Peygamber Efendimizin Son SözLeri
Alemlerin efendisi hastalığı ağırlaşıp şiddetli ağrılarının olduğu gün Eshabını mescidde toplayıp“Ey Eshabım! Bilmiş olunuz ki aranızdan ayrılmam yaklaştı. Kimin bende hakkı varsa benden istesin. Benim yanımda sevgili olan benden hakkını istesin veya helal etsin ki Rabbime ve rahmetine bunları ödemiş olarak kavuşayım” buyurdu.
Sonra evine çekildi. Alemlerin efendisi artık son anlarını yaşıyordu mübarek dudaklarından
“Aman! Aman! Ellerinizdeki kölelerinize iyi davranınız! Onların üzerlerine elbise giydiriniz karınlarını doyurunuz. Onlara yumuşak konuşunuz. Namaza namaza devam ediniz. Kadınlarınız ve köleleriniz hakkında Allahü teâlâdan korkunuz!.. Ey Allah’ım! Beni yarlıga! Bana rahmetini ihsan eyle!.. Beni Refik-i ala zümresine kavuştur!..” cümleleri döküldü.
Cebrail aleyhisselam gelince de ona; “Allahü teâlâ kat üç muradım vardır: Biri; ümmetimin günahkarlarına beni şefaatçı etmesi ikincisi; dünyada yaptıkları günahlardan dolayı onlara azab etmemesi üçüncüsü; Perşembe ve Pazartesi günleri ümmetimin amellerinin bana arzedilmesidir.” buyurdu.
Cebrail aleyhisselam Allahü teâlâdan bu üç arzusunun da kabul edildiği haberini verdi. Bunun üzerine sevgili Peygamberimiz rahatladı. Son nefesinde bile “Namaza! Namaza! Ellerinizdeki kölelerinize...” diye tavsiyede bulunmaktan geri durmamakta idi. eygamberimizin en son sözü “Kadınlarınız ve ellerinizdeki köleleriniz hakkında Allah’dan korkunuz!” buyruğu oldu.
Rebiül’evvel ayının on ikinci Pazartesi günü kuşluk vakti Hz. Aişe şifa bulması için dua edince Peygamberimiz “Hayır! Ben Allah’dan Refik-ı ala zümresine katılmayı Cebrail Mikail ve İsrafil ile birlikte olmayı dilerim!Ey Allahım! Beni Refik-ı ala zümresine kavuştur! Ey Allahım! Bana rahmetini ihsan et! Beni Refik-ı ala zümresine kavuştur!” diyerek duaya devam ediyordu. Sonra gözü evinin tavanına doğru dikildi ve “Allahım! Beni Refik-ı ala zümresine kat!” diye dua etti. Sonra da gözlerini kapadı
Alıntı