Çiftlik gübresi
1. gübreleme- 2. gübreleme- 3.gübreleme (gram) (gram) (kg)

1. Yıl.............. 250......... 125........... 125 ........----.........----.......----
2. Yıl.............. 500......... 250 ........... 250........------........-----.....----
3. Yıl...............750 ..........375 ..........375
4. Yıl .............1000 .....500........... 500 .........360 ......---.......40 .
5. Yıl .............1250................... 605............. 625
6. Yıl .........1500.......... 750....... 750.............. 540.... 600 ....60
7. Yıl........ 1750............. 875............... 875 .......----.......----.......-
8. Yıl......... 2000 .......1000 ........... 1000...........720 ....800.. ...80
9. Yıl........ 2250................. .1125 ......1125 ....................----.......
10. Yıl..... 2500........ 1250 .........1250....... 900.. 1000.. 100
11. Yıl........ 2750.........1375........ 1375 .............---......---.......
12. Yıl .....3000 .........1500........ 1500.............1000.. 1200.. 120


Kaynak: R. Pamir ve Ş. Göral, Turunçgillerde Gübreleme, Turunçgiller Araştırma Enstitüsü Yayını, Antalya 1981'den değiştirilerek alınmıştır.

Çiftlik gübresi her ağaca yaş başına 10 kg. hesabı ile ve iki yılda bir. Ekim ve Kasım ayı içinde verilir. Ancak fidan dikimi sırasında fosforlu ve potaslı gübrelerle birlikte çiftlik gübresinin temel gübre olarak verilmesine özen gösterilmeli ve unutulmamalıdır.
Oniki yaşdan itibaren verilecek gübre miktarı, 12'inci yıldaki miktarın aynıdır ve bu miktarda her yıl aynen devam edilir.
Ayrıca, bakır, demir, manganez, çinko ve bor da ağaçların gelişmesi ile meyve verim ve kalitesini önemli ölçüde etkilemektedir. Bu konularda da ilgili tarım kuruluşlarından bilgi alınabilir.

Gübreler, meyveye yatmış bahçelerde sıralar arasına serpilmelidir.
Turunçgillerde, meyve iriliği, kabuk kalınlığı, kabuğun düzgünlüğü ve rengi .meyvenin su oranı, besin maddelerinin yetersizliği veya fazlalığından çok etkilenir, Örneğin fazla azot meyveyi küçültür. Sofralık olarak pazarlanacak kaliteli ürün oranını düşürür. Meyve suyunu artırdığı için işlenmeye elverişli meyve oranını yükseltir. Meyve miktarı artar, fakat kalite düşer. Fazla potas meyvenin iri olmasını sağlar. Bu, bazen kaliteyi bozar. Bu nedenle bir kural olarak bahçeye verilecek potas miktarı azot miktarına eşit hesaplanır. Meyveler çok küçükse, azottan fazla potas kullanılabilir. Fazla fosfor da meyvenin kalitesiz ve kaba olmasına neden olur.