Yâ Nebiyyallah
Sensin varlığa sebeb,
Ey nebi, pâk nûrundan,
Âlem vücut buldu hep!
Hak vergisi bu rahmet,
Can bağına su rahmet,
Ey Nebi, hürmetine,
Sardı Uhud'u rahmet!..
Aşkın derde devâdır,
Ne denilse revâdır,
Gayri her şey hevâdır.
Sensin varlığa sebeb,
Ey Nebi, pâk nûrundan
Âlem vücut buldu hep!
Dîdeler, lebler Senin,
Sîm'ler zehepler Senin,
Nûrun sebepler Senin.
Yaratıldın sen yüce,
Kadrin dahi en yüce,
Başka bilmem ben yüce.
Sensin varlığa sebeb,
Ey Nebi, pak nûrundan,
Âlem vücut buldu hep!
Hep övgüler var Sana,
Habib dedi Yâr Sana,
Bu gök, bu diyar Sana.
Güllerin teri nûrun,
Kapladı yeri nûrun,
Gözlerin feri nûrun.
Etti arzı râm aşkın,
Bu âlemler tam aşkın,
Her söz, her selâm aşkın.
Nûrun taşır su senin,
Gülün kokusu Senin,
Şânındandır bu Senin.
Sensin varlığa sebeb,
Ey Nebi, pâk nûrundan,
Âlem vücut buldu hep!
Kıldı Seni Yar rahmet,
Her zerrede var rahmet,
Çiçek çiçek nar rahmet.
Gül, mine, lâle, zambak,
Nûrundan yarattı Hak,
Bir Sensin Şâh-ı Levlâk.
Gök Hira kadar yakın,
Firdevs, Cennet müştakın,
Her selâm artık hakkın.
Sensin varlığa sebeb,
Ey Nebi, pâk nûrundan,
Âlem vücut buldu hep!
Alıntı