketlerin metodunu öğrenirken, zamanlamanın ileri ve geri adımlar için "hızlı, hızlı"; yan adımlar içinse "yavaş" olarak benimsenmesi kolaylık sağlar. İlginçtir ki uluslararası dans komitesi Rumba ritminin açıklandığı üzere doğru yorumlanması konusunda titizlik gösterirken; bir çok Latin, Rumba dansına daha kolay olan birinci adımla başlayarak dans etmekten memnuniyet duyarlar.

Rumba Notları
Karakter: Erotic, Bedensel ve Tutkusal, Alaycı

Hareketler: Ağırlık, Kesin akıcı ve sert yürüyüşler, Kalça hareketleri
Bar/dakika:27 bar.
Zamanlama: 4/4
Yükselip alçalma:Yok

tenks baby az yapmadım...

DANSS.... işte benim hayatım

Formumuzda Salsa - Bachata bilen varmı ?